Εργατικός Αγώνας

Μαθαίνουμε και προχωράμε

74 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ

Γράφει ο Γιώργος Πετρόπουλος

Συμπληρώνονται σήμερα 74 χρόνια από την ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ), της μεγαλύτερης εθνικοαπελευθερωτικής, λαϊκομετωπικής οργάνωσης στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Μιας οργάνωσης που με εμπνευστή, καθοδηγητή, ραχοκοκαλιά και μπροστάρη το ΚΚΕ όχι μόνο κατάφερε να οργανώσει της πάλη του λαού για την εθνική του απελευθέρωση από την τριπλή φασιστική κατοχή αλλά μπόρεσε, στο πλαίσιο αυτής της πάλης, να δημιουργήσει έναν νέο τύπο εξουσίας, τη Λαϊκή Δημοκρατία. Ένα κράτος τύπου κομμούνας και σοβιετ, που υπερέβαινε το καπιταλιστικό σύστημα και δημιουργούσε τις βάσεις για την κοινωνική απελευθέρωση της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού, για την σοσιαλιστική αναγέννηση της Ελλάδας.

Αυτή η προσφορά και κληρονομιά του ΕΑΜ αμφισβητείται προκλητικά από τη σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ. Γράφει ο Ριζοσπάστης της Κυριακής: «Το έπος του ΕΑΜ, όμως, δεν ήταν μόνο η εθνική απελευθέρωση, αλλά και η δημιουργία φύτρων της λαϊκής εξουσίας στην Ελλάδα με τα όργανα λαϊκής αυτοδιοίκησης, τα λαϊκά δικαστήρια». Και προσθέτει: «Η πείρα της συγκεκριμένης περιόδου στην Ελλάδα δείχνει ότι η εργατική τάξη, ο λαός πρέπει να είναι έτοιμος να κτίσει το δικό του μέτωπο για να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα, αλλά και να βγει από τον πόλεμο νικητής εκείνος και όχι η αστική τάξη της χώρας του. Να πετύχει διπλή απελευθέρωση από την ξενική ιμπεριαλιστική κατοχή και την εγχώρια αστική πολιτική εξουσία, από το καπιταλιστικό σύστημα που είναι αξεχώριστο με τον πόλεμο».

Οι παραποιήσεις της ιστορικής αλήθειας στα παραπάνω αποσπάσματα είναι καταφανείς και προκλητικές. Θα μπορούσε κανείς να μιλάει για φύτρα λαϊκής εξουσίας το 1942- 1943 όταν συγκροτούνταν τα όργανα της Λαϊκής Αυτοδιοίκησης και Δικαιοσύνης. Το 1944 όμως συγκροτήθηκαν η ΠΕΕΑ (κυβέρνηση του βουνού) και η Λαϊκή Εθνοσυνέλευση, το Εθνικό, δηλαδή, Συμβούλιο των Κορυσχάδων, το οποίο είχε προκύψει με την παλλαϊκή συμμετοχή του εργαζόμενου λαού, μέσα από εκλογές στις ελεύθερες και στις κατεχόμενες περιοχές. Δηλαδή η λαϊκή εξουσία είχε ολοκληρωθεί. Κι είχε στη δύναμή της λαϊκές ένοπλες δυνάμεις (ΕΛΑΣ, (ΕΛΑΝ), Λαϊκή Πολιτοφυλακή, μια τεράστια οργάνωση Νεολαίας (ΕΠΟΝ), μια τεράστια πολιτική οργάνωση (ΕΑΜ), μια τεράστια οργάνωση της εργατικής τάξης (Εργατικό ΕΑΜ), μια τεράστια οργάνωση στήριξης του λαού και της ζωής του (Εθνική Αλληλεγγύη). Για ποια φύτρα λαϊκής εξουσίας μπορεί να γίνεται λόγος; Η Λαϊκή Εξουσία υπήρχε συγκροτημένη στην πιο ολοκληρωμένη μορφή που εμφανίστηκε ποτέ στην ιστορία του εργατικού- επαναστατικού κινήματος παγκοσμίως. Το πρόβλημα γι’ αυτή την εξουσία δεν ήταν η ύπαρξή της αλλά η σταθεροποίησή της στη χώρα μετά την απελευθέρωση, όταν θα ερχόταν αντιμέτωπη με τον αγγλικό ιμπεριαλισμό.

