Εργατικός Αγώνας

Κράτος του αστυνόμου και της μηδενικής ανοχής

5.000 αστυνομικοί κινητοποιήθηκαν για τον γιορτασμό των 46χρονων της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στην Αθήνα. Το σύνολο των μέσων ενημέρωσης αναλίσκεται σε πολύωρες εκπομπές προφανώς καθοδηγημένα για να δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα. Ελικόπτερα, drones, οχύρωση των πανεπιστημιακών σχολών από την αστυνομία, «φρούριο η Αθήνα» μάς ενημερώνουν τα κανάλια.

Καθημερινά σχεδόν από τα χαράματα βλέπουμε σε ζωντανή παρουσίαση από όλα τα κανάλια αστυνομικές επιχειρήσεις για την εκκένωση κάποιου κτιρίου αχρησιμοποίητου από μετανάστες που μπήκαν για να μην κοιμούνται σε πλατείες και παγκάκια.

Αστυνομικές επιχειρήσεις πότε στο ένα πανεπιστήμιο και ποτέ στο άλλο με τελευταία την εισβολή στην ΑΣΟΕΕ.

Οι επιχειρήσεις στην περιοχή των Εξαρχείων είναι καθημερινές.

Αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν σε νυχτερινό κέντρο με προκλητικό τρόπο γιατί η αστυνομία είχε, όπως λένε, πληροφορίες για διακίνηση ναρκωτικών λες και η διακίνηση των ναρκωτικών αποτελεί πλέον είδηση.

Την επόμενη που αναλαμβάνει η κυβέρνηση προσλαμβάνει 1.500 αστυνομικούς και αυξάνονται οι μονάδες καταστολής.

Έτοιμο είναι το σχέδιο νόμου για τις διαδηλώσεις στους δρόμους με το επιχείρημα να μην κλείνουν οι δρόμοι από ολιγομελείς ομάδες.

Στ’ αλήθεια βάλθηκε η κυβέρνηση να μας απαλλάξει μία και καλή από την ανομία και την ανασφάλεια και δεν το αντιληφθήκαμε ή εδώ έχουμε κάτι άλλο; Όλη η παρανομία στη χώρα δεν φανταζόμαστε να είναι οι «μπαχαλάκηδες» και οι αλλοδαποί μικροπωλητές που πωλούν cd, οι αλλοδαποί που μπήκαν σε ένα άδειο κτίριο, έστω και αν πίσω από αυτούς κάποιες φορές κρύβονται ΜΚΟ που κάνουν και άλλες δουλειές.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει κανείς να απαντήσει είναι αν υπάρχει εγκληματικότητα, τι είδους είναι αυτή, ποιες είναι οι αιτίες της και αν η κυβέρνηση στοχεύει στην αντιμετώπιση της.

Πρόβλημα ασφάλειας ασφαλώς υπάρχει, αν και καθοδηγημένα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης το πολλαπλασιάζουν και το μπάζουν μέσω των τηλεοράσεων σε κάθε σπίτι και διογκώνουν την ανασφάλεια του λαού.

Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η εξής: Σε επαρχιακή πόλη, που εδώ και ορισμένα χρόνια δεν έχει σημειωθεί ούτε μία απλή διάρρηξη, ακούς κατοίκους να σου λένε «κάτι πρέπει να κάνει η κυβέρνηση, φοβόμαστε να βγούμε το βράδυ έξω». Στην περίπτωση αυτή το φόβο και την ανασφάλεια δεν την δημιουργεί η εγκληματικότητα, αλλά η ανακύκλωση εγκληματικών πράξεων που έχουν συμβεί σε κάποια άλλη περιοχή της χώρας και μάλιστα στον υπερθετικό βαθμό από τα κανάλια.

Ωστόσο η εγκληματικότητα υπάρχει και πρέπει να αντιμετωπιστεί και όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις περισσότερο την αξιοποίησαν παρά πήραν μέτρα αντιμετώπισης της. Ήταν όμως αναγκαία η κατάργηση του ασύλου για να απομακρυνθούν οι «μπαχαλάκηδες» και οι μικροπωλητές από το χώρο των πανεπιστημίων; Θεωρούμε ότι με το ισχύον καθεστώς και το νομοθετικό πλαίσιο μπορούσαν οι πρυτανικές αρχές να αντιμετωπίσουν τα φαινόμενα παραβατικότητας και να μη δώσουν δικαιώματα για την κατάργηση του ασύλου. Το ίδιο ισχύει και για πλήθος άλλες περιπτώσεις.

Πάνω στο κύμα της ανασφάλειας πατά η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και, με τα κατάλληλα μέτρα, προσπαθεί να έχει τη συναίνεση της κοινωνίας και να προωθήσει την πολιτική της. Σε έρευνα της Οpinion Poll καταγράφεται ότι το 48,73% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν με την κατάργηση του ασύλου, ενώ το 70% συμφωνούν με τις αστυνομικές επιδρομές στα Εξάρχεια (Βήμα της Κυριακής 17 Νοέμβρη).

Ακριβώς αυτά τα στοιχεία ενθαρρύνουν τη Νέα Δημοκρατία να συνεχίζει το έργο της και να δηλώνει ότι θα πάει ως το τέλος, ότι δεν θα δείξει καμία ανοχή στην ανομία.

Η Νέα Δημοκρατία με αυτή την παρατεταμένη πολιτική αστυνομικών επιχειρήσεων επιδιώκει να γενικεύσει το κλίμα ανασφάλειας, τουλάχιστον στην πρώτη φάση, να τρομοκρατήσει σημαντικά τμήματα του λαού και να πειθαρχήσει το εργατικό και το λαϊκό κίνημα. Ένας επιπλέον λόγος είναι να επηρεάσει ένα τμήμα του μεσαίου χώρου, των νοικοκυραίων που αγανακτούν με την «ανομία», εκεί δηλαδή που δίνει με το ΣΥΡΙΖΑ τη μάχη της επικράτησης.

Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνεται τα θέματα δημοκρατίας και των δικαιωμάτων ως δικό του γήπεδο και πράγματι εκεί υπάρχει μία ορισμένη διαφορά με τη Νέα Δημοκρατία, μόνο που ο ΣΥΡΙΖΑ αρκείται σε καταγγελίες. Ως κυβέρνηση δεν έκανε κάτι για να αντιμετωπίσει τα όποια προβλήματα ασφάλειας υπήρχαν. Ούτε και σήμερα, ως αντιπολίτευση, δείχνει τη διάθεση για μία ουσιαστική δράση παρά μόνον λεκτικές αψιμαχίες με την κυβέρνηση. Όλη αυτή η τακτική από τη στιγμή που δεν μπαίνει στην ουσία του προβλήματος και αρκείται στη λεκτική αντιπαράθεση στρώνει το δρόμο στην κυβέρνηση για να εφαρμόσει την πολιτική της και να επιβάλει σκληρά αυταρχικά μέτρα.

Για τα αίτια της έντασης της παραβατικότητας τα τελευταία δέκα και περισσότερα χρόνια έχει γίνει πολλή συζήτηση. Κυρίως είναι κοινωνικές οι αιτίες που συνδέονται με τις συνθήκες ζωής, που συνδέονται με τα μνημόνια και τη φτώχεια, με την περιθωριοποίηση μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας και το σκοτεινό μέλλον της νεολαίας, με τη μεγάλη μετανάστευση και την καταπίεση των μεταναστών και τελευταία με τις Μόριες σε όλη τη χώρα και το στοίβαγμα δεκάδων χιλιάδων μεταναστών σε συνθήκες απάνθρωπες. Όλα αυτά οδήγησαν στην ριζοσπαστικοποίηση ενός τμήματος και στην τυφλή δράση. Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν βλέπει καμία άλλη δράση για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων παρά μόνο ως μονόδρομο την ένταση της καταστολής.

Η κυβέρνηση υποτίθεται ότι πολεμά την παραβατικότητα και την εγκληματικότητα, περιορίζεται όμως στα Εξάρχεια και στους μικροπωλητές. Με τη γιγαντιαία εγκληματικότητα που κατέκλυσε το δημόσιο βίο και γενικότερα τη χώρα θεωρεί ότι δεν χρειάζεται να κάνει κάτι και όμως εκεί βρίσκεται η ουσία.

Ξέσπασαν κολοσσιαία σκάνδαλα τα τελευταία χρόνια. Με πακτωλό δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ χρηματοδότησε αστικά κυβερνητικά κόμματα και στελέχη η Siemens. Και, εν τέλει, επί της ουσίας τίποτα δεν εξιχνιάστηκε, τα εγκλήματα μένουν ατιμώρητα.

Με εκατομμύρια επί εκατομμυρίων οι πολυεθνικές των όπλων λάδωσαν πλήθος πολιτικούς και διοικητικούς παράγοντες και ο μόνος που πλήρωσε ήταν ο απόστρατος της πολιτικής Τσοχατζόπουλος. Το μεγαλύτερο μέρος της κυβέρνησης Σημίτη κατέκλεβε το δημόσιο και ο ίδιος “δεν γνώριζε απολύτως τίποτα”!

Εκατομμύρια επί εκατομμυρίων ξόδεψε η Νovartis και θέλουν κάποιοι να μας πείσουν ότι όλο το θέμα σχετίζεται με επίορκους γιατρούς και δεν έχει αντιληφθεί το παραμικρό η διοικητική πυραμίδα και οι πολιτικοί προϊστάμενοί τους.

9 χρόνια μνημόνια καταλήστεψαν τη χώρα και το λαό και τόσες κυβερνήσεις δεν έχουν καμία ευθύνη, μάλιστα μας ζητούν τα ρέστα γιατί έσωσαν την πατρίδα.

Μήπως όμως είναι μικρό σκάνδαλο η εικόνα και η λειτουργία της δικαιοσύνης που κυβερνήσεις και κόμματα ορκίζονται στο «ανεξάρτητο» της και στην ανάγκη σεβασμού της.

Όλα τα προηγούμενα που παραθέσαμε και πολλά ακόμη δεν είναι τίποτε άλλο παρά η περιβόητη κανονικότητα.

Ως φασιστική ενέργεια κατήγγειλαν τη ρίψη τρικ από το Ρουβίκωνα μπροστά στο σπίτι του Γεωργιάδη. Από πού κι ως πού όμως δεν μπορεί μία οργάνωση να ρίχνει προκηρύξεις και τρικ όπου νομίζει αναγκαίο;

Ο εργαζόμενος λαός δεν έχει να περιμένει κάτι ούτε από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ούτε από την αξιωματική αντιπολίτευση. Ο ένας θα εντείνει τον αυταρχισμό και ο άλλος θα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τη δυσαρέσκεια στο λαό. Μόνο η λαϊκή ενότητα και η ένταση των αγώνων για διεύρυνση των δημοκρατικών κατακτήσεων και ελευθεριών, για ματαίωση των αντιλαϊκών μέτρων που άφησαν τα μνημόνια, για λαϊκές κατακτήσεις σε όλους τους τομείς ενάντια στο κεφάλαιο τις κυβερνήσεις του και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τότε μόνον μπορεί να υπάρξουν λύσεις στα προβλήματα και προοπτική.

 

                                                                                               Τ. Κ.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας