Εργατικός Αγώνας

Οι ομοφωνίες είναι παραφωνίες και κατάπτωση!

Γράφει ο Χάρης Γιαννούλας.

Την Κυριακή, 2/4/2017, ανακοινώθηκε ότι έληξαν οι εργασίες του 20ου συνεδρίου του ΚΚΕ. Στην εισήγηση που διάβασε ο Γ. Γραμματέας στο συνέδριο που δημοσιεύθηκε και στο «Ριζοσπάστη» στις 31/3/2017, διαβάζουμε: Στις «θέσεις» για το 20ο συνέδριο του κόμματος, «Θετική ψήφο στις Κομματικές Οργανώσεις Βάσης έδωσε το 99,3% των κομματικών μελών. Κατά ψήφισε το 0,2% των μελών και λευκό το 0,5%. Στις Συνδιασκέψεις των Τομεακών, της Περιφερειακής και των Οργανώσεων Περιοχής, υπέρ, ψήφισε το 99,9% των αντιπροσώπων, κατά το 0% και λευκό το 0,1%»….

«Συνεδρίασαν, επίσης, όλα τα καθοδηγητικά όργανα της ΚΝΕ και οι ΟΒ και τοποθετήθηκαν πάνω στις Θέσεις. Στο Κεντρικό Συμβούλιο, στα Συμβούλια Περιοχής και στα Τομεακά Συμβούλια ψηφίστηκαν οι Θέσεις ομόφωνα. Στις Οργανώσεις Βάσης της ΚΝΕ, υπέρ ψήφισε το 99,7% των μελών, κατά το 0,05% και λευκό το 0,25%». Επίσης τα ηλεκτρονικά και έντυπα δημοσιογραφικά όργανα του ΚΚΕ μας πληροφορούν ότι στο 20ο συνέδριο του, όλοι οι αντιπρόσωποι υπερψήφισαν ομόφωνα: την Εισήγηση και το Κλείσιμο της ΚΕ του ΚΚΕ, την Εισήγηση της ΚΕΟΕ και την Πολιτική Απόφαση του Συνεδρίου. Τέλος μας αναφέρουν ότι ψηφίστηκε 69μελής νέα Κεντρική Επιτροπή που επανεξέλεξε Γ. Γραμματέα το Δημ. Κουτσούμπα και σε ξεχωριστή συνεδρίαση της, το απόγευμα της Δευτέρας, 3/4/2017, εξέλεξε το νέο Πολιτικό Γραφείο. Μας καταγράφουν επίσης τα ονόματα της νέας Κεντρικής Επιτροπής αλλά δεν μας λένε με πόσες ψήφους εξελέγη το καθένα, ούτε μας λένε πόσες ψήφους έλαβαν, ο επανεκλεγείς Γ. Γραμματέας καθώς και τα μέλη του νέου ΠΓ.

Αυτά τα φαραωνικά ποσοστά, προβάλλονται, από την κομματική ηγεσία, ως απόδειξη ότι υπάρχει σχεδόν καθολική συμφωνία, όλων των κομματικών και ΚΝίτικων μελών, με τη γραμμή της ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ. Όμως κάτι τέτοιο δεν το επιβεβαιώνουν τα ανάλογα ποσοστά, σε ανάλογα συνέδρια και άλλα κομματικά σώματα των κυβερνητικών κομμουνιστικών κομμάτων του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού. Ενώ δηλ. τέτοια ποσοστά είχαν αυτά τα κόμματα λίγο πριν τις τραγικές ανατροπές στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, οι ανατροπές αυτές επήλθαν και όλοι αυτοί οι «συμφωνούντες» με τα κομμουνιστικά κόμματα τους και το σοσιαλισμό, όχι μόνο δεν υπερασπίστηκαν το κόμμα τους και το σοσιαλισμό, αλλά μάλλον, παθητικά ή ενεργά, συνέργησαν στις ανατροπές. Επομένως η συμφωνία τους ήταν επίπλαστη και οφειλόταν στη δομή, λειτουργία και στην πρακτική αυτών των κομμάτων. Μια άκρως αντιδημοκρατική δομή και λειτουργία και μια πρακτική αποκλεισμού της διαφορετικής άποψης, που καμιά σχέση δεν είχε με τη δομή, τη λειτουργία και την πρακτική ενίσχυσης της διαφορετικής άποψης, του κόμματος των μπολσεβίκων του Λένιν ή μάλλον ως απεχθής καρικατούρα της δομής, της λειτουργίας και πρακτικής του κόμματος του Λένιν είχε καταντήσει σ’ αυτά τα κόμματα.

