Εργατικός Αγώνας

Είμαι κι εγώ το Charlie!

Γράφει ο Αμετανόητος

Η δολοφονική επίθεση στα γραφεία του εβδομαδιαίου σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo το μεσημέρι της Τετάρτης 7/1 στο Παρίσι που προκάλεσε το θάνατο 12 ανθρώπων (ανάμεσα τους τέσσερις από τους κορυφαίους σκιτσογράφους της Γαλλίας, δημοσιογράφοι, αστυνομικοί) δεν είναι ένα ακόμα τρομοκρατικό χτύπημα. Ούτε ήταν «η απάντηση του Ισλάμ στους απίστους» όπως το παρουσιάζουν πολλές πλευρές. Ήταν κάτι πολύ παραπάνω. Ήταν η αντίδραση του τυφλού φανατισμού απέναντι στην κριτική του πνεύματος και τη σάτιρα.

Ελάχιστη σημασία έχει η ταυτότητα των δολοφόνων ή το μανιφέστο τους. Αδιάφορο αν την ώρα της σφαγής φώναζαν «Αλλάχ Ουάκμπαρ» (Ο θεός είναι μεγάλος) ή «Χάρε Κρίσνα». Ελάχιστη σημασία έχει αν τα θύματα είχαν «προσβάλει» λόγω και έργω τα όποια πιστεύω τους. Γιατί, αν ισχύει αυτή η γελοία δικαιολογία, τότε απλά η δολοφονία αυτή έρχεται να σφραγίσει με αίμα αθώων την ολοκληρωτική άποψη πως ο καθένας δικαιούται να αυτοδικεί κάθε φορά που θίγονται τα «όσια και τα ιερά» του.

Από τα βάθη των αιώνων, η κριτική, η σάτιρα είναι το όπλο του λαού ενάντια σε ό,τι του ασκεί καταπίεση. Ενάντια σε κοσμικές και «επουράνιες» εξουσίες. Η σάτιρα έχει διωχθεί, φυλακιστεί, εξοριστεί, πολεμηθεί. Στο Παρίσι δολοφονήθηκε κιόλας.

Ο φονταμενταλισμός, ο σκοταδισμός, ο φασισμός –σε τελική ανάλυση- νομίζουν πως κατάφεραν συντριπτικό πλήγμα στο λόγο και την κριτική. Το μόνο που πέτυχαν είναι να δείξουν για άλλη μια φορά πως όποιος δεν έχει επιχειρήματα, καταφεύγει στην ωμή βία. Τη βία του δειλού με την κουκούλα που φοβάται την αντιπαράθεση στο φως.

Δεν πρέπει να μας διαφύγουν οι αντιδράσεις στη δολοφονία από κάποιους έτοιμους από καιρό. Από τις δυνάμεις της συντήρησης και της αντίδρασης –στη Γαλλία και το εξωτερικό- οι οποίες έσπευσαν να εξαγγείλουν νέα μέτρα αυταρχισμού στο όνομα της «πρόληψης» της «τρομοκρατίας». Τελικά, πολλούς εξυπηρέτησε η τραγική απώλεια των σκιτσογράφων και των δημοσιογράφων.

Εμείς ας κρατήσουμε την αυθόρμητη κινητοποίηση των Γάλλων πολιτών η οποίοι απάντησαν στους δολοφόνους σκοταδιστές με μια απλή φράση «Je suis Charlie» («Είμαι κι εγώ το Charlie», το «ασεβές» περιοδικό). Ας ενώσουμε κι εμείς τη φωνή μας μαζί τους. «Nous sommes personnes qui pensent. Et qui réagissent à l’obscurantisme et le fascisme!» («Είμαστε άνθρωποι που σκέπτονται. Και αντιδρούν στον σκοταδισμό και το φασισμό!»)

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας