Εργατικός Αγώνας

Το 4o μνημόνιο-λαιμητόμος μπορεί να ακυρωθεί!

Γράφει ο Τάκης Παπακωνσταντινόπουλος.

Το νέο ουσιαστικά 4ο μνημόνιο και χωρίς αυτή τη φορά νέα δανειοδότηση από τους δανειστές θα δώσει τη χαριστική βολή στον λαό που δεινοπαθεί τόσα χρόνια από τον εφιάλτη των συνεχόμενων αντιλαϊκών μέτρων.

Αυτό το τελειωτικό χτύπημα θα υλοποιηθεί με τα τέσσερα κείμενα των μνημονίων, συνολικής έκτασης 128 σελίδων, οι όροι των οποίων θα περιληφθούν στα νομοσχέδια που αναμένεται να ψηφιστούν στη Βουλή για να κλείσει η συμφωνία με ΕΕ και ΔΝΤ.

Τα κείμενα βρίσκονται στη μορφή του τελικού σχεδίου και έχουν σχεδόν συμφωνηθεί. Τα κείμενα είναι τα εξής:

1) Το Μνημόνιο Οικονομικών και Χρηματοπιστωτικών Πολιτικών (MEFP) του ΔΝΤ και το τεχνικό μνημόνιο που το συνοδεύει (TMU).

2) Το συμπληρωματικό μνημόνιο της ευρωπαϊκής πλευράς (SMoU) και αντίστοιχα το τεχνικό του σκέλος (TMU).

Έχουν περάσει στο τελικό στάδιο οι διαβουλεύσεις για Εργασιακά, Φορολογικό, Ασφαλιστικό και ακολουθούν το χρέος και τα πρωτογενή πλεονάσματα για να κλείσει και αυτή η συμφωνία-λαιμητόμος για τις λαϊκές κατακτήσεις .

Το πρόγραμμα προβλέπει άμεσα να κλείσει το κείμενο του συμπληρωματικού μνημονίου και η συμφωνία που γράφεται με το ΔΝΤ, στη συνέχεια να ολοκληρωθεί το νομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα και να κατατεθεί στη βουλή για ψήφιση μεταξύ 10-15 Μάη. Στη συνέχεια να γραφεί η έκθεση συμμόρφωσης από τους θεσμούς και να κατατεθεί στο Eurogroup της 22 Μαϊου που με την επικύρωση της τεχνικής συμφωνίας (staff level agreement) θα μπει και τυπικά η σφραγίδα της ολοκλήρωσης της β΄ αξιολόγησης,

Συνοπτικά έχουμε τα νέα δημοσιονομικά μέτρα της τριετίας 2018-2020 (επιδόματα–συντάξεις–αφορολόγητο), τις μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο, τα εργασιακά και τις αλλαγές στις αγορές προϊόντων, την πολιτική για τις τράπεζες, τις ιδιωτικοποιήσεις και την ενέργεια.

Στην πράξη, τα μέτρα μεταφράζονται σε περικοπές επιδομάτων ανεργίας, τέκνων, φτώχειας και φυσικών καταστροφών, στήριξης οικογενειών και επιπλέον μείωση του επιδόματος θέρμανσης. Παράλληλα, προβλέπεται η κατάργηση της έκπτωσης φόρου για ιατρικές δαπάνες.

Ακόμα μείωση συμβασιούχων, ο αριθμός των οποίων όχι απλώς δεν επιτρέπεται να αυξηθεί, αλλά πρέπει να μειωθεί

Με τη συμφωνία δίνεται η χαριστική βολή στο πολύπαθο τμήμα των συνταξιούχων αφού θα έχουμε μείωση των κύριων συντάξεων κατά 1% του ΑΕΠ ή 1,8 δισ. ευρώ, μέσω της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς από το 2019 και απειλούνται οι επικουρικές συντάξεις αν δεν επιτευχθεί ο συνολικός στόχος.

Το αφορολόγητο θα πάει στα 5.685 ευρώ, από 8.636 ευρώ που είναι σήμερα. Η μείωση του αφορολόγητου θα ισχύσει από το 2020, αλλά μπορεί να ισχύσει νωρίτερα αν δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι.

Στα εργασιακά θα ισχύουν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι, ενώ έρχονται και νέα πιο βάρβαρα μέτρα, όπως οι ομαδικές απολύσεις. Επίσης, ασκείται έντονη πίεση για λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές, το παραπέρα «άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων», η πώληση των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων (ΜΗΣΥΦΑ) εκτός φαρμακείων κ.ά.

Συγχαίροντας την κυβέρνηση, ο Β. Σόιμπλε είπε πως η ελληνική κυβέρνηση θα προσαρμόσει περισσότερο τις συντάξεις στην οικονομική κατάσταση

Με δυο λόγια, η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί όλα τα αντιλαϊκά μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων και πρόσθεσε καινούργια. Τα περίφημα «αντισταθμιστικά μέτρα» δεν είναι τίποτα άλλο από ψίχουλα προς τις ομάδες που ζουν σε ακραία επίπεδα φτώχειας τα οποία θα αφαιρεθούν πάλι από τους μισθωτούς και τους αυτοαπασχολούμενους.

Όμως τα αντίμετρα θα εφαρμόζονται όχι όταν η κυβέρνηση πετύχει τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ, αλλά μόνο αν υπάρχει ένα περιθώριο 0,2% πάνω από το3,5%.

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, λέει ότι τάχα δίνει αγώνα για τα εργασιακά δικαιώματα και καλλιεργεί κλίμα αναμονής και ανοχής στο λαό λέγοντας πως «μετά το κλείσιμο και της δεύτερης αξιολόγησης, που μας φέρνει πιο κοντά από ποτέ στην έξοδο από τα μνημόνια, θέτουμε ως στρατηγικό στόχο της διακυβέρνησής μας τη δίκαιη ανάπτυξη».

Και ενώ προχωράει ακάθεκτη η πολιτική εξόντωσης των λαϊκών στρωμάτων σε όφελος των συμφερόντων της πλουτοκρατίας, το συνδικαλιστικό κίνημα που θα έπρεπε να βρίσκεται σε τέτοια άνοδο, ποιοτική και ποσοτική, και θα ξεσήκωνε το λαό βάζοντας φρένο σε αυτή την καταστροφική πορεία βρίσκεται σε υποχώρηση την μεγαλύτερη ίσως της ιστορίας του .

Οι αιτίες αυτής της τραγικής υποχώρησης του συνδικαλιστικού κινήματος είναι πολλές και έχουν κατά καιρούς συζητηθεί και δεν μπορεί σε αυτό το κείμενο να γίνει τέτοια ανάλυση.

Επιγραμματικά την κύρια ευθύνη έχουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, αλλά και τα πρωτοβάθμια σωματεία δεν πήραν τις απαιτούμενες πρωτοβουλίες και περίμεναν παθητικά τις αποφάσεις των τριτοβάθμιων οργάνων για κάποιες κινητοποιήσεις.

Ακόμα, η μικρή συμμετοχή της νεολαίας, οι οικονομικές δυσκολίες των εργαζομένων, η ανασφάλεια, οι εκβιασμοί κ.α. αποτελούν λόγους -έστω δευτερεύοντες- για την κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος, όπως και η αδυναμία της αριστεράς να πείσει τους νεολαίους ότι υπάρχει και άλλος δρόμος για τον οποίο αξίζει να αγωνίζονται.

Η ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος δεν περνάει από αποφάσεις συνεδρίων ή ολομελειών ,αλλά θα είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς σε ταξική κατεύθυνση πρώτα και κύρια στα πρωτοβάθμια σωματεία.

Η ανάπτυξη των αγώνων προϋποθέτει την δημιουργία μετώπου κατά των μνημονίων, της ΕΕ ,του κεφαλαίου συνολικά που θα φτάνει ανάλογα με το βαθμό ωρίμανσης του κινήματος μέχρι τον σοσιαλισμό.

Τα νέα βάρβαρα μέτρα μπορούν να αποτραπούν από την μαχητική, ενωτική δράση των εργαζομένων, νεολαίων, συνταξιούχων με αφετηρία την Πανεργατική Απεργία στις 17 Μάη και την κλιμάκωσή της .

Πρέπει να δοθεί ελπίδα στο λαό ότι υπάρχει και άλλος δρόμος εκτός από τα μνημόνια και αξίζει να αγωνίζεται.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας