Εργατικός Αγώνας

Μπορούμε να γλιτώσουμε από τους τζιχαντιστές και την τρομοκρατία;

Γράφει ο Τάκης Παπακωνσταντινόπουλος.

«Μπορούμε να γλιτώσουμε από τους τζιχαντιστές και την τρομοκρατία;».

Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα πρέπει να δούμε πρώτα τι είναι ο ISIS και ποιοι τον στηρίζουν.

Πώς δημιουργήθηκαν οι τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους»;

Άρχισαν να εμφανίζονται λίγο αργότερα από την εισβολή των ιμπεριαλιστών (ΗΠΑ και των συμμάχων τους) στο Ιράκ με πρόσχημα την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεϊν, παλιού φίλου των ΗΠΑ, επειδή τάχα είχε στην κατοχή του χημικά, πράγμα που αποδείχτηκε ψευδές.

Η εισβολή έφερε την διάλυση του ιρακινού κράτους και οι σουνίτες αξιωματούχοι του Χουσεϊν απομακρύνθηκαν.

Ο Αμπού Μπάκρ αλ Μπαγκντάντι, ιρακινός θεωρούμενος σαν μετριοπαθής σουνίτης του πολιτικού ισλάμ, έγινε αρχηγός του νεοσύστατου “Ισλαμικού Κράτους Συρίας-Ιράκ” που μετά πήρε το όνομα “Ισλαμικό Κράτος” που διατηρεί και σήμερα αυτό το όνομα με σκοπό την εξάπλωσή του παντού.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο Μπαγκντάντι είχε φυλακιστεί από το κατοχικό καθεστώς των ΗΠΑ και των συμμάχων του για “αντίσταση”, αλλά μετά συνδέθηκε με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και κάποιων αραβικών χωρών οι οποίες τον χρηματοδότησαν και τον εκπαίδευσαν. Αυτό δεν αμφισβητείται αφού βγαίνουν στοιχεία και φωτογραφικό υλικό όπως πχ από τις συναντήσεις του με τον πρώην διεκδικητή του προεδρικού αξιώματος των ΗΠΑ με τους ρεμπουπλικάνους Τζόν Μακέϊν.

Στο Ιράκ επικρατεί χάος. Οι σουίτες δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις συνεχείς επιθέσεις των καλά εκπαιδευμένων σουνιτών αξιωματούχων του προηγούμενου καθεστώτος.

Μετά το χάος του Ιράκ, ακολουθεί το χάος της Λιβύης με την ιμπεριαλιστική επέμβαση την άνοιξη του 2011 από τις ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, της Γαλλίας που πρωτοστάτησε και άλλων δυτικών συμμάχων που αιματοκύλισαν την χώρα με φανατικούς ισλαμιστές μισθοφόρους καλά εκπαιδευμένους από Αμερικανούς και Άραβες.

Τελικά, κατάφεραν σχετικά εύκολα να ανατρέψουν και να δολοφονήσουν τον Καντάφι.

Μετά ακολούθησε ο πόλεμος στη Συρία αρχές του 2011.

Οι Αμερικανοί είχαν την ελπίδα ότι θα ανέτρεπαν επίσης εύκολα τον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ Άσαντ όπως έκαναν με τον Καντάφι ή με τον Μουμπάρακ στην Αίγυπτο με την λεγόμενη “Αραβική Άνοιξη” που κάθε άλλο λαϊκή επανάσταση δεν ήταν όπως δεν ήταν και στην Τυνησία.

Αντίθετα, ξεφύτρωσε ο ISIS με τις θλιβερές συνέπειες που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Οι τζιχαντιστές του Μπαγκντάντι που δρούσαν στη συριακή αντιπολίτευση, με απόφαση της κυβέρνησης Ομπάμα το 2013 και τη συμβολή μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ, Τουρκίας, Σαουδαράβων, χρηματοδοτήθηκαν με εκατομμύρια δολάρια, εξοπλίστηκαν και εκπαιδεύτηκαν ενώ πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκπαίδευση της συριακής αντιπολίτευσης είχε η Γαλλική λεγεώνα των Ξένων.

Επίσημα το “Ισλαμικό Κράτος Ιράκ και Λεβάντε” δημιουργήθηκε αρχές του 2014 και “περιέργως” δεν πολεμά στην αρχή τον συριακό στρατό όπως θα ήταν αναμενόμενο, αλλά αντικαθεστωτικές ομάδες του ονομαζόμενου “Ελεύθερου Συριακού Στρατού” και ισλαμιστές του “Μετώπου Νούσρα”.

Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου εισβάλουν στο βόρειο Ιράκ, καταλαμβάνουν την Μοσούλη και αρκετές εκτάσεις της βόρειας Συρίας και επιδίδονται σε πρωτοφανείς αγριότητες με αποκεφαλισμούς και άλλων βάρβαρων εκτελέσεων ομήρων από την Δύση και αμέτρητων αμάχων.

Τις φρικιαστικές σκηνές των εκτελέσεων τις διοχέτευσαν μέσω αποκρουστικών βίντεο στα διεθνή δίκτυα στα πλαίσια μιας πρωτοφανούς τρομολαγνίας.

Λίγο αργότερα, μετά την εισβολή των Τζιχαντιστών σε Ιράκ-Συρία, ο Ομπάμα που τους εξέθρεψε, ξεκίνησε αεροπορικές επιδρομές σε Συρία και Ιράκ τάχα κατά των Τζιχαντιστών, στους οποίους όμως προκάλεσε ελάχιστες απώλειες. Ένα χρόνο μετά, ξεκινούν αεροπορικές επιδρομές και οι Ρώσοι συνεργαζόμενοι με Ιράκ, Ιράν αλλά και Ισραήλ με το πρόσχημα ότι προσκλήθηκαν από την κυβέρνηση Άσαντ.

Μετά από 3 χρόνια αμέτρητων δεινών που προξένησαν οι Τζιχαντιστές που εξακολουθούν να σπέρνουν τον τρόμο, ανακοινώθηκε η ανακατάληψη της Μοσούλης που κατείχαν οι Τζιχαντιστές και γίνονται έντονες πολεμικές επιχειρήσεις από τον δήθεν αντιτρομοκρατικό συνασπισμό στον οποίο ηγείται η Αμερική, για την απελευθέρωση και της πόλης στρατηγείο του ισλαμικού κράτους, της Ράκα στην Συρία.

Ο Αλ Μπαγκντάντι διαδίδεται ότι είναι νεκρός και πολλοί στρατιώτες του να έχουν συλληφθεί ή να έχουν εγκατασταθεί αλλού, ενδεχόμενα να πιάσουν αργότερα “δουλειά” αν τα συμφέροντα των μεγάλων απαιτήσουν μελλοντικά την ύπαρξη και την δράση νέων “τρομοκρατών”.

Οι Τζιχαντιστές, παρά τους βομβαρδισμούς Δυτικών και Ρώσσων, διακινούν λαθραία μέσω Τουρκίας σε ξένες πετρελαϊκές εταιρίες 40.000.000 βαρέλια πετρελαίου ημερησίως και διαθέτουν δισεκατομμύρια δολάρια.

Προς το παρόν ο “αντιτρομοκρατικός συνασπισμός ΗΠΑ και σύμμαχοι” θα εμφανιστεί σαν σωτήρας των δύο αυτών χωρών (Ιράκ-Συρία) δηλαδή σωτηρία από τους ίδιους τους θύτες που με τις επεμβάσεις τους κατέστρεψαν αυτές τις χώρες .

Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η μέχρι τώρα διαδρομή και “δράση “του Ισλαμικού Κράτους .

Αλλά, προηγούμενα, μην ξεχνάμε τους μαχητές του ιερού πολέμου της «τζιχάντ», τους   «Μουτζαχεντίν» και τους “Ταλιμπάν” που στρατεύτηκαν στον αγώνα κατά του λαϊκού καθεστώτος του Αφγανιστάν, την γνωστή «Αλ Κάιντα», του Οσάμα Μπιν Λάντεν αλλά και παλαιότερα το 1928 την δημιουργία με την υποκίνηση της Γαλλίας της οργάνωσης “Αδελφοί Μουσουλμάνοι” του Χασάν αλ Μπάνα που ο ίδιος ομολόγησε τον καθοριστικό ρόλο της γαλλικής εταιρείας της Διώρυγας του Σουέζ.

Δεν χωράει καμμιά αμφιβολία ότι οι τρομοκρατικές οργανώσεις αυτές κατασκευάστηκαν και τέθηκαν στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και δεν αναιρεί αυτή την πραγματικότητα, το γεγονός αν στην πορεία αυτονομήθηκαν μερικώς ή όχι, γιατί μόνο με την υλική στήριξη αυτών των μεγάλων δυνάμεων θα μπορούσαν να είχαν αυτή την εξάπλωση.