Αυτήν την αντιδημοκρατική δομή και λειτουργία του πειθαναγκασμού, την έχει αντιγράψει και η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ και σε αυτήν οφείλονται τα προαναφερόμενα ποσοστά «συμφωνίας» με τις θέσεις της. Αυτήν τη δομή, λειτουργία και πρακτική, ουσιαστικά την κατάγγειλαν και τα πάνω από 300 κομματικά μέλη και κομματικοί φίλοι, αρνούμενοι να πάρουν μέρος στο δημόσιο προσυνεδριακό διάλογο για το 20ο συνέδριο, επειδή, στον ανάλογο διάλογο του προηγούμενου συνεδρίου που πήραν μέρος, υπέστησαν τον κομματικό αυτοματισμό της κομματικής ηγεσίας, για το λόγο ότι, απλά τόλμησαν (!!!) να κάνουν κριτική σ’ αυτήν την ηγεσία.

Αλλά για να γίνει πιο κατανοητή αυτή η δομή και λειτουργία του ΚΚΕ, αξίζει να παραθέσουμε τον τρόπο εκλογής των αντιπροσώπων για το 20ο συνέδριο του κόμματος.

Είναι γνωστό ότι η διαδικασία εκλογής αντιπροσώπων, αρχίζει, σε πρώτο επίπεδο από τις Κομματικές Οργανώσεις Βάσης (ΚΟΒ). Αυτοί οι αντιπρόσωποι που εκλέγονται από τις ΚΟΒ, σε δεύτερο επίπεδο συγκροτούν την τομεακή συνδιάσκεψη του τομέα και εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους. Οι αντιπρόσωποι που εκλέχτηκαν από την τομεακή συνδιάσκεψη, σε τρίτο επίπεδο συγκροτούν την περιφερειακή συνδιάσκεψη της περιφέρειας και από αυτήν τη συνδιάσκεψη εκλέγονται οι αντιπρόσωποι για ένα τέταρτο επίπεδο, για τη συνδιάσκεψη περιοχής και οι αντιπρόσωποι από τη συνδιάσκεψη της κάθε περιοχής εκλέγουν, τελικά τους αντιπροσώπους που θα φθάσουν στο συνέδριο. Έτσι εκλέχτηκαν και οι αντιπρόσωποι που έφθασαν στο 20ο συνέδριο του ΚΚΕ, αφού πέρασαν δηλ. από τα τέσσερα προαναφερόμενα «κόσκινα» και ήταν κατ’ επιταγή της ηγετικής ομάδας του κόμματος, πλήρως «αποστειρωμένοι», πλήρως ελεγχόμενοι, γι’ αυτό κιόλας ομοφώνησαν σε όλα τα προτεινόμενα από την κομματική ηγετική ομάδα.

