Εργατικός Αγώνας

Εφαλτήριο αγώνων ένα ισχυρό ΟΧΙ!

Όχι στους εκβιασμούς των δανειστών! 

Όχι στη συνέχιση των συνομιλιών! 

Ρήξη με την ΕΕ και την πολιτική του κεφαλαίου!

Η βουλή ψήφισε την πρόταση της κυβέρνησης για δημοψήφισμα στις 5/7 με το ερώτημα ναι ή όχι στα μέτρα που απαίτησαν οι δανειστές από την ελληνική κυβέρνηση και το ελληνικό λαό.

Το πρώτο που θέλουμε να σημειώσουμε είναι η ενιαία και η λυσσαλέα αντίδραση του αστικού πολιτικού κόσμου, των μεγαλοκαναλαρχών και των μεγαλοεπιχειρηματιών, του συνόλου των μηχανισμών της εξουσίας στη χώρα μας και στην Ευρώπη, με στόχο να υπερασπίσουν το ευρώ και την ΕΕ και να διευρύνουν την αποδοχή της στον ελληνικό λαό, καθότι είναι στρατηγική επιλογή της αστικής τάξης. Χαρακτηριστικά παραδείγματα το «Βήμα της Κυριακής» και το «Πρώτο Θέμα» που εμφανίστηκαν με δημοσκοπήσεις που φέρουν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού να λέει ναι στη συμφωνία με τους δανειστές (το «Βήμα» δίνει 47,2% στο Ναι και 33% στο Όχι ενώ το «Πρώτο Θέμα» δίνει 57% στο Ναι). Μάλιστα, σημειώνουν ότι το πραγματικό δίλημμα, έστω και αν δεν εκφράζεται ανοιχτά, είναι «ναι ή όχι στο ευρώ».

Οι δημοσκοπήσεις αυτές μαζί με όλες τις πιέσεις και τους εκβιασμούς του ελληνικού λαού, την τρομοκρατία για κλείσιμο των τραπεζών και όσα δεινά θα επακολουθήσουν είναι ένα πρώτο δείγμα του τι θα αντικρίσουμε τις επόμενες μέρες και το επόμενο διάστημα. Το συμπέρασμα από αυτά είναι ότι η αστική τάξη δίνει τεράστια σημασία στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και δεν έχει άδικο. Αντιλαμβάνεται πως ένα ηχηρό ΟΧΙ θα της δημιουργήσει πολύ μεγάλα προβλήματα και μπορεί να αποδειχθεί καταλυτικός παράγοντας για την ανάπτυξη του κινήματος εναντίον του μνημονίου και της ΕΕ.

Πρέπει να αναρωτηθούμε αν για τον ελληνικό λαό, για το εργατικό λαϊκό κίνημα και την Αριστερά έχει ενδιαφέρον το ίδιο το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αυτού ή είναι παντελώς αδιάφορο και δεν θα ασκήσει καμία επίδραση; Ένα αποτέλεσμα υπέρ των μέτρων της τρόικας, που θα ‘’διαβαστεί’’ ως συμφωνία του λαού και πάση θυσία παραμονή στην ΕΕ, θα έχει πολύπλευρες επιπτώσεις στους εργαζόμενους και στο λαϊκό κίνημα. Παράλληλα δεν πρέπει η ψήφος εκατομμυρίων εργαζομένων υπέρ του όχι να χαριστεί σε δυνάμεις που ουσιαστικά δεν έχουν τέτοια πολιτική και τέτοιους στόχους. Δεν πρέπει λοιπόν να αφήνει κανέναν εργαζόμενο και καμιά αριστερή συλλογικότητα αδιάφορο το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Το όχι στα μέτρα της τρόικας, όχι στην ΕΕ και το ευρώ πρέπει να αναδειχθεί όσο το δυνατόν πιο ηχηρό.

Προφανέστατα, από πολλές απόψεις, το ερώτημα που αποφάσισαν να τεθεί στο δημοψήφισμα δεν είναι σε καμιά περίπτωση ολοκληρωμένο, αλλά είναι παραπλανητικό, θέλει να συσκοτίσει τα πράγματα και να αξιοποιήσει τη λαϊκή ψήφο εναντίον των μέτρων της ΕΕ και υπέρ της πολιτικής της κυβέρνησης για παραμονή στην ΕΕ και συνέχιση των διαπραγματεύσεων. Ως εκ τούτου το “όχι” στα μέτρα των θεσμών δεν δίνει σε καμία περίπτωση ολοκληρωμένα τις αντιλήψεις και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και των κομμουνιστών.