Για ποιο, όμως, λόγο οι μεγάλες δυνάμεις αξιοποίησαν τις θρησκευτικές αντιθέσεις και φανατισμούς και στήριξαν τέτοιες οργανώσεις ,που τώρα υποτίθεται αγωνίζονται να τις εξαφανίσουν;

Η ιστορία αρχίζει από παλιά, από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Οι μεγάλες αποικιοκρατικές δυνάμεις στην Μέση Ανατολή ,ήταν η Γαλλία και η Βρετανία και ο μεγάλος ανταγωνισμός τους γινόταν για το ποιος θα έχει τον έλεγχο του πετρελαίου ,το καύσιμο που εκτόπιζε τον άνθρακα που αποτελούσε την κύρια πηγή ενέργειας.

 Είναι η εποχή που ανακαλύφθηκαν τα μεγάλα κοιτάσματα στις Αραβικές χώρες και Αφρική, μάλιστα μια από τις αιτίες του πρώτου παγκοσμίου πολέμου ήταν και το μοίρασμα των πηγών ενέργειας.

Η Γαλλία είχε τον έλεγχο της Συρίας και του Λιβάνου και η Βρετανία του Περσικού Κόλπου και την Αίγυπτο ,όμως και η Γαλλία είχε ανάμιξη στην Αίγυπτο και όπως αναφέρθηκε πρωτοστάτησε στην δημιουργία των «Αδελφών Μουσουλμάνων» της πρώτης δηλαδή ισλαμικής οργάνωσης .

Βλέπουμε ότι Τζιχαντιστές, Αλ Κάϊντα, Ταλιμπάν, Μουνζαχεντιν κλπ κατασκευάστηκαν ή στηρίχτηκαν από τις μεγάλες δυνάμεις οι οποίες αξιοποίησαν θρησκευτικές και εθνικές διαφορές -πραγματικές ή υποδαυλιζόμενες- προκειμένου να περάσουν τα δικά τους συμφέροντα σε βάρος των ανταγωνιστών τους ή στο όνομα δήθεν της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας να κάνουν επεμβάσεις όπου τα συμφέροντά τους το απαιτούν και να αντιμετωπίζουν σαν τρομοκράτες -με όχημα τους αντιτρομοκρατικούς τους νόμους- όσους   αντιστέκονται στα εγκλήματά τους ή αγωνίζονται για λαϊκές κατακτήσεις.

Η στρατηγική των ΗΠΑ και των συμμάχων τους είναι ότι «πρώτα προκαλούμε χάος και μετά επεμβαίνουμε για να επιβάλλουμε την τάξη με τους δικούς μας όρους».

Ο φαινομενικά ακήρυχτος πόλεμος μεταξύ Δύσης και Ισλάμ έχει την ίδια αφετηρία. Υπάρχει ο μύθος του Ισλάμ για αλλαγή του κόσμου με τις αξίες του Ισλάμ, αλλά και από την άλλη μεριά ο δυτικός μύθος με τις αξίες της ανταγωνιστικότητας (δηλαδή της εκμετάλλευσης) ή της ανάπτυξης (δηλαδή τις περίφημες αγορές).

Ο δυτικός μύθος προσπαθεί να επιβληθεί με την οπλική υπεροχή που διαθέτει και οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους παίζουν τον ρόλο του παγκόσμιου αναμορφωτή που προσπαθούν να επιβάλλουν το δυτικό μοντέλο ζωής και ανθρώπινης ανάπτυξης σε λαούς με διαφορετικό τρόπο ζωής και παραδόσεις.

Και τα δυο μέτρα και τα δυο σταθμά αποτελούν κανόνα στην πολιτική τους .Πχ δεν θεωρείται έγκλημα ο θάνατος χιλιάδων ιρακινών στην εισβολή που βασίστηκε στο ψέμα ή των χιλιάδων Σύρων, επειδή ξαφνικά η Αμερική “ανακάλυψε” ότι ο Άσαντ είναι δικτάτορας ενώ στη Σαουδική Αραβία και αλλού δεν υπάρχει γι’ αυτούς τίποτα.

Συμπερασματικά, πρέπει οι βασανισμένοι λαοί της περιοχής, αλλά και ο υπόλοιπος φιλειρηνικός κόσμος να αντιπαλέψει τους δυνάστες και πραγματικούς τρομοκράτες που δήθεν κόπτονται κατά της τρομοκρατίας, την οποία οι ίδιοι δημιούργησαν και συντηρούν.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας