Εργατικός Αγώνας

Το πρόσχημα της αστικής δικαιοσύνης και η περίπτωση Κουφοντίνα

Του Κώστα Γρηγοριάδη.

Στο νοσοκομείο Λαμίας μεταφέρθηκε εσπευσμένα ο Δ. Κουφοντίνας μετα από σχεδόν 40 ημέρες απεργίας πείνας.

Ο Κουφοντίνας ζητάει  να εφαρμοστεί ο νόμος που ψηφίστηκε[1]  και να επιστρέψει στις φυλακές Κορυδαλλού.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση κλείνει τα αυτιά της σε συνεχείς εκκλήσεις γιατρών, πανεπιστημιακών, και διαφόρων άλλων  φορέων, επιμένοντας να κρατάει τον Κουφοντίνα στις φυλακές Δομοκού.

Ο Κουφοντίνας δικάστηκε και καταδικάστηκε για τις πράξεις του και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Άλλωστε, κατά τη δίκη, είχε αναλάβει στο ακέραιο τις ευθύνες των πράξεών του.

Στις πολιτικές του επιλογές, στον τρόπο δράσης του, καθώς και στο ιδεολογικό υπόβαθρο της οργάνωσης 17Ν, ως κομμουνιστές είμαστε κάθετα αντίθετοι, καταδικάζοντάς τα απερίφραστα από μαρξιστική-λενινιστική σκοπιά.

Δεν είναι λίγες οι φορές, που ανάλογες πρακτικές από οργανώσεις σαν τη 17Ν στάθηκαν αφορμή να συκοφαντηθεί το ταξικό εργατικό κίνημα, αλλά ακόμη και οι κομμουνιστικές και αριστερές ιδέες, ταυτίζοντας από τις αστικές κυβερνήσεις, την αριστερά με την τρομοκρατία.

Όμως πέρα από το ιδεολογικό χάσμα, από την πλευρά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο Δ. Κουφοντίνας σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να καταλήξει στο θάνατο, από την εκδικητική συμπεριφορά της κυβέρνησης και του αστικού κράτους. Η κυβέρνηση επικαλείται το τι κατηγορούμενος είναι ο Κουφοντίνας (τρομοκράτης καταδικασμένος σε 11 φορές ισόβια). Στα δικαιώματα όμως των κατηγορουμένων το δικαίωμα υπάρχει και είναι ίδιο για όλους. Αλλιώς δεν έχεις κράτος δικαίου. Έχεις κράτος που αποδίδει δίκαιο κατά το δοκούν.

Κι όλα δείχνουν πως η κυβέρνηση της ΝΔ αποδίδει δίκαιο κατά το δοκούν. Την ίδια στιγμή που στον Κουφοντίνα απαγορεύεται να εφαρμοστεί ο νόμος και να επιστρέψει στο κελί του, το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών έκανε δεκτό το αίτημα του χρυσαυγίτη Νίκου Παπαβασιλείου και ο καταδικασμένος ως μέλος εγκληματικής οργάνωσης βγαίνει από τη φυλακή τέσσερις μήνες μετά την καταδίκη του.

Ενώ λοιπόν ο εισαγγελέας της έδρας Παναγιώτης Αθανασίου προτείνει να απορριφθεί το αίτημα του χρυσαυγίτη για αναστολή εκτέλεσης της ποινής του,  η έδρα του Πενταμελούς Εφετείου Αναστολών το κάνει δεκτό με… περιοριστικούς όρους την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και την εμφάνισή του στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του μια φορά τον μήνα.

Ενώ λοιπόν ο Παπαβασιλείου βγαίνει έξω από τη φυλακή, ο Χρήστος Παππάς “υπαρχηγός” της Χρυσής Αυγής παραμένει ακόμη ασύλληπτος παρά τις υποσχέσεις τού υπουργού Χρυσοχοΐδη, και o Γιάννης Λαγός ζει ελεύθερος στις Βρυξέλλες, όπου εισπράττει ως ευρωβουλευτής τον μηνιαίο μισθό μαζί με  επιδόματα των 13.000 ευρώ, γιατί η ευρωβουλή διατηρεί ακόμη σε ισχύ την ασυλία του. Να φανταστεί κανείς ότι για την περίπτωση του Λαγού και την μη άρση ασυλίας του, έγραψαν σε μακροσκελέστατο άρθρο τους, οι New York Times.

Όσο για τα πρωτοκλασάτα πρωτοπαλίκαρα της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης σαν τον Κασιδιάρη, τουιτάρουν ανενόχλητα και κάνουν εκπομπές στο youtube μέσω ηχητικών μηνυμάτων όπου τοποθετούνται για τρέχοντα θέματα επικαιρότητας μέσα από τη φυλακή.

Δεν είναι πολύς καιρός από την καταδικαστική απόφαση της εγκληματικής Χρυσής Αυγής, που έχουμε ακόμη νωπή την πρόταση – αθώωση της εισαγγελέως Αδαμαντίας Οικονόμου, όπου με την πρόταση επί του κατηγορητηρίου, έβγαζε “λάδι” τους ναζί εγκληματίες, πλην Ρουπακιά, ξεσηκώνοντας θύελλα διαμαρτυριών.

Κάνοντας εικόνα όλα τα παραπάνω, είναι εύκολο να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα, πως το αστικό κράτος και η αστική δικαιοσύνη, συμπεριφέρονται κατά το δοκούν, αλληθωρίζοντας ευμενώς προς τις πολιτικές τους… συμπάθειες.

Τσακίζουν και ταλαιπωρούν φυλακίζοντας με ανεπαρκή στοιχεία τον Τάσο Θεοφίλου και την Ηριάννα, και δεν επιτρέπουν να εφαρμοστεί ο νόμος που οι ίδιοι ψηφίσανε στον Κουφοντίνα, αλλά την ίδια στιγμή, κάνουν τα στραβά μάτια στους εγκληματίες ναζιστές.

Δεν βάζουμε σε καμιά ιδεολογικοπολιτική ζυγαριά την περίπτωση Κουφοντίνα με τα μέλη της ΧΑ, άλλη κριτική γίνεται για τον έναν, άλλη για τον άλλον. Είναι διαφορετική η σκοπιά που στεκόμαστε ως κομμουνιστές και στις δύο περιπτώσεις.

Όμως είναι σκανδαλώδες ακόμη και στα μέτρα του αστικού κράτους να μην τηρούνται οι αποφάσεις που το ίδιο παίρνει.

Λες και το μόνο που θέλει, είναι να αποδείξει ότι το μόνο του μέλημα είναι η εκδικητικότητα του, οδηγώντας έναν άνθρωπο στο θάνατο επειδή διεκδικεί το αυτονόητο, ενώ το περί δικαιοσύνης αφήγημά του, καταλήγει να είναι ένα πρόσχημα και μόνο.

 

[1] Ο επίμαχος νόμος είναι ο Νόμος 4760/2020/11-12-2020 ο οποίος στο Άρθρο 3 αναφέρει:

Μεταγωγή σε αγροτικές φυλακές

Η παρ. 1 του άρθρου 41 του ν. 4356/2015 (Α΄ 181) αντικαθίσταται ως ακολούθως:

«1. Στα αγροτικά καταστήματα κράτησης και την Κεντρική Αποθήκη Υλικού Φυλακών (Κ.Α.Υ.Φ.) δύνανται να μετάγονται κατάδικοι κρατούμενοι, ικανοί για εργασία, ανεξαρτήτως αδικήματος, με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών, μετά από πρόταση του Συμβουλίου Φυλακής, εφόσον τους έχει χορηγηθεί τακτική άδεια τουλάχιστον μια (1) φορά, έχουν τηρήσει τους όρους της άδειας και: α) έχουν ποινή ή συνολικές ποινές φυλάκισης μέχρι πέντε (5) έτη και έχουν εκτίσει πραγματικά το ένα δέκατο (1/10) της ποινής τους ή β) έχουν ποινή κάθειρξης ή συνολικές ποινές φυλάκισης μέχρι (10) έτη και έχουν εκτίσει πραγματικά το ένα πέμπτο (1/5) της ποινής τους ή γ) έχουν ποινές άνω των δέκα (10) ετών συνολικά και έχουν εκτίσει πραγματικά τα τρία δέκατα (3/10) της ποινής τους ή δ) έχουν ποινή ισόβιας κάθειρξης και έχουν εκτίσει πραγματικά δέκα (10) έτη. Απαγορεύεται η μεταγωγή ή η παραμονή σε αγροτικές φυλακές και στην Κ.Α.Υ.Φ. σε όσους κρατούμενους έχουν καταδικασθεί για εγκλήματα τρομοκρατίας, όπως επίσης σε κρατούμενους που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις χορήγησης άδειας ή έχει εκλείψει ο λόγος χορήγησής της ή έχουν υποπέσει σε πειθαρχικό παράπτωμα ή εάν εκκρεμεί σε βάρος τους ποινική διαδικασία για αξιόποινη πράξη σε βαθμό πλημμελήματος που ενέχει πράξεις βίας ή απειλής βίας κατά προσώπων και πραγμάτων ή κακουργήματος ή διαδικασία εκτέλεσης ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης ή έκδοσης σε τρίτη χώρα. Κρατούμενος ο οποίος από τον χρόνο μετάβασής του σε αγροτικές φυλακές ή στην Κ.Α.Υ.Φ. απωλέσει τις προϋποθέσεις χορήγησης άδειας ή εκλείψει ο λόγος χορήγησής της ή υποπέσει σε πειθαρχικό παράπτωμα ή ασκηθεί σε βάρος του ποινική δίωξη για αξιόποινη πράξη σε βαθμό πλημμελήματος που ενέχει πράξεις βίας ή απειλής βίας κατά προσώπων και πραγμάτων ή κακουργήματος ή διαδικασία εκτέλεσης ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης ή έκδοσης σε τρίτη χώρα, επαναμετάγεται στο κατάστημα κράτησης από το οποίο αρχικά μετήχθη».

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας