Εργατικός Αγώνας

Αθλιότητα… Ιλίου φαεινότερη

Γράφει ο Αμετανόητος.

Συνέχεια στην καλοκαιρινή αθλιότητα της «Λευκής Νύχτας» δίνει ο δήμαρχος Ιλίου Νίκος Ζενέτος με την αγωγή που κατέθεσε εναντίον του Θάνου Μικρούτσικου, του Μίλτου Πασχαλίδη και της εταιρίας με την οποία είχε υπογράψει σύμβαση ο δήμος.

Οι δυο καλλιτέχνες αρχικά είχαν συμφωνήσει να παρευρεθούν σε –αυτό που νόμισαν πως θα είναι- μουσική συναυλία του δήμου Ιλίου στα τέλη Ιουνίου. Όμως, μόλις διαπίστωσαν πως η εκδήλωση θα είναι στα πλαίσια της «Λευκής νύχτας», δε θέλησαν να συνδέσουν το όνομά τους με τέτοιες αντεργατικές ενέργειες και αποσύρθηκαν. Για όσους το αγνοούν να σημειώσουμε ότι οι εμπνευστές τους ονομάζουν «λευκές νύχτες» το άνοιγμα των καταστημάτων έως τις 3 το πρωί. Με το πρόσχημα της «τόνωσης της εμπορικής κίνησης ανοίγουν το δρόμο στην πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου και την καταστρατήγηση κάθε εργασιακού δικαιώματος. Μπροστάρηδες σ’ αυτή την αθλιότητα είναι οι δήμοι κι ο δήμος Ιλίου από τους πρώτους.

Τελικά, ο δήμος, παρά τις αντιδράσεις των εμποροϋπαλλήλων, ολοκλήρωσε τη «Λευκή νύχτα» με άλλο πρόγραμμα ως άλλος «Άμλετ της Σελήνης» ξεγελώντας «τους ουρανούς με ξόρκια μαύρη φλόγα πως η ζωή χαρίζεται χωρίς ν’ ανατραπεί κι όλα τα λόγια των τρελών που ήταν δικά μας λόγια» τα μάγεψε «με φάρμακα στην άσωτη σιωπή». Με περίσσιο θράσος μερικούς μήνες μετά μηνύει τους ανθρώπους του πολιτισμού γιατί δεν δέχτηκαν να γίνουν μαϊντανοί στην αντεργατική πολιτική που προωθεί.

Είναι τόσο ξεκάθαροι οι πολιτικοί λόγοι αυτής της αγωγής όπως φαίνεται κι από την ανακοίνωση που είχε εκδώσει τότε ο δήμος όπου χαρακτηρίζει τη στάση του Θ. Μικρούτσικου και Μ. Πασχαλίδη ««πράξη αντίθετη σε κάθε ηθική και επαγγελματική δεοντολογία, η οποία επιπρόσθετα προσβάλλει τους πολίτες του Ιλίου και το Δημοτικό Συμβούλιο που ενέκρινε τη “Λευκή Νύχτα” και τη συμμετοχή των εν λόγω καλλιτεχνών σε αυτή»». Για να τιμωρηθούν λοιπόν οι καλλιτέχνες για το θάρρος της γνώμης τους καλούνται να πληρώσουν 120.000 ευρώ έκαστος. Τόσα φαίνεται πως λείπουν από τον προϋπολογισμό του δήμου ή τόσο αποτιμά την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη στους εργαζόμενους ο Ν. Ζενέτος.

Τι να πει κανείς; Πιστεύουμε πως, εκτός ίσως από μια μικρή δράκα στο δήμο Ιλίου, δεν θα πρέπει να υπάρχει Έλληνας που να μη συμπαραστέκεται στο Θ. Μικρούτσικο και το Μ. Πασχαλίδη τώρα που καλούνται να περάσουν την ταλαιπωρία των δικαστικών αγώνων για να υπερασπιστούν τις πολιτικές επιλογές τους. Και καθένας από μας «ξέρει (πως) αν μπορούσαν θα ’καναν μια από τα ίδια». Αλλιώς, «τι νόημα έχει τ’ όνειρο χωρίς μικρές νοθείες»;

 

 

Ο Άμλετ της σελήνης

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

 

Ξεγέλασες τους ουρανούς με ξόρκια μαύρη φλόγα

Πως η ζωή χαρίζεται χωρίς ν’ ανατραπεί

Κι όλα τα λόγια των τρελών που ήταν δικά μας λόγια

Τα μάγευες με φάρμακα στην άσωτη σιωπή

 

Πενθούσες με τους έρωτες γυμνός και μεθυσμένος

Γιατί με τους αθάνατους είχες λογαριασμούς

Τις άριες μιας όπερας τραύλιζες νικημένος

Μιας επαρχίας μαθητής μπροστά σε δυο χρησμούς

 

Τι ζήλεψες τι τα ‘θελες τα ένδοξα Παρίσια

Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πια παντού είναι τεκές

Διεκδικούσες θαύματα που δίνουν τα χασίσια

Και παραισθήσεις όσων ζουν μέσα στις φυλακές

 

Και μια βραδιά που ντύθηκες ο Άμλετ της Σελήνης

Έσβησες μ’ ένα φύσημα τα φώτα της σκηνής

Και μονολόγους άρχισες κι αινίγματα να λύνεις

Μιας τέχνης και μιας εποχής παλιάς και σκοτεινής

 

 

Μικρές νοθείες

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

 

Ποτέ του δεν κατάφερε να βγει σε μια λιακάδα

και ζει με ό,τι, περίσσεψε από ένα σκάρτο ποίημα

τα πρωινά σηκώνεται με μια βαριά ζαλάδα

και λέει πως τον ξύπνησε ένα μεγάλο κύμα

 

Κρεμάει τις αφίσες του στα παράθυρά του

κρύβει το φως μα κρύβει κι όλα τ’ άλλα

γιατί το μόνο που λαχτάρησε ως λάφυρά του

είναι μια θάλασσα να φτάνει ως τη σκάλα

 

Βάζει σημάδια με στυλό πάνω στον τοίχο του

μετράει το ύψος του που πόντο πόντο χάνει

μα κάθε βράδυ όταν βγαίνει απ’ τον ύπνο του

στέκεται όρθιος και τρυπάει το ταβάνι

 

Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια

πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες

ξέρει αν μπορούσε θα ‘κανε μία απ’ τα ίδια

αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες;

 

 

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας