Του Άρη Χατζηστεφάνου.

Μια νέα τεχνολογία, που υπόσχεται να αλλάξει με επαναστατικό τρόπο την καθημερινότητά μας, θα έπρεπε να είναι αντικείμενο μελέτης επιστημόνων και μηχανικών.

Όταν όμως ασχολούνται περισσότερο μαζί της στρατηγοί του αμερικανικού Πενταγώνου, υψηλόβαθμα στελέχη των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και της Βρετανίας αλλά ακόμη και αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι ο πλανήτης οδηγείται σε μια νέα κλιμάκωση γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων με απρόβλεπτες εξελίξεις.

Οι φιλόσοφοι που επηρέασε προετοίμασαν το έδαφος για την τεχνολογική επανάσταση που ξαναέφτιαξε τον κόσμο μας.

Συνήθως αφηγούμαστε την ιστορία των ηλεκτρονικών υπολογιστών ως μια ιστορία αντικειμένων, από τον άβακα και τη διαφορική μηχανή του Μπάμπατζ έως τις μηχανές αποκωδικοποίησης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Για την ακρίβεια, γίνεται περισσότερο κατανοητή ως ιστορία των ιδεών, κυρίως ιδεών που αναδύθηκαν από τη μαθηματική λογική, μια σκοτεινή και εν είδει λατρείας επιστήμη που πρωτοαναπτύχθηκε στον 19^ο αιώνα.

Πριν μερικές δεκαετίες ο Νίκος Καζαντζάκης, σύμφωνα με τη βιοφιλοσοφία του, έλεγε: «Εμείς οι άνθρωποι είμαστε κάποιες παράξενες κι αλλόκοτες μηχανές, που τις τροφοδοτείς με ψωμί, κρασί, ψάρι, χόρτα και σου παράγουν αναστεναγμούς, γέλιο και όνειρα»». Με κέντρο την αντίληψη αυτή έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια μία σειρά από επιστημονικούς τομείς, που ασχολούνται κυρίως με τον εγκέφαλο, προσεγγίζοντάς τον είτε σαν   μοντέλο, είτε σαν πεδίο μελέτης.

Γράφει ο Γεράσιμος Προύσαλης.

Στο παρόν σύντομο άρθρο θα δοθούν ορισμένα στοιχεία σχετικά με τη θέση της Ελλάδας στο διεθνές ενεργειακό γίγνεσθαι. Παράλληλα, με δεδομένη την φιλολογία σχετικά με τα αποθέματα πετρελαίου στο Ιόνιο και το Αιγαίο Πέλαγος θα γίνει μια προσπάθεια να καταδειχθεί ο εξαιρετικά μεγάλος βαθμός πολυπλοκότητας της κατάστασης αυτής. Δηλαδή, με την παρούσα κατάσταση στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα είναι εξαιρετικά δύσκολο να προχωρήσει η διαδικασία εξόρυξης της εν λόγω πρωτογενούς ύλης και ακόμα δυσκολότερο να αξιοποιηθεί στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των λαϊκών αναγκών.

Γράφει ο Γεράσιμος Προύσαλης.

Σε συνέχεια προηγούμενου άρθρου που γράφτηκε σχετικά με τους αγωγούς ενέργειας και τις γεωπολιτικές προεκτάσεις αυτών, θα γίνει μια προσπάθεια παρουσίασης ορισμένων μεγεθών όσον αφορά τον ενεργειακό τομέα στην ΕΕ. Για τις ανάγκες του παρόντος άρθρου αντλήθηκαν δεδομένα[1] από Ευρωπαϊκή Στατιστική Αρχή, γνωστή κι ως Eurostat.