Εργατικός Αγώνας

Το πρωθυπουργικό ταξίδι στις ΗΠΑ και τα συνεπακόλουθα του

Γράφει ο Φώτης Γιαννάδης.

Εν μέσω αντιπερισπασμών αποπροσανατολισμού και κοκορομαχιών ανάμεσα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και στη ΝΔ περί της ταυτότητας του  φύλου όπου τα κόμματα της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης αποκρύβουν με φύλλο συκής την κοινή ταυτότητα της αντιλαϊκής πολιτικής τους, προέκυψε και το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ.

Η κυβέρνηση, τώρα πια που οριστικοποιήθηκε και καθορίστηκε η επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, για τις 14 έως 18 Οκτώβρη, μετά από πρόσκληση του αμερικανού προέδρου Τραμπ, έχει επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου προπαγάνδα που αναγάγει αυτήν την επίσκεψη σε ταξίδι σταθμό. Και το ανάγει σε σταθμό γιατί όπως διατείνεται, γίνεται με φόντο τις κόντρες Τουρκίας–ΗΠΑ, και άρα σε «εξαιρετικά ευνοϊκές συνθήκες υπέρ του πρωθυπουργού και της χώρας μας», αφήνοντας να υπονοούνται πρωτοφανή οικονομικά, πολιτικά και στρατηγικά οφέλη για τη χώρα μας. Έτσι νομίζει ότι βρήκε μια σανίδα σωτηρίας για να μπορέσει να αποπροσανατολίσει το λαό και να ξεφύγει από τη λαϊκή οργή που γεννά η ακραία αντιλαϊκή πολιτική της.  

Στην πραγματικότητα βέβαια πρόκειται για μια επίσκεψη που την λεγόμενη ατζέντα για όλα τα ζητήματα, τη βάζουν οι αμερικάνοι. Παρά ταύτα, τα κατευθυνόμενα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δημοσιεύματα στον τύπο μιλάνε για «ευτυχή συγκυρία», που αν την αξιοποιήσει η κυβέρνηση μπορεί να αποκομίσει πολλαπλά οφέλη για τη χώρα, προτάσσοντας ακόμα και τα ζητήματα του «χρέους» σε σχέση με το ΔΝΤ που, ως κυρίαρχος παράγοντας οι ΗΠΑ μέσα στο ΔΝΤ, υποτίθεται ότι θα μπορούσαν να το επηρεάσουν θετικά για τη χώρα μας, αν η ελληνική κυβέρνηση ποντάρει στις μεγάλες στρατιωτικές ανάγκες που δημιουργούνται στις ΗΠΑ μετά το  κλείσιμο της βάσης τους στο Ινστσιρλίκ στην Τουρκία. Αν, δηλαδή, δεχτεί να υποδεχτεί τις λειτουργίες και τα όπλα του Ινστσιρλίκ στη ΝΑΤΟϊκή βάση της Σούδας μετά από αναβάθμισή της αλλά και στον Άραξο, στην Κάρπαθο ή και όπου αλλού στην ελληνική επικράτεια. Βέβαια προτού προλάβει να στεγνώσει το μελάνι τέτοιων δημοσιευμάτων, το ΔΝΤ ανακοίνωσε, στην πρόσφατη έκθεσή του για την Ελλάδα στις 11/10/2017, ότι οι δημοσιονομικές προβλέψεις του για τη χώρα μας είναι άκρως αρνητικές πράγμα που σημαίνει πως οι απαιτήσεις του ΔΝΤ για πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα το 2018, μπορεί να ξεπεράσουν και το 2,3 δις €.

Παρόλα αυτά, τα κατά κυβερνητικό ευαγγέλιο δημοσιεύματα, επιμένουν ότι ανάμεσα στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, σε μια ευρεία γεωγραφική ζώνη που οι διάφοροι ανταγωνισμοί και ανακατατάξεις δημιουργούν μια γενικευμένη αστάθεια, η χώρα μας, ως περιοχή σταθερότητας, μπορεί να κερδίσει στις συζητήσεις επί όλων των θεμάτων που θα συζητήσει ο πρωθυπουργός με τον αμερικανό πρόεδρο Τραμπ και με τους αμερικανικούς επιχειρηματικούς ομίλους. Προκρίνουν δηλ. ως συμφέρουσα την εμπλοκή της χώρας μέσα σ’ αυτούς τους ανταγωνισμούς και από αυτήν την άποψη είναι χαρακτηριστικές οι εξελίξεις στην Ενέργεια, που οι κυβερνητικές πηγές μεταφέρουν ότι θα βρεθούν στο επίκεντρο των συζητήσεων στις συναντήσεις με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ.

Οι στόχοι για μετατροπή της χώρας σε «κόμβο ενέργειας» και τα αντίστοιχα, σχέδια για Ελλάδα «πύλη εισόδου» για τα εμπορεύματα προς την ΕΕ, οδηγούν ακόμα περισσότερο στη βαθύτερη εμπλοκή της στους σφοδρούς ανταγωνισμούς ανάμεσα σε αμερικανικά, ευρωπαϊκά, κινεζικά και ρωσικά μονοπώλια για το ποιος θα ελέγξει κρίσιμες υποδομές, λιμάνια, σιδηρόδρομους και αεροδρόμια, μια εμπλοκή που, λαμβάνοντας υπόψη τα ίδια τα μεγέθη των ανταγωνιστών, εγκυμονεί ανεξέλεγκτες επικίνδυνες καταστάσεις.

Επίσης οι επιλογές και της σημερινής κυβέρνησης για αδιαμφισβήτητη συνέχιση της ένταξης της χώρας μας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ που την κάνουν το αγκιστρωμένο ψάρι των ΗΠΑ και της ΕΕ, προδικάζουν και τα αποτελέσματα της επίσκεψης του έλληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Πρόκειται για μια επίσκεψη που θα επικυρώσει στη χώρα μας το ρόλο του μεταπράτη της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, με αντάλλαγμα, στην καλύτερη περίπτωση, ένα «καλύτερο» αλλά  αμφισβητήσιμο οικονομικό αντίτιμο που θα αποδίδεται εν όλω ή εν μέρει ως συνδρομή μας στο ΝΑΤΟ. (Σημειωτέον ότι η ετήσια συνδρομή μας στο ΝΑΤΟ ανέρχεται στα 4 δις).

 Σ’ αυτά τα πλαίσια θα είναι και η όποια ανανέωση της σύμβασης που θα υπογράψουν οι ΗΠΑ για την αναβαθμισμένη βάση της Σούδας, μια βάση που όλο και θα γίνεται μεγαλύτερος μαγνήτης ενός πυρηνικού ολέθρου καθώς και η σταθερή συμμετοχή της χώρας μας στις ΝΑΤΟϊκές αποστολές σε όλη την περιοχή, από την Κεντρική Μεσόγειο έως τη Μαύρη Θάλασσα.

Τέτοιες λοιπόν συναντήσεις του πρωθυπουργού με την ηγεσία των ΗΠΑ  και τέτοια «ταξίδια» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που μπλέκουν το λαό μας βαθύτερα σε τέτοιους επικίνδυνους σχεδιασμούς, πρέπει να σημάνουν συναγερμό για μια πάνδημη ενότητα του λαού μας σε ένα ανατρεπτικό μέτωπο για άμεση αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως βασική προϋπόθεση για τη διασφάλιση της υπόστασής μας, ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την πάλη μας για να απαλλαγούμε ολοκληρωτικά από το βάρβαρο σύστημα της κεφαλαιοκρατίας που γεννά, διαιωνίζει και ενδυναμώνει τέτοιους ανθρωποβόρους ιμπεριαλιστικούς στρατιωτικοπολιτικούς οργανισμούς που απειλούν με αφανισμό την ανθρωπότητα.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας