Εργατικός Αγώνας

Ο κόσμος καίγεται και η κυβέρνηση θριαμβολογεί

Γράφει ο Τάκης Παπακωνσταντινόπουλος.

Η χώρα περνά πρωτόγνωρες δοκιμασίες από τα απανωτά μνημόνια, την φοβερή πανδημία, τις βιβλικές καταστροφές από τις πυρκαγιές και άλλες φυσικές καταστροφές όπως οι πλημμύρες, οι σεισμοί κ.α και η κυβέρνηση, αντί να σκύψει στις αιτίες που γέννησαν αυτές τις τραγωδίες, θριαμβολογεί για την “ικανότητά” της να τις αντιμετωπίσει ή να τις περιορίσει σημαντικά.

Οι ένοχοι για όλα τα δεινά έχουν εντοπιστεί από την κυβέρνηση νυν και προηγούμενες.

Για την οικονομική κρίση που δεν έχει πάτο είναι ο σπάταλος λαός που κατανάλωνε περισσότερα απ’ όσα παρήγαγε και όχι οι μεγαλοκαρχαρίες που με τις ευλογίες των εκάστοτε κυβερνήσεων έκαναν φύλο φτερό τα κρατικά ταμεία που τα τροφοδοτούσε ο λαός με τον ιδρώτα του.

Για την εξάπλωση της πανδημίας υπεύθυνοι είναι οι “ανεύθυνοι” πολίτες και η νεολαία που δεν λαμβάνουν μέσα προφύλαξης και όχι η απουσία σχεδίου πρόληψης και περιορισμού της διασποράς και η ανεπάρκεια του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Για τις καταστροφές του περιβάλλοντος όπως οι πυρκαγιές φταίει η κλιματική αλλαγή και τα ακραία καιρικά φαινόμενα.

Για τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής φταίει μόνο η επιθετικότητα της Τουρκίας και καθόλου οι υποκινητές της όπως οι ΗΠΑ με τις οποίες διατηρεί άριστες σχέσεις και συμμετέχει σε όλες τις επιθετικές δραστηριότητες τάχα για την διαφύλαξη της ειρήνης!

Αυτή λοιπόν η κυβέρνηση, που δεν φταίει σε τίποτα για όλα τα φοβερά που συμβαίνουν στην σύγχρονη ελληνική ιστορία, έχει επιδοθεί σε ένα αγώνα για να την επίλυση των προβλημάτων με “σοβαρότητα” και γνώμονα το “γενικό συμφέρον”.

Για την οικονομική κρίση, αφού εφαρμόζει κατά γράμμα όλες τις δεσμεύσεις των απανωτών μνημονίων τα οποία στήριξε ευλαβικά όταν ήταν αντιπολίτευση, υπόσχεται ανάκαμψη.

Σημαντικό ρόλο για την κυβέρνηση θα παίξει το Ταμείο Ανάπτυξης και τα 72 δισεκατομμύρια ευρώ που θα μεταμορφώσουν την χώρα.

Τα χρήματα όμως αυτά δεν θα πάνε για υποδομές όπως Υγεία, Παιδεία και άλλες υποδομές που εξυπηρετούν σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, αλλά θα μοιραστούν στους επιχειρηματικούς ομίλους για την στήριξη μεγάλων επενδυτικών σχεδίων.

Και μην ξεχνάμε ότι αυτά είναι χρήματα των λαών των ευρωπαϊκών κρατών και όχι καμία δωρεά από το αδηφάγο κεφάλαιο.

Για την διαχείριση της επιδημίας προσπαθεί μάταια η κυβέρνηση να περάσει το μήνυμα ότι ήταν επιτυχημένη, παρά την εκατόμβη των νεκρών.

Αποκρύπτει επιμελώς τις ευθύνες της για το ανεπαρκές σύστημα υγείας που δεν φρόντισε να ενισχύσει, την έλλειψη πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, την έλλειψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, ΜΕΘ κ.α.

Επίσης αποκρύπτει το ρόλο που έπαιξε στην εξάπλωση της επιδημίας ο συνωστισμός στα μέσα μεταφοράς, στους κλειστούς χώρους εργασίας, στις πολυάριθμες τάξεις των σχολείων κ.α.

Δεν έχασε δε την “ευκαιρία” να αξιοποιήσει την πανδημία για να χτυπήσει συνταγματικά και εργασιακά δικαιώματα.

Και τι υπόσχεται για την παρατεταμένη υγειονομική κρίση;

“Ενίσχυση” του συστήματος υγείας, αλλά όχι κατ’ ανάγκη του δημόσιου όπως ειπώθηκε!

Δηλαδή τα πρωτεία στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στον τομέα της υγείας και έλαμψαν δια της απουσίας τους στην υγειονομική κρίση και οι όποιες υπηρεσίες τους πληρώθηκαν αδρά.

Τέλος, για τις βιβλικές καταστροφές των ημερών από τις πυρκαγιές η κυβέρνηση θριαμβολογεί για την “ετοιμότητα” του κρατικού μηχανισμού και ότι δεν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές.

Αυτό αν δεν είναι πρόκληση πρώτου μεγέθους, τότε τι είναι;

Οι ευθύνες για την κυβέρνηση βρίσκονται στα ακραία καιρικά φαινόμενα και την κλιματική αλλαγή και σε τίποτα άλλο!

Δεν έχει ευθύνες η τωρινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, που άφησαν την Δασική Υπηρεσία χωρίς προσωπικό, χωρίς μέσα και υποδομές και από τα 18 εκ που ζητήθηκαν ,δόθηκαν κάτι παραπάνω από 1,5 εκ ευρώ;

Δεν έχει ευθύνες για την απουσία επιστημονικής διαχείρισης με δασοτεχνικά έργα, βελτίωση του δασικού οδικού δικτύου, δίκτυα πυροσβεστικών κρουνών;

Βέβαια για να γίνουν αυτά απαιτείται και η αναγκαία χρηματοδότηση και όχι το μισό τις χιλίοις από τον κρατικό προϋπολογισμό για τα δάση που καλύπτουν τα 3/5 του εδάφους της χώρας.

Όμως δεν αποτελούν προτεραιότητες για τις κυβερνήσεις του μνημονιακού τόξου μέτρα για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της ανθρώπινης ζωής .

Μέτρα για αντιπυρική, αντιπλημμυρική, αντισεισμική προστασία κ.α. που συνδέονται με τις ανάγκες του λαού είναι αντιπαραγωγικά για τους προσανατολισμούς του αστικού κράτους.

Το ίδιο θεωρείται και η παιδεία η υγεία, η κοινωνική πρόνοια και άλλες δομές που εξυπηρετούν τον άνθρωπο.

Σαν συμπέρασμα μπορούμε να καταλήξουμε ότι έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση που προσπαθεί με επικοινωνιακά τρυκ να κρύψει τις ευθύνες της που συνδέονται με την πολιτική της.

Όμως δεν αρκείται σε αυτό, αλλά, κάνοντας πραγματικά το άσπρο-μαύρο, θριαμβολογεί και από πάνω.

Θα επιτρέψει ο λαός και μάλιστα ο κόσμος της κομμουνιστικής και ευρύτερης αριστεράς αυτό τον εμπαιγμό ή θα οργανωθεί και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια άλλη πολιτική και μια άλλη προοπτική που θα έχει στο κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του;

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας