Παρουσιάζει ο Γιάννης Ρουσιάς.
Σε ένα ελληνικό νησί, από αυτά που δέχονται τις ορδές των προσφύγων, μας μεταφέρει στο νέο του βιβλίο ο Γιάννης Μακριδάκης.
Ένας νεκρός Μαροκινός ξεβράζεται στις ακτές του νησιού και ένα ζευγάρι Κούρδων με τη γυναίκα ετοιμόγεννη στέκονται η αφορμή για να αρχίσει να διαδραματίζεται το μυθιστόρημα. Τις ημέρες εκείνες ένας νεαρός κάτοικος του χωριού, ο Δημοσθένης, και μια κοπέλα εθελόντρια, κατά το ήμισυ Ελληνίδα, η Κατρίν προσπαθούν να στήσουν κάποιες δομές για να κάνουν τη ζωή των προσφύγων πιο εύκολη. Η συνάντηση της Κατρίν με τον Μιχάλη, τον μισότρελο ερημίτη του νησιού στέκονται αφορμή για να βγουν στην επιφάνεια παλιές, θαμμένες ιστορίες του νησιού.
Οι εξελίξεις ραγδαίες, οι ανατροπές απρόβλεπτες, αφήνουν άφωνο ακόμη και τον πιο δύσκολο αναγνώστη. Δεν θέλω να δώσω περισσότερα στοιχεία για τη πλοκή του βιβλίου, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η μαγεία του βιβλίου με κράτησε καθηλωμένο.
Με γλώσσα απλή, εμπλουτισμένη με στοιχεία από τη νησιώτικη ντοπιολαλιά ο συγγραφέας κάνει συχνές μεταπηδήσεις σε διάφορα χρονικά επίπεδα χωρίς αυτό να κουράζει τον αναγνώστη. Καταπληκτικές είναι οι περιγραφές των τοπίων, ενώ εμβαθύνει άψογα και στη ψυχοσύνθεση των ανθρώπων.
Πρόκειται για μια από τις καλύτερες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας, ένα βιβλίο που μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα στα σημαντικά έργα της εποχής μας.
(από τις Εκδόσεις βιβλιοπωλείον της Εστίας)