Στο προαναφερόμενο κείμενο του Ριζοσπάστη γίνεται λόγος για την «πείρα της συγκεκριμένης περιόδου στην Ελλάδα» που οδηγεί, τάχα, στο συμπέρασμα ότι «ότι η εργατική τάξη, ο λαός πρέπει να είναι έτοιμος να κτίσει το δικό του μέτωπο για να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα, αλλά και να βγει από τον πόλεμο νικητής εκείνος και όχι η αστική τάξη της χώρας του». Συνεπώς, η ηγεσία του ΚΚΕ εκτιμά ότι η πείρα μας υπαγορεύει κάποιο άλλο μέτωπο κι όχι για ένα μέτωπο σαν το ΕΑΜ τηρουμένων των ιστορικών αναλογιών. Ο τρόπος που θέτει το ζήτημα οδηγεί στις χρεοκοπημένες ιστορικά και πολιτικά αντιλήψεις περί εργατικού μετώπου, τις οποίες λάνσαραν με παταγώδη αποτυχία οι διάφορες νεοτροτσκιστικές οργανώσεις της εποχής της κατοχής. Η ηγεσία του ΚΚΕ, στο όνομα, δήθεν, της επανάστασης προβάλει, έμμεσα ή άμεσα, ως θέσφατο επαναστατικής τακτικής και στρατηγικής οποιοδήποτε μοντέλο η ιστορία καταδίκασε κι έστειλε στον κάλαθο των αχρήστων. Ταυτόχρονα αρνείται ή υποβαθμίζει κάθε πραγματικό και ουσιαστικό βήμα του εργατικού κινήματος προς την δική του κοινωνική απελευθέρωση και την κοινωνική απελευθέρωση όλου του εργαζόμενου λαού. Γιατί επιλέγει μια βέβαιη συνταγή αποτυχίας; Γιατί είναι σαφές πως βρίσκεται σε πλήρη ρήξη με τον μαρξισμό- λενινισμό, την επανάσταση και το σοσιαλισμό. Δεν πιστεύει σε τίποτα από αυτά. Τα επικαλείται για να τα συκοφαντήσει και να τα υπονομεύσει. Ζημιά κάνει και θα συνεχίσει να κάνει αλλά δεν θα τα καταφέρει. Οι κομμουνιστές θα υπερασπίσουν την ιστορία και τις κατακτήσεις του εργατικού- επαναστατικού κινήματος και του ΚΚΕ.

Η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ γνώρισε μια πρώτη, συντριπτική, ήττα σε ιστορικό και θεωρητικό επίπεδο όταν με την έκδοση για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο επιχείρησε να ανατρέψει την ιστορία και την θεωρητική κληρονομιά του Κομμουνιστικού κινήματος αναφορικά με τον Β’ παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν, με το ίδιο πόνημα, επιχείρησε να πλαστογραφήσει την ιστορία του ΚΚΕ στην ίδια περίοδο και να συκοφαντήσει το ιστορικό γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη. Ξέρουμε ότι θα συνεχίσει στον ίδιο δρόμο. Ξέρει όμως κι εκείνη ότι δεν θα της είναι εύκολο να πετύχει τους σκοπούς της. Θα μας έχει απέναντί της. Όπως απέναντί της έχει όλους τους πραγματικούς και τίμιους κομμουνιστές.

 

***

 

Προς τιμή των 74 χρόνων από την ίδρυση του ΕΑΜ, Ο ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ δίνει στους αναγνώστες του το σπάνιο και πολύτιμο Λεύκωμα «ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΙΛΙΑΚΡΙΒΗ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ», όπως κυκλοφόρησε το 1945 από τον εκδοτικό οίκο του ΕΑΜ «Ο ΡΗΓΑΣ». Για να μην ξεχνάμε από πού προερχόμαστε και για να μαθαίνουμε. Για να συνειδητοποιούμε την ιστορική αποστολή και το ιστορικό χρέος.

 

Διαβάστε το on line πατώντας την εικόνα

Αποθηκεύστε το pdf πατώντας ΕΔΩ

 

***

 

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας