Γράφει ο Κώστας Γρηγοριάδης.

«Έχουμε 1,5 εκατομμύριο ανέργους στην Ελλάδα. Δε λύνεις το ζήτημα με το να βρουν δουλειά 500, όταν μια επένδυση θα δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερη ανεργία στην περιοχή. Πρέπει να ξεφύγουμε, δηλαδή, από τον εαυτό μου, την οικογένειά μου κλπ.
Παρότι, όπως ξέρετε είμαστε, το λέει και το καταστατικό μας, Κόμμα της εργατικής τάξης, πριν απ' όλα(...) αν χρειαστεί να στεναχωρήσουμε κάποιους εργάτες θα τους στεναχωρήσουμε, γιατί βλέπουμε το σύνολο της εργατικής τάξης κι όχι ένα τμήμα της» (Αλέκα Παπαρήγα, 6/4/2013).

Τον τελευταίο καιρό γίνεται αισθητό σε όλους μας ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά με το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία. Ο καιρός έχει αλλάξει δραματικά. Δεν έχει ξαναγίνει σε τέτοια συχνότητα, να έχουμε καταιγίδες, χαλάζι και καταστροφές στις καλλιέργειες, σε εποχή καλοκαιριού. Δεν έχουμε ξαναζήσει τόση υγρασία, σε περιοχές της χώρας που ήταν ανέκαθεν ξηρές. Το κλίμα πάει να γίνει τροπικό. Καταστρέφεται μια περιβαλλοντική ισορροπία πολλών αιώνων, μέσα σε λίγα χρόνια.

Γράφει ο Αμετανόητος.

Ο θυμόσοφος λαός λέει πως «θέλει η π*^τ@ν@ να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει». Το ίδιο συμβαίνει και με την ΕΕ και τον αντικομμουνισμό της.

Με την επίσημη βούλα της ΕΕ συνεχίζεται η παραχάραξη της Ιστορίας, ιδιαίτερα εκείνης που αφορά στο ρόλο της ΕΣΣΔ στη συντριβή του ναζιστικού κτήνους. Πρωτοστάτες σ’ αυτή την απόπειρα είναι η τρεις βαλτικές χώρες –Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία- χωρίς να μένουν πίσω και άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Γράφει ο Στωικός.

Φτάνει πια η κοροϊδία, η δημαγωγία, ο εμπαιγμός.

Από κοινού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η ΝΔ και οι…. «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις», ψήφισαν το 3^ο μνημόνιο που σφαγιάζει τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, ισοπεδώνει τις συντάξεις και τα προνοιακά επιδόματα, επιβάλει σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις στις πιο δυναμικές ελληνικές επιχειρήσεις, επισφραγίζει τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, επιβάλει εξοντωτικές φορολογικές επιβαρύνσεις σε μισθωτούς και μικρομεσαίους, εκχωρεί για τα επόμενα 99 χρόνια το σύνολο της δημόσιας περιουσίας στις Βρυξέλλες-Βερολίνο, παραδίδει την εθνική κυριαρχία της χώρας στους δανειστές.

Γράφει ο Περικλής Καπετανόπουλος.

Είχε δυο-τρεις μέρες να φανεί στην γειτονιά. Οι περισσότεροι είχαν φύγει για τις καλοκαιρινές τους διακοπές.  Δεν την αναζήτησαν.

Κάποιος γείτονας , που είχε μείνει  πίσω ανησύχησε, που δεν την είχε δει να κάνει το καθημερινό της δρομολόγιο προς τον Σκλαβενίτη της γειτονιάς, όπου έβρισκε δροσιά, περιφερόμενη  επί ώρες  χωρίς να  ψωνίζει κάτι. Πήρε το θάρρος  και χτύπησε την πόρτα του παλιού σπιτιού που έμενε, αλλά κανείς  δεν άνοιξε. Όταν κατάφεραν  τελικά να μπουν, την βρήκαν νεκρή στο κρεβάτι με το τηλέφωνο στο χέρι.  (Το κινητό της, διότι περί αυτού πρόκειται, το φόρτιζε στην εκκλησία).