Εργατικός Αγώνας

Βράχοι και…βραχάκια

Γράφει ο Κώστας Γρηγοριάδης

Κατά την ελληνική μυθολογία οι Συμπληγάδες πέτρες ήταν τεράστιοι βράχοι που ανοιγόκλειναν συνέχεια έτσι ώστε κάνανε δύσκολη τη ζωή των ναυτικών.

Όποιο πλοίο κατάφερνε να τις περάσει άνοιγε…σαμπάνια.

Οι Συμπληγάδες με τον καιρό αλλάξανε μορφή, έγιναν πιο… πραγματικές και έφυγαν από την μυθολογική αφήγηση και σημειολογία.

Στην σημερινή πραγματικότητα από βράχοι, έγιναν πρόσωπα με μυαλό και σκέψη.

Έγιναν μαυροκουστουμαρισμένοι πρωθυπουργοί και αντιπρόεδροι και ανοιγοκλείνουν στη θάλασσα μιας πολιτικής που πνίγει συνέχεια καθημερινούς ανθρώπους.

Μεταμορφώθηκαν σε διασώστες ενός συστήματος που μετακινείται με ένα ασθενοφόρο που από τη μια γράφει ΕΕ και από την άλλη ΔΝΤ.

Με αποτέλεσμα, όταν το χρειάζεται κάποιος να αργεί να φτάσει έτσι ώστε να πεθαίνει, γιατί πάντα προφασίζεται μποτιλιάρισμα.

Με δυο λόγια, λέει πάντα ψέματα και βρίσκει προφάσεις, ώστε να κρύβει τις δικές του αμαρτίες.

Μάλιστα οι Συμπληγάδες του Σήμερα είναι και εφευρετικές, ανακαλύπτουν τρομοκράτες που τους διακινούν την κατάλληλη στιγμή, θορυβώντας την ατάραχη πραγματικότητά μας και κάνοντάς μας να ανησυχήσουμε.

Κοινοβουλευτικά κάνουν χρήση του κανονισμού της βουλής τους και ανασύρουν πάλι ξαφνικά και εφευρετικά την ψήφο εμπιστοσύνης.

Ζητούν με δύο λόγια να τους δείξουν, οι συγκάτοικοι της δικής τους στάνης, πίστη στον τσομπάνη που τους βγάζει για βοσκή.

Και μετά οι Συμπληγάδες θα ζητήσουν από τους αφελείς ιθαγενείς, ανεξάρτητα των ψήφων που συγκέντρωσαν φλερτάροντας με το ζόρι την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, να διασχίσουν τη θάλασσα της πολιτικής τους.

Υπάρχουν όμως κι άλλα ζητήματα για τις Συμπληγάδες, το ζήτημα του χρέους που έγινε πλέον διαχειρίσιμο και τα μνημόνια που είναι πιά άχρηστα γιατί θα ζουν και θα βασιλεύουν απλά με άλλο όνομα.

Σε λίγο θα μάθουμε ότι αυτές οι πέτρες έγιναν ακόμη ένα ιστορικό μνημείο που απλά θα το ανακαλύψουμε με δέος όπως την Αμφίπολη.

Οι Συμπληγάδες έγιναν ένα αξιοθέατο που επιτέλεσε το έργο της καταστροφής των πλοίων του Ελληνικού λαού γιατί αλλιώς δε θα σώζονταν ο λαός.

Ήταν αυτό που λέμε αναγκαίο κακό.

Αν όμως στην μυθολογία οι μεγάλοι βράχοι ήταν δύο, σήμερα έχει και μικρότερα βραχάκια που κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους λειτουργώντας ως σκόπελοι που δε φαίνονται, είναι δηλαδή ακόμη πιο ύπουλοι…

Σήμερα όλοι ξέρουν ότι οι μεγάλες Συμπληγάδες ονομάζονται ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και οι μικρότερες ΔΗΜΑΡ, ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝΕΛ και ποιος ξέρει ακόμη πόσοι θα βρεθούν.

Μικροί αλλά… θαυματουργοί.

Υπάρχει βέβαια και ένας άλλος βράχος, ένας βράχος πνεύματος και ηθικής που ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλά για αυτόν καταλληλότερος είναι να απαντήσει ο μέγας Αυλωνίτης με το αθάνατο: «Ωρέ πού πάμε;» «Ωρέ πού πάμε;»…

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας