Κάποιοι θορυβήθηκαν από την έκκληση του γραφικού χρυσαυγίτη Κ. Μπαρμπαρούση προς τη στρατιωτική ηγεσία να κάνει πραξικόπημα, να συλλάβει τους επικεφαλής της κυβέρνησης μαζί με τον πρόεδρο της δημοκρατίας και να κρεμάσει τα κεφάλια τους στις Πρέσπες. Δηλαδή, ένας εκλεγμένος κοινοβουλευτικός καλούσε το στρατό να ανατρέψει το κοινοβούλιο.
Προφανώς ο υψηλός εθνικιστικός οίστρος σε συνδυασμό με το χαμηλό IQ του Μπαρμπαρούση δεν του επέτρεψαν να κατανοήσει πως εκείνη τη στιγμή διέπραττε το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας και της προπαρασκευής πράξεων εσχάτης προδοσίας. Ούτε φυσικά και οι υπόλοιποι χρυσαυγίτες βουλευτές, που τον χειροκρότησαν και τον συνόδεψαν στη φασιστοσύναξη έξω από το κοινοβούλιο όπου αποθεώθηκε από «ελληναράδες». Το κατάλαβαν όμως οι νομικοί της εγκληματικής οργάνωσης και γι’ αυτό έσπευσαν να ενημερώσουν τον «φύρερ» Μιχαλολιάκο. Τότε ήταν που «χρυσαυγίτες και παλληκάρια γίνανε μαλλιά κουβάρια» όπως –περίπου- λέει ο λαός (εντάξει, η λαϊκή φράση δεν χρησιμοποιεί τη λέξη «χρυσαυγίτες» αλλά μια παραπλήσια συνώνυμή της).
Ο Μιχαλολιάκος διέγραψε από την κοινοβουλευτική του ομάδα τον Μπαρμπαρούση επειδή –τάχα- η ομιλία του ήταν «εκτός γραμμής», κινούμενος από το φόβο διώξεων όλης της χρυσαυγίτικης συμμορίας.
Ο «παλληκαράς» χρυσαυγίτης ανέβηκε στο βουλευτικό του αυτοκίνητο και με ιλιγγιώδη ταχύτητα έφτασε στην ιδιαίτερη πατρίδα του όπου «δοξάζεται κρυπτόμενος»[1] όπως έκανε κι ένας παλιός ομοϊδεάτης του πριν μερικές δεκαετίες. Δεν προκαλεί καμιά εντύπωση το πώς κατάφερε ο θρασύδειλος δραπέτης να περάσει τόσα μπλόκα της ΕΛΑΣ. Η συγκεκριμένη υπηρεσία έχει μάθει να καταστέλλει τους λαϊκούς αγώνες και να επιτίθεται κατά εργαζομένων και συνταξιούχων, δεν γνωρίζει πώς να χειριστεί τους πραγματικούς εγκληματίες.
Τελικά, τόσο ο Μπαρμπαρούσης όσο και η υπόλοιπη συμμορία απέδειξαν για άλλη μια φορά πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά θρασύδειλα μέλη του υποκόσμου, έτοιμοι να πουλήσουν «μαγκιά» όταν είναι πολλοί εναντίον ανυπεράσπιστων θυμάτων κι ακόμα πιο έτοιμοι να κάνουν την «κότα» όταν τα πράγματα ζορίζουν.
Κι έτσι εγείρεται το ερώτημα: είναι δυνατόν να κινδυνεύει η δημοκρατία από τέτοιους θρασύδειλους γελοίους;
Η προφανής απάντηση είναι «ΟΧΙ», αν και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αρχικά και η συμμορία του Χίτλερ, όταν ξεκίνησε από τις μπυραρίες του Μονάχου, προκαλούσε τη θυμηδία με τα καραγκιοζιλίκια της και όλοι είδαμε τι έκανε μέχρι και τη συντριβή της το Μάη του 1945.
Ωστόσο, είναι μάλλον απίθανο να βρίσκεται η άρχουσα τάξη σε τέτοια απόγνωση για να καταφύγει στη χρήση αυτής της θρασύδειλης συμμορίας. Αν τα συμφέροντά της κρίνουν πως η επίφαση της «δημοκρατίας» δεν την εξυπηρετεί πια, προφανώς θα επιχειρήσει να καταφύγει σε δικτατορία, πάντα με τις ευλογίες των υπερατλαντικών αφεντικών της. Και θα απευθυνθεί σε «επαγγελματίες λύκους», όχι στις «κότες»[2].
Όμως, όλα αυτά τα σενάρια είναι λογαριασμοί χωρίς τον ξενοδόχο: το λαϊκό εργατικό κίνημα που οφείλει να μην επαναπαύεται και να μην εφησυχάζει!
[1] Τη φράση «εδοξάσθη κρυπτόμενος και κατεποντίσθη εμφανιζόμενος» είχε πει ο Γεώργιος Παπανδρέου για τον Γεώργιο Γρίβα αρχηγό της φασιστικής οργάνωσης «Χ» και αργότερα της ΕΟΚΑ και της ΕΟΚΑ Β΄.
[2] «Κότες» αποκαλεί τους χρυσαυγίτες ένα χιουμοριστικό και καυστικό βίντεο που έφτιαξε η ΚΝΕ με αφορμή το περιστατικό Μπαρμπαρούση. Ένα βίντεο που αξίζει να το δούμε:
