Αυτό που βλέπετε στην παραπάνω φωτογραφία -και σε όσες ακολουθούν- είναι το νέο «κατόρθωμα» του καπιταλιστικού κανιβαλισμού.
Οι εικονιζόμενοι ιάπωνες ΔΕΝ είναι άνεργοι, ΔΕΝ είναι άστεγοι, ΔΕΝ είναι τρωγλοδύτες. Είναι εργαζόμενοι και μάλιστα σκληρά εργαζόμενοι με απάνθρωπα ωράρια. Απλά, επειδή δουλεύουν μέχρι αργά, μόλις φεύγουν από τις δουλειές τους, πέφτουν κατάκοποι στα πεζοδρόμια και τα παγκάκια περιμένοντας τα μέσα μαζικής μεταφοράς για να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Άλλοι αποκοιμιούνται και χάνουν το όχημα που θα τους μεταφέρει στο σπίτι τους για να ξεκινήσουν το ίδιο «μαγγανοπήγαδο» την επόμενη μέρα. Άλλοι αποκοιμιούνται εκεί επειδή δεν πρόφτασαν «το τραμ το τελευταίο» και τα οικονομικά τους δεν τους επιτρέπουν να πάρουν ταξί ή να διανυκτερεύσουν σε ξενοδοχείο.
Έτσι, μένουν στα πεζοδρόμια και τα παγκάκια μέχρι την επαύριο που θα επιστρέψουν στις δουλείες δουλειές τους.
Αυτή την, πολύ γνωστή την Ιαπωνία, εικόνα την κοινώνησε στον έξω κόσμο ο φωτογράφος του Guardian Pawel Jaszczuk, ο οποίος με την κάμερα του αποτύπωσε έναν από αυτούς τους ιδιότυπους «αστέγους» που είδε τυχαία σε στάση λεωφορείου. Ο ίδιος τούς βάφτισε «άστεγους με τα κοστούμια».
Ο καλλιτέχνης σημείωσε ότι «η αντίθεση όπου βλέπεις έναν καλοντυμένο άντρα να κοιμάται στον δρόμο, μου φάνηκε ενδιαφέρουσα, μου τράβηξε την προσοχή αλλά το μήνυμα δυνάμωσε στην πορεία» (…) «Είναι σκοτωμένοι από υπερβολική δουλειά. Είμαστε όλοι στο ίδιο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό-καταναλωτικό κρεβάτι, κοιμισμένοι σαν σαλιγκάρια». Είπε ακόμα πως έκανε τη φωτογράφηση με στόχο «να θέσω ερωτήματα, να ενθαρρύνω τους ανθρώπους να σκεφτούν τον εαυτό τους, την ανθρώπινη φύση και την κοινωνική οργάνωση». Και καλά έκανε αφού πιστεύει πως «ο σκοπός της Τέχνης είναι να ανεβάσει τους ανθρώπους σε ένα υψηλότερο επίπεδο συνειδητοποίησης».
Όμως, πέρα από το «καλλιτεχνικό» ενδιαφέρον του φαινομένου, υπάρχει και το κοινωνικό. ΚΙ αυτό έχει να κάνει με την υπερεκμετάλλευση των εργαζόμενων από το απάνθρωπο και κανιβαλικό καπιταλιστικό σύστημα που σαν άλλος Κρόνος τρώει τα παιδιά του. Μετά από αιώνες διαφωτισμού, κοινωνικών επαναστάσεων και εργατικών κατακτήσεων, ο εργασιακός Μεσαίωνας επανήλθε, έκανε τον κύκλο του και τώρα η εργατική τάξη επιστρέφει στην εποχή της γαλέρας όπου ο εργαζόμενος-«κωπηλάτης» είναι μιας χρήσης αναλώσιμος.
Αυτές οι εικόνες ντροπής για τον «μεταμοντέρνο πολιτισμό» είναι –πρέπει να είναι- το καμπανάκι που θα αφυπνίσει την εργατική τάξη για να συνειδητοποιήσουν και οι πιο μοιρολάτρες πως η μάχη είναι ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον Άνθρωπο. Αν νικήσει ο πρώτος, οι εικόνες των «άστεγων με τα κουστούμια» θα γίνουν η θλιβερή καθημερινότητα μας.
Όσοι πουλάνε την εργατική τους δύναμη έχουν μόνο ένα δρόμο; Να σκοτώσουν το καπιταλιστικό θηρίο πριν τους σκοτώσει εκείνο. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Ποτέ δεν υπήρξε!
Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο αναρτήθηκαν αρχικά στο enikos.gr
