Τελικά, τους ηλικιωμένους και τις ευπαθείς ομάδες μπορεί να καταφέρουμε να τους γλυτώσουμε από τον δολοφονικό ιό και τελικά θα τους ξεκάνουμε κλείνοντας τους μέσα, γεμίζοντάς τους άγχος και φοβικά σύνδρομα, προκαλώντας ένα παρατεταμένο στρες και επιδεινώνοντας την όποια υπάρχουσα κατάστασή τους.
Τους πιο νέους μάλλον θα τους στείλουμε όλους σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους. Μάλλον θα είναι ένα σούπερ επάγγελμα τα επόμενα χρόνια. Το ξέραμε ήδη αυτό. Την σημερινή έκταση του προβλήματος, απλά δεν την είχαμε φανταστεί. Άγχος, φόβος, αϋπνία, διαταραχές πανικού, υστερικά φαινόμενα, κατάθλιψη, αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές κ.α. Αυτά είναι τα αποτελέσματα, πολύ πρώιμα, της σημερινής κατάστασης που βιώνουν οι άνθρωποι γύρω μας.
Τι είναι αυτό όμως που προκαλεί αυτή την κατάσταση; Μα σίγουρα ο κορονοϊός, τι άλλο;
Για τα επόμενα χρόνια, αυτός θα φταίει για πολλά από αυτά που θα συμβούν. Μπορούμε να βρούμε πολλές αιτίες του κακού και ο καθένας μας, μπορεί να διαλέξει μια, όποια θέλει. Από την οργή και το “επιτίμιο του Kυρίου” έως την ιστορία με τον μυστικό πράκτορα που πούλησε στην αγορά της Wuhan το μολυσμένο με κορονοϊό παγκολίνο.
Όποια αιτία και αν διαλέξει όμως, το σίγουρο είναι ότι θα φτάσει στο ίδιο σημείο της πραγματικότητας. Κλεισμένος μέσα, θα μπορεί ίσως να αναλογιστεί πολλά από αυτά που έχουν συμβεί και αυτά που συμβαίνουν. Τότε αρχίζουν τα δύσκολα. Ακούς και για κάτι μακροχρόνιους εγκλεισμούς και ειδικά των 65 άνω και λες “Βόηθα Παναγία μου τι μου ξημερώνει”! Δεν είμαι 65 αλλά κάποτε θα πάω. Το έλεγα όταν ήμουν μικρός: “Πατέρα, θέλω να πάω στα υποβρύχια” ! Αλλά δεν έγινε ρε γαμώτο! Τώρα τρύπα πρέπει να βρω για να χωθώ. Αλλά μην το μελετάω αυτό και με πιάνει άγχος για τα “ζόμπι”!
Αυτά φυσικά στον “ πολιτισμένο” κόσμο που βλέπει να διασπείρεται ο φόβος και η ανησυχία πιο πολύ και από τον ιό. “Παγωμένος” βλέπει τις εικόνες που τον βομβαρδίζουν καθημερινά. Οι ειδικοί και οι παντογνώστες σοφοί κάνουν παρέλαση στα ΜΜΕ. Οι ταινίες της καταστροφής και του τρόμου γίνονται πραγματικότητα. Στην Ιταλία, στην Ισπανία, στις ΗΠΑ και αλλού. Αυτό και αν είναι το ξεκλήρισμα μιας ολόκληρης γενιάς. Το δράμα των ανθρώπων που μαζικά φεύγουν μόνοι τους και ασφυκτιώντας, αυτό που δεν αφήνει κανένα περιθώριο.