Γιατί όμως οι αντιπρόσωποι για το 20ο συνέδριο, ήταν κατ’ επιταγή της κομματικής ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ; Γιατί και στα τέσσερα «κόσκινα», οι προτάσειςγια το ποια άτομα θα είναι υποψήφιοι ως αντιπρόσωποι, έγιναν από την κομματική «καθοδήγηση». Ποια είναι όμως αυτή η καθοδήγηση και πώς λειτουργεί; Η κομματική «καθοδήγηση» είναι συνήθως επαγγελματικά στελέχη και συνήθως, έμμισθα, με δοτή κομματική εξουσία από την κομματική ηγεσία, άρα και γι’ αυτό εξαρτώμενα απ’ αυτήν. Επειδή λοιπόν αυτά τα άτομα, είναι το μακρύ χέρι της εκάστοτε κομματικής ηγεσίας, επειδή είναι οι «κρίκοι» της, η φωνή και η θέλησή της, ως τέτοια, δύσκολα τολμά κανείς, να τα αμφισβητήσει και τα ίδια και τις προτάσεις τους που, ως εκπορευόμενες από την κομματική ηγεσία, θεωρούνται και απριόρι οι «σωστότερες». Τα άτομα της κομματικής καθοδήγησης, έθεσαν λοιπόν, κατ’ αρχήν στις εκλογικές συνελεύσεις των ΚΟΒ για το 20ο συνέδριο του κόμματος, τις προτάσεις τους, για εκλογή αντιπροσώπων. Βεβαίως, μετά την κατάθεση αυτών των προτάσεων τους, ερωτήθηκε και η συνέλευση της ΚΟΒ, αν κάποιος έχει άλλη πρόταση.Επειδή όμωςτο κάθε μέλος της ΚΟΒ, σκεπτόμενο ότι, η οποιαδήποτε εναντίωση στην πρόταση της καθοδήγησης, συνιστά αντικαθοδηγητική στάση, που ομολογημένα ή ανομολόγητα στοχοποιείται, γι’ αυτό, στις περισσότερες περιπτώσεις των συνελεύσεων των ΚΟΒ, δεν κατατέθηκε καμιά άλλη πρόταση. Αλλά και στις ελάχιστες περιπτώσεις που κάποιος τόλμησε να καταθέσει την πρότασή του, τότε η καθοδήγηση, χωρίς να την απορρίψει, αράδιασε, μια σειρά αρνητικών, πραγματικών ή κατασκευασμένων στοιχείων, σε βάρος αυτής της πρότασης και έτσι, στην ουσία, υπέδειξε να μην ψηφιστεί από τη ΓΣ.

Αλλά και παρόλα αυτά, αν κάποιες απ’ αυτές τις ελάχιστες «από τα κάτω» προτάσεις, υπερψηφίστηκαν στις Γενικές Συνελεύσεις κάποιων ΚΟΒ, σίγουρα απορρίφτηκαν στις επόμενες συνελεύσεις, στα επόμενα «κόσκινα» που ακολούθησαν και όπου είχαν και πάλι το προβάδισμα οι προτάσεις της καθοδήγησης. Έτσι, οι προτεινόμενοι αντιπρόσωποι που έφθασαν στο συνέδριο, πέρασαν από τέσσερα «κόσκινα» και επομένως ήταν πλήρως «κοσκινισμένοι» και «αποστειρωμένοι», πλήρως ελεγχόμενοι, χειραγωγήσιμοι, και από το βήμα του συνεδρίου, όσοι απ’ αυτούς μίλησαν, μίλησαν με υπερβάλλοντα ζήλο, υπέρ των θέσεων της ΚΕ και στη συνέχεια τις υπερψήφισαν, όπως υπερψήφισαν για μέλη της νέας ΚΕ και τους προτεινόμενους και προτεινόμενες από την, διορισμένη από την ΚΕ, επιτροπή προτάσεων. Απλά, οι ψήφοι προτίμησης τους στα προτεινόμενα μέλη της νέας Κεντρικής Επιτροπής, διαφοροποιήθηκαν, ανάλογα με τις προσωπικές βλέψεις του καθενός, ανάλογα με προσωπικές διαφορές και φιλοδοξίες που υπήρξαν, ανάλογα με το βαθμό της απολυτότητας, του υπερβάλλοντα ζήλου και της «αριστερότερης» ή μη εκδοχής και εφαρμογής των νέων αδιέξοδων κομματικών θέσεων που εκπροσωπεί ο καθένας.

Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως οι ψήφοι προτίμησης των αντιπροσώπων διαφοροποιήθηκαν, μάλλον, στη βάση του συνδυασμού όλων των προαναφερόμενων «κριτηρίων». Στα ίδια «κριτήρια» ή στον ίδιο συνδυασμό «κριτηρίων» προφανώς να οφείλεται και η μη υπερψήφιση, από κάποια μέλη της νέας Κεντρικής Επιτροπής, του επανεκλεγέντος Γεν. Γραμματέα, όπως το ίδιο ισχύει και για την εκλογή του νέου ΠΓ. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν μας λένε τα κομματικά δημοσιογραφικά μέσα, πόσες ψήφους πήρε κάθε εκλεγέν μέλος της νέας ΚΕ, όπως και ο επανεκλεγείς ΓΓ καθώς και τα μέλη του νέου ΠΓ του κόμματος. Επειδή όμως δε λένε για ομόφωνη εκλογή τους, αλλά απλά για εκλογή τους, γι’ αυτό τεκμαίρονται και οι προαναφερόμενες «διαφοροποιήσεις».

