Παρουσιάζει ο Γιάννης Ρουσιάς.
Ένα θέμα καυτό και εν πολλοίς άγνωστο πιάνει στη μελέτη του αυτή ο συγγραφέας. Μας μεταφέρει στη περιοχή της Φλώρινας την εποχή που η περιοχή απελευθερώθηκε από την Οθωμανική αυτοκρατορία και επικεντρώνεται στους κατοίκους της περιοχής που δεν μιλούσαν ελληνικά χρησιμοποιούσαν μια σλαβική διάλεκτο, και θεωρήθηκαν από την άρχουσα τάξη των Αθηνών ως βουλγαρίζοντες.
Λίγο μετά το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου έγινε και η ανταλλαγή πληθυσμών και δεν ήταν λίγοι οι πρόσφυγες που έφτασαν στη περιοχή είτε από τη Μικρά Ασία, είτε από τον Καύκασο.
Πολλά ήταν τα θέματα που έπρεπε να αντιμετωπιστούν εκείνη την εποχή, όπως η αναδιανομή της γης, τα προβλήματα που είχαν οι γηγενείς είτε με τους πρόσφυγες είτε με τους σλαβόφονους και σκοπός του κράτους ήταν να αφομοιώσει τους αλλόφυλους που υπήρχαν στη περιοχή. Η αντιμετώπιση ήταν άκρως φοβική με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, αλλά και να δώσει περιθώριο σε παρακρατικές οργανώσεις, κυρίως φασίζουσες, να αναλάβουν δράση και να οξυνθούν τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα.
Με τον καιρό πολλά από αυτά τα προβλήματα έχουν αντιμετωπιστεί, αλλά εκείνη τη περίοδο είχαμε αρκετές εντάσεις στη περιοχή και ο συγγραφέας μας τους δίνει αρκετά αναλυτικά, εντάσσοντάς τους στο γενικότερο πολιτικό περιβάλλον που επικρατούσε εκείνη την περίοδο στη χώρα.
(από τις Εκδόσεις Επίκεντρο)