Τα ερωτήματα που τίθενται αμέσως είναι:

  1. «Υπάρχει τρόπος με δεδομένη την ανεπάρκεια του ερωτήματος να τεθούν σε αυτή τη μάχη συνολικότερα οι διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος ή η καταψήφιση απλώς των μέτρων θα οδηγήσει σε μια μεγάλη και επώδυνη αβαρία, σε ένα συμβιβασμό τον οποίον το κίνημα πρέπει να αποφύγει;».
  2. «Είναι ορθή η επιμονή να περιλαμβάνει το σύνολο της πολιτικής και των διεκδικήσεων η ψήφος και η διαδικασία της κάλπης, ή πρέπει να ιεραρχηθεί αυτή τη στιγμή η ανάγκη να βγει από την κάλπη ένα μεγάλο όχι στα μέτρα της τρόικας και στην ΕΕ, προβάλλοντας παράλληλα το σύνολο της πολιτικής και των στόχων μας;».
  3. «Η κομμουνιστική Αριστερά και το εργατικό κίνημα θα πολιτεύονται, δηλαδή θα παρεμβαίνουν παίρνοντας υπόψη τη συγκυρία, τις συνθήκες, τους συσχετισμούς και γενικότερα τα δεδομένα κάθε στιγμής σε μια προωθητική κατεύθυνση και με βάση τους στόχους και τις επιδιώξεις τους ή θα περιφέρουν το σύνολο της πολιτικής τους, όλο το πλαίσιο της τακτικής και της στρατηγικής, χωρίς να επηρεάζουν ουσιαστικά τις εξελίξεις, σε τελική ανάλυση, έστω και αθέλητα, να στρώνουν το έδαφος τον αντίπαλο;»

Ας θυμηθούμε τα λόγια του Λένιν στον Αριστερισμό: «Ένα από τα αναμφισβήτητα λάθη των “αριστερών” της Γερμανίας είναι η μονοκόμματη επιμονή τους να μην αναγνωρίζουν τη συνθήκη των Βερσαλλιών. Και όσο διατυπώνεται με μεγαλύτερη «βαρύτητα» και «σπουδαιότητα» με μεγαλύτερη « αποφασιστικότητα» η γνώμη αυτή, τόσο φαίνεται και λιγότερο έξυπνη… Πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι ριζικά λαθεμένη η τακτική που δεν παραδέχεται ότι η σοβιετική Γερμανία (αν δημιουργούνταν γρήγορα μια σοβιετική δημοκρατία της Γερμανίας) θα βρίσκονταν στην ανάγκη να αναγνωρίσει για ορισμένο διάστημα τη συνθήκη των Βερσαλλιών και να υποταχθεί σ’ αυτή. Από αυτό δεν έπεται ότι οι “ανεξάρτητοι” είχαν δίκιο να διατυπώνουν τότε που στην εξουσία στρογγυλοκάθονταν οι Σάιντεμαν, τότε που δεν είχε ακόμη ανατραπεί η εξουσία στη Ουγγαρία…, να διατυπώνουν κάτω από εκείνες τις συνθήκες το αίτημα να υπογραφεί η συνθήκη των Βερσαλλιών. Τώρα όμως έκδηλα η κατάσταση είναι τέτοια που οι κομμουνιστές της Γερμανίας δεν πρέπει να δέσουν τα χέρια τους και να υποσχεθούν ότι σε περίπτωση νίκης του κομμουνισμού θα καταγγείλουν υποχρεωτικά και οπωσδήποτε την ειρήνη των Βερσαλλιών. Αυτό θα ήταν ανόητο».

Θεωρούμε ότι το δημοψήφισμα, αν τελικά γίνει, είναι μια ευκαιρία για το εργατικό κίνημα και το Κομμουνιστικό κόμμα μέσα από την ψήφο και κυρίως τη δράση του αυτές σε λίγες μέρες που απομένουν να πει:

  • ΟΧΙ στα μέτρα που επιδιώκει η τρόικα να επιβάλει στον ελληνικό λαό. Το Όχι στα μέτρα της τρόικας πρέπει να αναδειχθεί εκκωφαντικό από την κάλπη, μπορεί να δώσει νέα ώθηση στην ανάπτυξη των αγώνων και στην άνοδο του εργατικού και του Κομμουνιστικού κινήματος.
  • ΟΧΙ στην πολιτική της κυβέρνησης, καταδίκη της πρότασης των 8 δις ευρώ που κατέθεσε στις συνομιλίες και ουσιαστικά συνιστούν ένα νέο επώδυνο μνημόνιο, ΟΧΙ στη συνέχιση των συνομιλιών με την τρόικα και τους θεσμούς, γιατί μόνο ένα νέο μνημόνιο μπορεί να προκύψει μέσα από τις συνομιλίες.

Η λύση για τη χώρα και το λαό βρίσκεται έξω από το ευρώ και την ΕΕ. Βρίσκεται στη στάση πληρωμών του χρέους και στη διεκδίκηση της μονομερούς διαγραφής του. Στην κατάργηση των μνημονίων και των μνημονιακών νόμων. Βρίσκεται σε μια ριζικά διαφορετική πορεία της χώρας.

Ένα ισχυρό ΟΧΙ μπορεί να δώσει σημαντική ώθηση στην ανάπτυξη ενός ισχυρού, μαζικού, ενωτικού κινήματος της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού, να δώσει ώθηση σε ενωτικές πρωτοβουλίες και διεργασίες μέσα στο λαό και μέσα στις δυνάμεις της αριστεράς σε κάθε χώρο, στη διεκδίκηση της επιβίωσης του λαού και παράλληλα σε βαθιές αλλαγές στην κατεύθυνση του σοσιαλισμού.

                                                                     Δ. Δημητριάδης

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας