Εργατικός Αγώνας

Για το ζήτημα της αξιολόγησης ΑΕΙ-ΤΕΙ στο νομοσχέδιο του ΥΠΕΠΘ

Γράφει ο Δημήτρης Κόκκος.

Σε αυτό το άρθρο μας, δεν θα ασχοληθούμε συνολικά με ό,τι αφορά το νομοσχέδιο για την εκπαίδευση που συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή, και μάλιστα με προοπτική να ψηφιστεί μέχρι τις 25 Γενάρη. Θα ασχοληθούμε με την κυρία -κατά τη γνώμη μας- πλευρά του, που είναι το ζήτημα της αξιολόγησης και τη σύνδεση της με την χρηματοδότηση των ιδρυμάτων.

Λίγα πράγματα γενικότερα όμως για το ζήτημα της αξιολόγησης. Είναι λοιπόν, τόσο κακή εκείνη η αξιολόγηση; Γενικά καθόλου κακή δεν είναι. Θα έπρεπε ο λαός μας να έχει λόγο για τις σπουδές των παιδιών του. Είναι η πραγματικότητα όμως αυτή; Φυσικά και όχι. Ο λαός μας τελευταίος μαθαίνει, και κανέναν λόγο δεν έχει σε ότι συμβαίνει στην ανώτατη εκπαίδευση. Οι αποφάσεις για τα ΑΕΙ και τα -πλέον- ανωτατοποιημένα ΤΕΙ παίρνονται μέσα στα μετοχικά γραφεία των πολυεθνικών και των μονοπωλίων, και των κατευθύνσεων που επιβάλει η Ε.Ε. στα κράτη-μέλη και τις κυβερνήσεις τους. Έχει λοιπόν καμία σχέση η αξιολόγηση όπως την εννοούν αυτοί με τον κοινωνικό έλεγχο; Απολύτως καμία.

Η αξιολόγηση βεβαίως δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Εφαρμόζεται ήδη σε μία σειρά χώρες. Και τι αποτελέσματα έφερε άραγε; Τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης προς τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, την υποβάθμιση της μόρφωσης και της έρευνας και την αντικατάσταση της απ’ τις «δεξιότητες», δηλαδή την προσαρμογή των σπουδών στις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου, με ό,τι συνεπάγεται αυτό, και κυρίως το τσάκισμα της ολόπλευρης επιστημονικής κατάρτισης. Έφερε ακόμη το στένεμα της «ελεύθερης διακίνησης ιδεών» -που υποτίθεται για αυτό κόπτεται η κυβέρνηση- με την εξάλειψη κάθε «αιρετικής» φωνής που ζητάει τα αυτονόητα, δηλαδή ολόπλευρη μόρφωση και δουλειά πάνω στο αντικείμενο αυτής. Αυτές είναι οι συνέπειες στις άλλες χώρες, και που πλέον βλέπουμε και στην Ελλάδα.

Με το συγκεκριμένο λοιπόν νομοσχέδιο πρώτα και κύρια, παγιώνεται η κατάσταση που επιβλήθηκε με τα μνημόνια, δηλαδή το πετσόκομμα κατά 80% της χρηματοδότησης των ΑΕΙ όλα αυτά τα χρόνια. Δεύτερον, με την αξιολόγηση συνδέεται ακόμα περισσότερο η χρηματοδότηση των ιδρυμάτων με τα πλαίσια της ανταποδοτικότητας, της λογικής κόστους-οφέλους που όπως δείχνει και η πείρα απ’ τους ΟΤΑ (Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης) καθόλου αποδοτική δεν είναι, με μια σειρά δήμους να πνίγονται στα σκουπίδια, τους καρκινογόνους ΧΥΤΑ κλπ. Δηλαδή πλέον μόνο στα χαρτιά θα μιλάμε για δημόσια ΑΕΙ, καθώς αυτά μετατρέπονται, σε Πανεπιστήμια Α.Ε, με παράλληλη ένταση των ταξικών φραγμών, και το πέταγμα έξω απ’ την μορφωτική διαδικασία των παιδιών των λαϊκών οικογενειών. Τα κριτήρια βεβαίως για την χρηματοδότηση θα είναι κυρίως κατά πόσο είναι «εξωστρεφές» ένα ίδρυμα, δηλαδή κατά πόσο θα γίνει «μπάτε σκύλοι αλέστε» για τα μονοπώλια, να σουλατσάρουν ελεύθερα και να καθορίζουν τις σπουδές, με βάση τι συμφέρει αυτά. Ακόμη μεγάλη βάση δίνεται και στο ζήτημα της έρευνας, όπως λένε. Της έρευνας βέβαια, όχι για την παραγωγή νέας γνώσης προς όφελος της κοινωνίας, αλλά της έρευνας που θα πηγαίνει στα ξένα μονοπώλια, όπως γίνεται τα προηγούμενα χρόνια , με την διαφυγή εκατοντάδων χιλιάδων νέων στο εξωτερικό, λόγω των πολιτικών των μνημονίων, που επιβλήθηκαν απ’ το ΔΝΤ, την Ε.Ε., και τους ξένους τραπεζίτες. Για τα ουσιαστικά ζητήματα βεβαίως που απασχολούν τους φοιτητές, η κυβέρνηση καμία απάντηση δεν έχει να δώσει, πέρα από γενικόλογους βερμπαλισμούς χωρίς ουσία. Και πως να το κάνει άλλωστε; Η κυβέρνηση της ΝΔ, υποταγμένη και αυτή, όπως και όλες οι προηγούμενες, στα κελεύσματα της Ε.Ε και των πολυεθνικών, προωθεί ένα Πανεπιστήμιο, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των λίγων, που αδημονούν για να τσακίσουν και τα τελευταία δικαιώματα που έχουν απομείνει στα ήδη τσακισμένα πτυχία.

Είναι ανάγκη λοιπόν πολύ επιτακτική, μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, να σηκωθεί η σημαία της αντίστασης στις προωθούμενες αντιεκπαιδευτικές πολιτικές, που βεβαίως αποτελούμε μόνο το κερασάκι, καθώς όλη την υπόλοιπη τούρτα τη φτιάξανε μαζί οι κυβερνήσεις του ΣΎΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ κλπ. Να δοθεί λοιπόν ενιαίος ο αγώνας όλων των φοιτητών, μαζί με τους εργαζόμενους -που βρίσκονται και εκείνοι μπροστά στη μάχη ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, που μετατρέπει την ασφάλιση και τις συντάξεις σε χαρτζιλίκι- για να μην περάσει το νομοσχέδιο.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας