Εργατικός Αγώνας

Η μείωση των φόρων, η «ταξική μεροληψία υπέρ των ασθενέστερων» και το συμφέρον των εργαζομένων

Γράφει ο Γεράσιμος Αραβανής.

Η συζήτηση στη βουλή την περασμένη Πέμπτη για την εγκληματικότητα έβγαλε στην επιφάνεια αφενός μεν όλες τις παθογένειες της πολιτικής ζωής, τον ξεπεσμό στην κυριολεξία του κοινοβουλίου και του δημόσιου βίου και από την άλλη το ήθος και τον χαρακτήρα των κομμάτων του νέου δικομματισμού. Καμία ουσιαστική συζήτηση δεν έγινε και αυτό απογοήτευσε όσους κάτι περίμεναν να δουν και να ακούσουν, μόνο προσχηματικός και παραπλανητικός λόγος, απόκρυψη της αλήθειας και τα «άπλυτα στη φόρα» ο ένας του άλλου.

Βασικό σλόγκαν της ΝΔ ήταν στη βουλή και όλη αυτή την περίοδο η μείωση των φόρων που θα οδηγήσει σε επενδύσεις και στην ανάπτυξη· η μείωση αυτή θα προέλθει από την μείωση των κρατικών δαπανών.

Στα χρόνια των μνημονίων οι δημόσιες δαπάνες μειώθηκαν κατακόρυφα και κυρίως μειώθηκαν οι δαπάνες που προορίζονται για το «κοινωνικό κράτος». Τα αποτελέσματα τα ζούμε. Είναι οι τραγικές συνθήκες στις οποίες λειτουργούν τα νοσοκομεία μας, οι συνθήκες που επικρατούν στην παιδεία, σε όλες τις βαθμίδες της, οι ελλείψεις υπαλλήλων σε κρίσιμους τομείς που οδηγεί στην τεράστια ταλαιπωρία των εργαζομένων που προσφεύγουν για να εξυπηρετηθούν, στην πυροσβεστική που δεν κινούνται τα οχήματα της λόγω έλλειψης καυσίμων και ελαστικών κ.λπ. κ.λ.π. Οι κυβερνήσεις επαίρονται ότι μείωσαν το κόστος της φαρμακευτικής δαπάνης, ενώ αποκρύπτουν επιμελώς ότι κυρίως το μετακύλησαν στις τσέπες των ασφαλισμένων, τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος του.

Το ερώτημα που τίθεται από πολλούς στους βουλευτές και τα στελέχη της ΝΔ είναι ποιες ακριβώς δαπάνες θα περικοπούν. Σε αυτό το ερώτημα ανέλαβε να απαντήσει πρόσφατα σε μεγάλο κανάλι πολύπειρο στέλεχος της. Υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες μειώσεων της κρατική δαπάνη, είπε, και έδωσε το εξής παράδειγμα: Η παρουσιάστρια των ειδήσεων του ΣΚΑΙ, η κ. Κοσιώνη γέννησε και την προηγούμενη ημέρα ήταν στην τηλεόραση για το δελτίο ειδήσεων, ενώ αν ήταν στο δημόσιο θα έλειπε μεγάλο διάστημα πριν και μετά τον τοκετό, άρα οι εργαζόμενοι στο δημόσιο κοστίζουν πολύ περισσότερο από ό,τι στον ιδιωτικό τομέα και πρέπει να μειωθεί δραστικά το κόστος αυτό. Από εκεί σκοπεύει να μειώσει τις δαπάνες η ΝΔ. Επειδή όμως και στον ιδιωτικό τομέα η νομοθεσία προβλέπει ένα διάστημα αποχής από την εργασία πριν από τον τοκετό και φυσικά μετά, φαίνεται ότι ήταν επιλογή της δημοσιογράφου να εργάζεται ως την τελευταία στιγμή, πράγμα που είναι δικαίωμα της.

Το παράδειγμα της κας Κοσιώνη φαίνεται ότι αντιστοιχεί στο όραμα και τους στόχους της ΝΔ, να διαλυθούν τα κοινωνικά δικαιώματα, να καταργηθούν οι κατακτήσεις, οι εργαζόμενοι να δουλεύουν σαν σκλάβοι και αν είναι δυνατόν από «ήλιο σε ήλιο», να γυρίσουμε δηλαδή στον 19ο αιώνα. Φτώχεια, μείωση δικαιωμάτων και «νόμος και τάξη», σε αυτό συμπυκνώνεται απ’ ό,τι φαίνεται το πρόγραμμα της ΝΔ.

Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, τον τόνο έδωσε στη βουλή η αναφορά των οικονομικών υπουργών ότι είναι συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης να υπερφορολογήσει μέχρι συντριβής τα μεσαία εισοδήματα, τη «μεσαία τάξη» για να ανακουφιστούν τα χαμηλά εισοδήματα. Αυτό, κατά τη γνώμη της κυβέρνησης, είναι ταξική μεροληψία υπέρ των φτωχών και σε βάρος των πλουσίων, καθότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερό κόμμα και εκφράζει την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό.

Η τοποθέτηση αυτή είναι εμπαιγμός. Η πολιτική των μνημονικών κυβερνήσεων, όλων και του ΣΥΡΙΖΑ μαζί, πράγματι ήταν μεροληπτική σε βαθμό πρόκλησης. Όλα αυτά τα χρόνια τα πραγματικά μεγάλα συμφέροντα, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, πλήρωσαν ελάχιστα παρότι καρπώθηκαν τον πλούτο που παρήχθη στην εποχή της ανάπτυξης. Έδωσαν κυριολεκτικά ψίχουλα. Αντίθετα, ο λαός, οι υπόλοιπες κοινωνικές τάξεις, γνώρισαν μεγάλη αφαίμαξη και περισσότερο οι εργατοϋπάλληλοι, η πλειοψηφία των μέσων στρωμάτων, οι αγρότες, οι συνταξιούχοι. Όλοι αυτοί ξεζουμίστηκαν όχι μόνο με την υψηλή φορολογία, αλλά και με την περικοπή των κοινωνικών δαπανών, τη συντριβή των συντάξεων, την περικοπή των κοινωνικών επιδομάτων, την πρωτοφανή ανεργία που έφτασε στο 1,5 εκατομμύριο ανέργους, την καταστροφή εκατοντάδων χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων, το υπέρογκο ΕΝΦΙΑ, την αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ για είδη πρώτης ανάγκης κ.λπ.

Ένα τμήμα όλων αυτών των πληγέντων, εκείνο που έχει πληγεί καίρια και αντιμετωπίζει μέχρι και προβλήματα διατροφής και επιβίωσης θέλει να ενισχύσει η κυβέρνηση μοιράζοντας το κοινωνικό μέρισμα, δηλαδή ένα εφάπαξ ποσόν πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων.

Η κυβέρνηση είχε υποχρέωση από το 3ο μνημόνιο να κλείσει ο κρατικός προϋπολογισμός του 2017 με πλεόνασμα 1,75% του ΑΕΠ και αυτό το εμφανίζουν ως επιτυχία της σε αντιδιαστολή με τα μεγάλα πλεονάσματα που είχε δεχθεί η κυβέρνηση Σαμαρά. Με την υπερφορολόγηση όμως και τα λοιπά μέτρα το πλεόνασμα έφθασε σχεδόν στο 3%, 1,9 δις ευρώ περισσότερα απ’ ό,τι προβλεπόταν. Η πολιτική αυτή φαίνεται ότι είχε δύο στοχεύσεις. Να περάσει η κυβέρνηση με καλό βαθμό τις εξετάσεις στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες και ως ανταπόδοση να πετύχει την πολιτική ενίσχυση της και αυτό είναι αλήθεια ότι το πέτυχε πλήρως, επιπλέον να διαμορφώσει ένα απόθεμα για ένα τμήμα του λαού που πένεται με προφανή στόχο φυσικά τις ψήφους στις εκλογές.

Όλες οι τάξεις του πληθυσμού πρέπει, με βάση την πολιτική των αστικών κομμάτων, να φορολογηθούν μέχρι εξουθενώσεως. Όλα κι όλα όμως, οι επιχειρηματίες δεν πρέπει να φορολογηθούν διότι οι επιχειρήσεις πρέπει να είναι εύρωστες, να επενδύουν, ώστε να έρθει η ανάπτυξη. Τις επενδύσεις αυτές όλες τις προηγούμενες δεκαετίες ο λαός δεν τις είδε πουθενά, μόνον τα τεράστια ποσά που κατέθεσαν οι μεγαλοσχήμονες στις τράπεζες της Ελβετίας και στους φορολογικούς παραδείσους. Να σημειώσουμε επιπλέον ότι όλη αυτή η πρακτική οδηγεί στην διαίρεση του λαού, εργάτες, υπάλληλοι και συνταξιούχοι από τη μια και μεσαία στρώματα από την άλλη. Διαίρει και βασίλευε.

Η προγραμματική θέση του ΣΥΡΙΖΑ χρόνια τώρα ήταν η καθιέρωση ενός κοινωνικά δίκαιου φορολογικού συστήματος που να προβλέπει ένα αφορολόγητο ποσό για να επιβιώνουν οι άνθρωποι και στα υπόλοιπα εισοδήματα η επιβολή φορολογίας με κλιμακωτό συντελεστή. Η ύφεση αυτή παραπέμφθηκε στα αζήτητα, όπως το σύνθημα «ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη», όπως τόσες άλλες και ήρθε στο προσκήνιο η ανάπτυξη, οι ιδιωτικοποιήσεις, η εξυπηρέτηση των μεγάλων συμφερόντων, οι έπαινοι από το Βερολίνο και οι υποκλίσεις απέναντι στον Τραμπ …. και όταν πλησιάζουν οι εκλογές έρχεται και η μεροληψία υπέρ των ασθενέστερων.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας