του Κώστα Λαπαβίτσα

Μια ακόμη τραπεζική ανακεφαλαιοποίηση βρίσκεται επί θύραις, τη φορά αυτή ως μέρος του τρίτου Μνημονίου και υπό την πολιτική αιγίδα του ΣΥΡΙΖΑ. Πολύς λόγος γίνεται για την "τελική" πράξη του τραπεζικού δράματος που θα ανοίξει επιτέλους το δρόμο της ανάπτυξης. Τα πράγματα είναι δυστυχώς πολύ διαφορετικά.

Με αφορμή τη νέα ανακεφαλαιοποίηση

Γράφει ο Στωικός

Ψηφίστηκε το Σάββατο 31/10 σε πανηγυρικούς τόνους, το νομοσχέδιο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την τρίτη κατά σειρά μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης.

ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων, ενώ όλη την προηγούμενη περίοδο επιδίδονταν σε λεονταρισμούς κατά της κυβέρνησης και του…ψεύτη Τσίπρα, την ώρα της ψηφοφορίας ψήφισαν υπέρ, προτάσσοντας το ταξικό συμφέρον. ΚΚΕ και Χ.Α καταψήφισαν.

Με αφορμή τις εξελίξεις αυτές, κρίναμε σκόπιμο να κάνουμε μια μικρή αναδρομή στις εξελίξεις του τραπεζικού συστήματος τα τελευταία σαράντα χρόνια.

Γράφει ο Δ. Δημητριάδης

Το δημόσιο χρέος της χώρας, πολλές δεκαετίες τώρα έχει αναδειχτεί σε κεντρικό πρόβλημα της πολιτικής ζωής και μάλιστα με ένα τρόπο που επισκιάζει τις αιτίες της δημιουργίας του. Αντιμετωπίζεται ως αιτία και όχι ως το αποτέλεσμα της καπιταλιστικής διαχείρισης και της εξάρτησης της χώρας.

Γράφει ο Κώστας Τρακόσας

Σε ένα πρωτοφανές «ριφιφί» εξελίχθηκε η υπόθεση του χρηματιστηρίου, από τη Δευτέρα μέχρι και την Πέμπτη. Μετά από πέντε εβδομάδες «αποχής», όπου το χρηματιστήριο παρέμενε κλειστό, το άνοιγμα του τη Δευτέρα σηματοδότησε και μια πρωτοφανή καθίζηση, η οποία συνεχίστηκε μέχρι και χτες. Όμως, χτες, κάτι άλλαξε… Οι τραπεζικές μετοχές που είχαν κατακρυμνιστεί, άρχισαν ξαφνικά να επιστρέφουν δυναμικά. Τι συνέβη; Τι ήταν αυτό που άλλαξε και μέσα σε μια μόλις μέρα επανήλθε η «αισιοδοξία» στο ΧΑ; 

Γράφει ο Αλέξανδρος Καπακτσής

Ένα σημαντικό ζήτημα που αναφέρεται σε αρκετές διαφορετικές περιπτώσεις-εδάφια στη συμφωνία Τσίπρα και δανειστών είναι οι σχετικές αναφορές για τις τράπεζες. Είναι σημαντικό ζήτημα και εξαιτίας του ρόλου που παίζουν στη λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος και επειδή αποτελούν την ισχυρότερη μερίδα των ελλήνων κεφαλαιοκρατών και για το γεγονός ότι η χρηματοδότηση τους μέχρι τώρα με εγγυήσεις και ρευστό ύψους 211,5 δις[1] δεν έφθασε και απαιτούνται άλλα 10-25 δις.