   Αυτή η «δημοκρατική» διαδικασία εξασφαλίζει για την εκάστοτε κομματική ηγεσία, τα πάντα στο συνέδριο, με αποτέλεσμα ενίοτε, όπως έγινε και σε αυτό το συνέδριο αλλά και στο προηγούμενο, οι συνεδριακές διαδικασίες να συντομευθούν μέχρι και ολόκληρες μέρες και το συνέδριο να καταντήσει απλά μια ρουτινιάρικη, άγονη, τυπική διαδικασία επικύρωσης αυτών που προαποφάσισε ο ηγετικός πυρήνας του κόμματος. «Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώστε», κατά τη γνωστή διαφήμιση. Όλα τα παραπάνω επομένως, δεν αποτελούν έκπληξη, αφού με αυτήν την απαράδεχτη και αντιδημοκρατική διαδικασία έφθασε και στο 20ο συνέδριο του ΚΚΕ, μόνον η άποψη ενός στενού πυρήνα την ανώτατης κομματικής ηγεσίας. Έφθασαν δηλ. μόνον οι επικυρωτές και χειροκροτητές της άποψης και των θέσεων αυτού του στενού κομματικού πυρήνα.

Είναι μια ολοκληρωτική διαδικασία που δίνει αυτά τα προαναφερόμενα τερατώδη ποσοστά «συμφωνίας» με τις θέσεις του ηγετικού κομματικού πυρήνα και διασφαλίζει την ισοβιότητα κάποιων στελεχών, ανεξαρτήτως δυνατοτήτων και ικανοτήτων, που πάντα θεωρούν τον εαυτό τους αλάθητο και που, στην περίπτωση της Σοβιετικής Ένωσης και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών που τα κόμματα εκεί λειτουργούσαν κατά αυτόν τον τρόπο, διέσυραν τον σοσιαλισμό και τελικά τον διέλυσαν με τα τραγικά, σε παγκόσμιο επίπεδο, επακόλουθα που ζούμε σήμερα. Έτσι τώρα και στην περίπτωση του 20ου συνεδρίου του ΚΚΕ, υπήρξε αυτή η διαβόητη «συμφωνία» με τις αδιέξοδες, απαράδεχτες και επικίνδυνες πολιτικά, θέσεις της ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ και ελέω αυτής της απαράδεχτης και άκρως αντιδημοκρατικής λειτουργίας του, «εκλέχτηκαν» τα μέλη της νέας ΚΕ, όπως και τα νέα μέλη του ΠΓ, που τα περισσότερα απ’ αυτά, είτε στην ΚΕ είτε στο ΠΓ, μετρούν πολλές συνεχόμενες δεκαετίες σ’ αυτά τα όργανα, που μάλιστα φθάνουν ακόμα και τα 40 συναπτά έτη. Ταυτόχρονα αυτή η λειτουργία του κόμματος, ευνοεί και την οικογενειοκρατία, γι’ αυτό βλέπουμε και τώρα, στα 69 μέλη της νέας ΚΕ, να συνυπάρχουν σύζυγοι, αδέρφια και άλλοι συγγενείς.

Η μεγάλη τραγωδία είναι, πως ένα τέτοιο κόμμα, με τη γνωστή ηρωική ιστορία του, διασύρεται με αυτήν την πρακτική της ηγετικής ομάδας του, ευνουχίζεται και διαρκώς συρρικνώνεται και με τις ανεδαφικές και αδιέξοδες θέσεις του, όπως για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι να έρθει ο σοσιαλισμός!!! κλπ, δεν μπορεί να παίξει τον ιστορικό του ρόλο υπέρ του λαού, ιδιαίτερα σε κρίσιμες εποχές, όπως αυτή που ζούμε τώρα, με τραγικές συνέπειες για το λαό που υφίσταται τα πάνδεινα από τον βάρβαρο, ντόπιο και ευρωενωσιακό καπιταλισμό.

Αυτές επομένως οι «ομοφωνίες» που είδαμε και στο 20ο συνέδριο του ΚΚΕ, δυστυχώς έχουν αποδειχθεί τραγικές παραφωνίες στην πρόσφατη παγκόσμια ιστορία με τις ανατροπές του υπαρκτού σοσιαλισμού, έχουν αποδειχθεί όχι δύναμη, αλλά αδυναμία και κατάπτωση για το κομμουνιστικό κίνημα.

 

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας