Ο Άντι Γουόρχολ έλεγε πως κάθε άνθρωπος «δικαιούται» 15 λεπτά διασημότητας. Προφανώς σε κάποιους αυτά τα 15 λεπτά δεν αρκούν και κάνουν ό,τι μπορούν για να βρίσκονται διαρκώς στον αφρό της επικαιρότητας. Κάποιοι με εντελώς άκομψο και «ερασιτεχνικό» τρόπο όπως ο συμπαθής «Μητσάρας» που πριν λίγα χρόνια πόζαρε χαμογελώντας στις κάμερες πίσω απ’ όποιον πολιτικό, αθλητή, ηθοποιό έκανε δηλώσεις. Κάποιοι άλλοι, πιο «επαγγελματίες» του είδους, κάνουν δηλώσεις επί παντός του επιστητού κι έχουν κερδίσει «με το σπαθί τους» την ιδιότητα του τηλεμαϊντανού στα πάνελ ή στις παραπολιτικές ειδήσεις.
Ένας τέτοιος «επαγγελματίας» performer (ερμηνευτής) ήταν πάντα ο Αθανάσιος Λενής, ευρύτερα γνωστός ως Αιγιαλείας και Καλαβρύτων Αμβρόσιος. Ο απόστρατος της αστυνομίας και του κλήρου έχει κατά καιρούς στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του κι έχει προκαλέσει την κοινή γνώμη με χυδαίες επιθέσεις κατά πάντων (με μόνη ως τώρα εξαίρεση τους χρυσαυγίτες). Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τις κατάρες «να σαπίσει το χέρι του Φίλη» αν καταργούσε το μάθημα των θρησκευτικών; Τις κατάρες κατά όσων δεν νήστευαν τη μεγάλη Παρασκευή επιζητώντας «το κρέας να γίνει δηλητήριο μέσα τους, πέτρα να μην το χωνέψουν, να τρυπήσει το στομάχι τους»; Ή τις αθλιότητες κατά των ομοφυλοφίλων που αποκάλεσε «αποβράσματα της κοινωνίας» και «εκτρώματα της φύσεως» καλώντας τους ομοϊδεάτες του να τους φτύνουν δημόσια;
Το πιο πρόσφατο show του Αμβρόσιου ήταν ο «μεγάλος αφορισμός» που διάβασε το πρωί της Κυριακής 17 Μάη κατά του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, της υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως και του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας Νίκου Χαρδαλιά επειδή -κατά τη γνώμη του- είχαν δηλώσει πως μέσα από τη μετάληψη μεταδίδεται ο κορονοϊός.
Επειδή ο περισσότερος κόσμος αγνοεί τι είναι ο αφορισμός, να σημειώσουμε ότι είναι εκκλησιαστική ποινή δυο βαθμίδων: ο μεγάλος και ο μικρός. Σύμφωνα με τους θεολόγους «ο μεγάλος αφορισμός ή ανάθεμα συνεπάγεται την ολοσχερή και διαρκή αποκοπή του τιμωρημένου από την Εκκλησία» και του απαγορεύεται η συμμετοχή σε κάθε πράξη και «μυστήριο». Επιβάλλεται από το ανώτατο εκκλησιαστικό όργανο που στη χώρα μας είναι η «Σύνοδος της Ιεραρχίας». Κατά συνέπεια ο αφορισμός που εκτέλεσε ο απόμαχος κος Λενής είναι ένα ακόμα show προς τέρψη των ΜΜΕ και τη δημιουργία εντυπώσεων.
Στη μητρόπολη του Αιγίου επήλθε σχίσμα ανάμεσα στη «Δεξιά του Κυρίου» και τη Δεξιά του κοινοβουλίου που συνήθως πηγαίνουν χέρι-χέρι. Για όσους δεν γνωρίζουν ο όρος «Δεξιά του Κυρίου» εισήχθη από τον σύντροφο (σσ: ας με συγχωρήσει ο κος Λενής για τη χρήση του «μιαρού» όρου «σύντροφος» αλλά αγνοώ πώς αποκαλούνται μεταξύ τους οι ακροδεξιοί) του Αμβρόσιου, τον πρώην αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, που, παρεμβαίνοντας ανοιχτά στις εκλογές του 2004, δήλωνε πως «Ενθαρρυνόμαστε κάθε φορά που βλέπουμε τη Δεξιά του Κυρίου να δίδει κατευθύνσεις και να υποδεικνύει το δρόμο. Στο τέλος, η παντοδύναμη Δεξιά του Κυρίου δείχνει τι θέλει ο Θεός και τι θέλει ο λαός» αποκαλύπτοντας τον ομφάλιο λώρο και τη σχέση διαπλοκής εκκλησίας και Δεξιάς όλων των τάσεων αποχρώσεων. Στα «τυχαία τραβηγμένα» βίντεο που κυκλοφόρησαν από τον «αφορισμό» είναι έκδηλη η αμηχανία του «ποιμνίου» που δεν ξέρει με ποια αγάπη πρέπει να πάει και ποια πρέπει ν’ αφήσει.
Το show Αμβρόσιου πέρα από την πολυπόθητη σ΄ αυτόν δημοσιότητα εξυπηρετεί και τους «αφορισθέντες» καθώς τους μετατρέπει σε θύματα της μισαλλοδοξίας ενός γραφικού ακροδεξιού γέροντα μακιγιάροντας έτσι τα λάθη, τις παραλήψεις μα κυρίως τη νεοφιλελεύρη αντιλαϊκή πολιτική τους. Η γελοιότητα και η σκοταδιστική πράξη του γέροντα, κάνει να φαίνονται «προοδευτικοί» και «ανοιχτόμυαλοι» εκείνοι που περνούν καθημερινά νόμους που ευνοούν τους λίγους σε βάρος των πολλών και συμβάλλουν στο βάθεμα των ανισοτήτων μέσα στην κοινωνία.
Και βέβαια ο Μητσοτάκης, η Κεραμέως, ο Χαρδαλιάς και ολόκληρο το πολιτικό σινάφι τους (που εκτείνεται πολύ πέρα από τη ΝΔ) πρέπει να αφοριστούν από την κυβερνητική εξουσία πριν κάνουν, εφαρμόζοντας την πολιτική τους, μεγαλύτερο κακό στις λαϊκές κατακτήσεις. Αρμόδιος όμως γι’ αυτό τον αφορισμό δεν είναι κανένας «Μητσάρας», κανένας Λενής και καμιά «Δεξία του Κυρίου». Είναι ο ίδιος ο λαός και οι οργανωμένες εκφράσεις του.
Κι αυτός ο λαϊκός αφορισμός θα είναι ο πιο έγκυρος κι ο πιο οδυνηρός γι’ αυτούς αφορισμός «εις τους αιώνας των αιώνων».
