Στη νεοελληνική ως «τζάμπα μάγκας: ορίζεται αυτός που παριστάνει τον τολμηρό, ενώ ξέρει πως δεν πρόκειται να χρειαστεί να αποδείξει την τόλμη του».
Τελευταία, στην ελληνική κοινωνία εκτός από τζάμπα μάγκες εμφανίζονται και τζάμπα επαναστάτες. Ένας απ’ αυτούς είναι και ο υπουργός «Παιδείας» της «πρώτη φορά αριστερής» κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Με κάθε επισημότητα ανακοινώθηκε στα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ότι το υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων θεωρεί ότι «μετά έξι χρόνια μνημονιακών πολιτικών και αδιοριστίας» έφτασε η ώρα να πραγματοποιηθούν 20.000 διορισμοί εκπαιδευτικών.
Όσοι το ακούτε, μη σπεύσετε να πανηγυρίσετε. Δεν πρόκειται για κυβερνητική απόφαση αλλά για σκέψη και πρόταση προς τους «θεσμούς», Για όσους δυσκολεύονται να αποκρυπτογραφήσουν την αλήθεια πίσω από τις βαρύγδουπες λέξεις, αρκεί να τονίσουμε πως για το αν θα υπάρξουν διορισμοί εκπαιδευτικών θα αποφασίσουν οι «θεσμοί». Και φυσικά η εκπρόσωπος του ΔΝΤ Ντέλια Βελκουλέσκου, ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ράσμους Ρέφερ, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν Ντέκλαν Κοστέλο, και ο εκπρόσωπος του ESM Νικολά Τζαμαρόλι, ουδόλως θα ενδιαφερθούν για τις ελλείψεις εκπαιδευτικών στη χώρα μας ή για τα τεράστια κενά που έχει προκαλέσει και στην Παιδεία η μνημονιακή λαίλαπα. Οι «άνθρωποι» αυτοί είναι τεχνοκράτες μαθημένοι να κρίνουν τα κέρδη και τις ζημιές κι ουδόλως πρόκειται να θωρήσουν κερδοφόρα μια τέτοια ενέργεια.
Έτσι λοιπόν ο Νίκος Φίλης -και η «κυβέρνηση» εντολοδόχων που εκπροσωπεί- παίζει τον «επαναστάτη» και τον «φιλεργατικό» εκ τους ασφαλούς. Από τη μια επιδίδονται σε ανέξοδες εξαγγελίες –ομολογώντας ότι δεν είναι στο χέρι τους η απόφαση της εφαρμογής τους- κι από την άλλη έχουν φτιάξει ήδη το «άλλοθι» για την –σχεδόν βέβαιη- απόρριψή τους από κείνους που πραγματικά παίρνουν τις αποφάσεις. Αν αυτό δε συνιστά ενέργεια «τζάμπα επαναστάτη» (κατά το «τζάμπα μάγκας») τότε οι λέξεις έχουν χάσει εντελώς το νόημά τους. Σε κάποιους, μάλιστα, θυμίζει το ανέκδοτο με το λαγό που τριγυρίζει στο δάσος και πληροφορεί τα ζώα πως «γονιμοποιεί» το λιοντάρι κι όταν εκείνο τον συναντά, του απαντά πως «για να περάσει η ώρα λέει και καμιά…. “βλακεία”»
Και αυτή η «εξαγγελία διορισμών» του Νίκου Φίλη δείχνει για πολλοστή φορά πως η χώρα βρίσκεται αγκιστρωμένη στο δόκανο των «θεσμών» κι ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει προς όφελος του εργαζόμενου λαού, όσο θα κυβερνιέται από κυβερνήσεις-μαριονέτες. Τα γεγονότα του τελευταίου χρόνου πρέπει να έχουν δείξει και στον πιο δύσπιστο πως τίποτα δε μπορεί να ελπίζει από την εναλλαγή στην κυβέρνηση ανάμεσα στις νεοφιλελεύθερες μαριονέτες που λένε «ναι σε όλα» και στις «αριστερές» μαριονέτες που λένε «ναι σε όλα αλλά… πιο φιλολαϊκά». Τα αποτελέσματα και των δυο μοντέλων «κυβέρνησης» στο βιοτικό επίπεδο των λαϊκών στρωμάτων είναι τα ίδια.
Η μόνη ελπίδα για αλλαγή της κατάστασης προς όφελος του εργαζόμενου λαού είναι μόνο η χειραφέτησή του και η αγωνιστική ανάτασή του. Κι αυτό προϋποθέτει τον απογαλακτισμό του από κάθε λογής κι απόχρωσης «τζάμπα επαναστάτες».
