Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε την πρότασή της για το πολυαναμενόμενο Ταμείο Ανάκαμψης ύψους 750 δισεκατομμυρίων ευρώ εκ των οποίων 500 δισεκατομμύρια με τη μορφή επιχορηγήσεων και 250 δισεκατομμύρια με τη μορφή δανείων. Μάλιστα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το αποκάλεσε ως την επόμενη γενιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Την απόφαση αυτή υποδέχτηκαν με πανηγυρισμούς η κυβέρνηση και με πολύ θετικά σχόλια τα υπόλοιπα κόμματα, αφού κατά την άποψη τους, δεν πέρασε η θέση των αναπτυγμένων χωρών του ευρωπαϊκού «Βορρά» εναντίον του κοινού δανεισμού εκ μέρους της Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά από κάθε κράτος ξεχωριστά.
Αναρωτιέται κανείς «άλλαξε κάτι τόσο ριζικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην πολιτική και το χαρακτήρα της, έπαψε να είναι ένωση των πολυεθνικών και απέκτησε χαρακτηριστικά αλληλεγγύης;».
Προφανώς κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αντίθετα ο γαλλογερμανικός άξονας εκτίμησε ότι πλέον κινδυνεύει η ίδια η ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού και κινδυνεύει με διάλυση και φυσικά κάτι τέτοιο ήθελαν οπωσδήποτε να το αποφύγουν.
Οι τέσσερις βόρειες χώρες που αντιδρούσαν έπαιξαν το ρόλο του κακού για να πάρει το ρόλο του λογικού ο γαλλογερμανικός άξονας. Οι τεράστιοι κίνδυνοι διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης οδήγησαν σε αυτή την αναγκαστική και από ό,τι φαίνεται ικανοποιητική για όλους λύση. Παρά τους πανηγυρισμούς, τα δεδομένα δεν είναι εντελώς καθαρά, υπάρχουν σκοτεινές πλευρές όσον αφορά το τελικό ύψος των ποσών που θα διανεμηθούν, αφού οι τέσσερις χώρες δεν θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια και επιπλέον και ακόμη σημαντικότερο ως προς το ποιοι είναι οι όροι που συνοδεύουν τα ποσά της επιδότησης για την Ελλάδα και για τις άλλες χώρες.
Τα κονδύλια θ’ αρχίσουν να εισρέουν στη χώρα από το 2021 και μέχρι τότε τα προβλήματα θα είναι τεράστια, η καταστροφή που θα έχει συμβεί στη διάρκεια του καλοκαιριού και ιδιαίτερα το φθινόπωρο θα είναι πολύ μεγάλη.
Τα κονδύλια που χορηγούνται στην Ελλάδα, όσα και αν η κυβέρνηση ισχυρίζεται, συνοδεύονται με δεσμεύσεις για τον τρόπο αξιοποίησης τους και την εφαρμογή δεσμεύσεων που ανέλαβε η χώρα. Το ξεκαθάρισε η Πρόεδρος της Κομισιόν συνδέοντάς τα με τους εξαμηνιαίους ελέγχους και την ανάγκη συνέχισης των μεταρρυθμίσεων, ενώ ο επίτροπος Ντομπρόβσκις δήλωσε ότι «για να επωφεληθούν τα κράτη-μέλη από αυτά οφείλουν να υποβάλλουν στην επιτροπή εθνικά σχέδια τα οποία θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις για την τετραετία 2020- 2024». Φυσικά τα σχέδια αυτά η επιτροπή θα εξετάζει και θα τα εγκρίνει ή θα τα απορρίπτει, λαμβάνοντας υπ’ όψη προτεραιότητες που έχουν τεθεί στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού εξαμήνου.
Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών ξεκαθάρισε ότι με αυτά θα αντιμετωπιστούν οι οικονομικές συνέπειες της υγειονομικής κρίσης και κυρίως οι στρατηγικές προτεραιότητες που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση και ισχυρές χώρες της: η πράσινη ενέργεια, η ψηφιακή οικονομία και η ασφάλεια. Όπως φαίνεται, στοχεύουν να διασώσουν κορυφαία ευρωπαϊκά μονοπώλια και ισχυρούς κλάδους που ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τις μεγάλες χώρες και στους οποίους έχουν ισχυρά πλεονεκτήματα και ρίχνουν ιδιαίτερο βάρος.
Έτσι η ενίσχυση των συστημάτων Υγείας, που αποδείχθηκαν τα περισσότερα κυριολεκτικά σαθρά, χρηματοδοτούνται για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο με 32 δισεκατομμύρια ευρώ δηλαδή μόνο με το 4% του προγράμματος. Στον τουρισμό πηγαίνει η μερίδα του λέοντος, 161 δισεκατομμύρια, το 22% του προγράμματος και από αυτά θα ωφεληθούν πρωτίστως οι μεγάλοι tour operators και οι αεροπορικές εταιρείες. Για την Ελλάδα αυτό σημαίνει ότι ο προσανατολισμός του παραγωγικού μοντέλου της οικονομίας στον τουρισμό εδραιώνεται ακόμη περισσότερο. Ενισχύεται ο τομέας των μεταφορών και του αυτοκινήτου, δηλαδή οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες, ενώ οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας χρηματοδοτούνται με 100 δισεκατομμύρια, το 13% του προγράμματος και είναι γνωστό ότι στον τομέα αυτόν η κυριαρχία των βορείων χωρών είναι συντριπτική.
Από τα παραπάνω γίνεται εντελώς σαφές ότι οι πόροι αυτοί δεν κατευθύνονται εκεί που είναι οι πραγματικές ανάγκες της χώρας και του λαού.
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της χώρας αναφέρθηκαν στον στρεβλό χαρακτήρα του μοντέλου της οικονομίας της χώρας, στη μεγάλη συρρίκνωση της βιομηχανίας και της αγροτικής παραγωγής και στη μετατροπή της χώρας ολοκληρωτικά σε χώρα υπηρεσιών. Αυτό που αναγνώρισαν πολλοί στη διάρκεια της κρίσης όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται, αλλά ο συμπληρωματικός χαρακτήρας της οικονομίας της χώρας στα πλαίσια του ευρωενωσιακού καταμερισμού εργασίας βαθαίνει και η αγροτική οικονομία και η βιομηχανία θα μειωθούν ακόμη περισσότερο. Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αξιοποιηθούν οι μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες που η χώρα έχει και οι πραγματικές ανάγκες της να ικανοποιεί με εγχώρια προϊόντα ένα μεγάλο μέρος των αναγκών του λαού.
Οι μικρές επιχειρήσεις και τα ατομικά μαγαζιά, πολλές εκατοντάδες χιλιάδες, δεν βρίσκονται μέσα στους ωφελούμενους. δεν πρόκειται να ενισχυθούν και η οικονομική κρίση που αγριεύει θα πολλαπλασιάσει τα λουκέτα και τις χρεοκοπίες.
Για εργαζόμενους οι βασικές εξελίξεις έχουν προδιαγραφεί. Διαλύονται οι εργασιακές σχέσεις με τα μέτρα που ήδη πήρε η κυβέρνηση και με τη χρηματοδότηση του ευρωπαϊκού ταμείου SUREπου είναι toταμείο ακριβώς για αυτό το σκοπό για την επιβολή της μερικής απασχόλησης. Μειώνονται οι αμοιβές και γενικότερα οι αποδοχές και η κατάληξη θα είναι για ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων που μειώθηκαν οι αποδοχές του να μην αποκατασταθούν το επόμενο διάστημα, να μη επανέλθουν τουλάχιστον στα προηγούμενα επίπεδα . Η μείωση μισθών σε αυτά τα χαμηλά επίπεδα θα είναι η βασική τάση που θα επικρατήσει το επόμενο διάστημα, τα επόμενα χρόνια ,αφού κανένας ουσιαστικά έλεγχος δεν ασκείται και η ασυδοσία των επιχειρηματιών είναι πρωτοφανής με την ανοχή της Κυβέρνησης. Το επόμενο διάστημα η ανατροπή συνολικά των κατακτήσεων, των αμοιβών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων θα ολοκληρωθεί.
Οι ωφελημένοι θα είναι τα ευρωπαϊκά μονοπώλια που επέκτειναν στην εποχή των μνημονίων την παρουσία του στην οικονομία της χώρας και μαζί το μεγάλο κεφάλαιο, οι τράπεζες οι βιομηχανίες και οι εμπορικές επιχειρήσεις, οι μεγάλες τουριστικές επιχειρήσεις. Τέλος θα γίνει πιο σφιχτή η πρόσδεση της χώρας στον ιμπεριαλισμό και η βαθύτερη εξάρτηση της.
Το επόμενο διάστημα πρέπει να αναμένουμε ένα μεγάλο κύμα προπαγάνδας υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι τελικά δεν την ελέγχουν τα μεγάλα πολυεθνικά συμφέροντα και οι χώρες του ιμπεριαλιστικού πυρήνα της, αλλά είναι δυνατές κατακτήσεις και λύσεις στα πλαίσια της, ιδιαίτερα από δραστήριες κυβερνήσεις και με τις κατάλληλες συμμαχίες βοηθούντων μέσων μαζικής ενημέρωσης που χρηματοδοτήθηκαν αδρά την περίοδο της πανδημίας πέρα από τον πακτωλό δισεκατομμυρίων και κάθε είδους εξυπηρετήσεων που απόλαυσαν τις περασμένες δεκαετίες. Θα είναι μία μεγάλη επιχείρηση με στόχο την άμβλυνση των αντιEE αισθημάτων του ελληνικού λαού. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι η προβολή στον τύπο του επιχειρήματος ότι τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα θα εισρεύσει ένας πακτωλός 100 δισεκατομμυρίων ευρώ που μπορεί να αλλάξει ριζικά την κατάσταση στη χώρα, αποκρύπτοντας όλες τις κρίσιμες πλευρές που συνοδεύουν τους πόρους αυτούς και όλες τις χρηματοδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι σήμερα και που σε τελική ανάλυση αποτελούν και την ουσία του θέματος. Στην Ελλάδα από το 1980 εισέρρευσαν μεγάλα ποσά, αλλά η χώρα οδηγήθηκε στην παρακμή, τη χρεοκοπία και σε 9 χρόνια μνημόνια.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση όμως δεν μεταρρυθμίζεται ούτε πρόκειται να αλλάξει ο χαρακτήρας της. Είναι και θα παραμείνει ένωση των μονοπωλίων, της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, της εξάρτησης της χώρας μας και γενικότερα των χωρών του ευρωπαϊκού «Νότου» από το ιμπεριαλιστικό κέντρο, η ΕΕ που η ανεργία καθημερινά αυξάνει και οι φτωχοί μετριούνται με ποσοστά της τάξης του 30% και περισσότερο, η ΕΕ που παρά τις τεράστιες οικονομικές και τεχνολογικές δυνατότητες της δεν τις αξιοποιεί για την ευημερία των πολιτών της αλλά για τη διόγκωση των κερδών των πολυεθνικών.
Η απειθαρχία στις δεσμεύσεις που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιβάλει στη χώρα, ο αγώνας για διαγραφή του δημόσιου χρέους και αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς όρους και προϋποθέσεις σήμερα και όχι κατ ανάγκη μετά την επανάσταση πρέπει να δυναμώσει.
Εκεί βρίσκεται ο κρίκος των εξελίξεων υπέρ του λαού.
T. K.
