Εργατικός Αγώνας

Ακόμη μια φορά η βουλή συζητά για τη διαπλοκή και τα σκάνδαλα

Η περιβόητη συζήτηση στη βουλή για τη διαπλοκή και τα σκάνδαλα που πολυδιαφημίστηκε από τον κ. Μητσοτάκη, αλλά και την κυβέρνηση, δεν ήταν τελικά τίποτε περισσότερο από μια μονότονη και ανούσια επί της ουσίας συζήτηση, χωρίς τίποτε καινούργιο και ουσιαστικό και με χιλιοειπωμένα πράγματα.

Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα και το σύνολο της αστικής αντιπολίτευσης προεξάρχουσας της Ν.Δ., αφού και τα δύο κόμματα συμφωνούν στα κύρια και τα βασικά και γενικότερα στη γραμμή πλεύσης πάνω στη βάση του 3ου μνημονίου και κάτω από την εποπτεία της τρόικας, εφευρίσκουν διαφορές για να συγκρουστούν, να οξύνουν το κλίμα, να φανατίσουν και να διαμορφώσουν συνθήκες ενσωμάτωσης τμημάτων των εργαζομένων στα σχέδιά τους. Σε τελική ανάλυση ήταν τρικυμία σε ένα ποτήρι νερό, που όμως οι στόχοι όσων την επιχειρούν είναι επικίνδυνοι.

Το θέμα των σκανδάλων και της διαπλοκής είναι συνήθως το αγαπημένο τους. Η διαπλοκή, η διαφθορά και η πάταξη της, τα σκάνδαλα και η υποτιθέμενη διαλεύκανση τους, οι νόμοι και διατάξεις που υποτίθεται ότι είναι το οπλοστάσιο για την καταπολέμηση τους και την εξυγίανση.

Παρόλα αυτά άξιζε κάποιος να παρακολουθήσει αυτή την συζήτηση.

Όλα όσα ακούστηκαν και από τα δύο κόμματα δεν ήταν ψέματα, ήταν απλώς ένα μικρό μόνο μέρος της αλήθειας, όποιο συνέφερε το καθένα.

Ακούσαμε μεταξύ των άλλων τα εξής:

Υπάρχει ή όχι σκάνδαλο Ζήμενς ρώτησε ο κ. Τσίπρας, μια και στην εποχή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. εξελίχθηκε αυτό και αναφερόμενος στον κ. Μητσοτάκη τον αποκάλεσε παιδί της Ζήμενς. Γιατί δεν καταργήσατε τον εξωδικαστικό συμβιβασμό με τη Ζήμενς που έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση απάντησε ο κ. Μητσοτάκης, καθότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατάγγελλε τον εξωδικαστικό συμβιβασμό ως σκάνδαλο όταν ήταν στην αντιπολίτευση και όντως είναι σκάνδαλο, αλλά όταν ήρθε στην κυβέρνηση ξέχασε τις υποσχέσεις και συγκάλυψε το σκάνδαλο.

Αναφερόμενος στις άδειες για τα κανάλια ο κ. Μητσοτάκης αναρωτήθηκε αν το δημόσιο αγαθό, εν προκειμένω η ενημέρωση, μπορεί να είναι αντικείμενο πλειοδοσίας. Ρώτησε μάλιστα πώς είναι δυνατόν με κριτήριο μόνο το πορτοφόλι να πάρει κάποιος κανάλι, μπορεί και ένας λαθρέμπορος. Μα τα δημόσια αγαθά – υγεία, παιδεία, νερό, ηλεκτρικό, τηλεπικοινωνίες, πολιτισμός, κοινωνική ασφάλιση κ.λπ.- έχουν ιδιωτικοποιηθεί όλα από τις κυβερνήσεις Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ότι δεν πρόλαβαν το ξεπουλάει σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Φοβάται μήπως κάποιος λαθρέμπορος πάρει κανάλι. Όσοι έχουν κανάλια σήμερα μπορεί να μας εγγυηθεί κανείς ότι δεν έχουν σχέση με το λαθρεμπόριο, ή τουλάχιστον ότι δεν αξιοποιούν τα κανάλια για τις ιδιωτικές υποθέσεις τους, πάντα αντιλαϊκά και συνήθως άνομα;

Διευκολύνει η κυβέρνηση τους πλειστηριασμούς είπε ο κ. Μητσοτάκης και έχει δίκιο. Οι πλειστηριασμοί όμως δεν είναι σημερινό φαινόμενο και επί κυβέρνησης Ν.Δ. γινόταν πλειστηριασμοί, ενώ η παράδοση των κόκκινων δανείων σε ιδιώτες και Fundsμε στόχο το ξεπούλημα τους περιέχεται στον 3ο μνημόνιο το οποίο ψήφισαν εκτός από την κυβέρνηση, η Ν.Δ. και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα.

Διαμαρτύρονται για τις συντάξεις οι συνταξιούχοι και τους ψεκάζετε με χημικά είπε ο κ. Μητσοτάκης, λες και οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που έραιναν με τριαντάφυλλα.

Δίνατε θαλασσοδάνεια στους καναλάρχες είπε ο κ. Τσίπρας, αλώσατε μέσω Σπίρτζη την τράπεζα Αττικής για να βάλετε πόδι σε κανάλι απάντησε ο κ. Μητσοτάκης. Όσο για τον Καλογρίτσα που ήταν ανθρώπους και των δύο φαίνεται ότι κανένας δεν τον θέλει σήμερα, αφού του έδωσαν μαζί και ο ένας και ο άλλος σχεδόν 200 εκατομμύρια ευρώ από την τράπεζα Αττικής.

Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης ανάμεσα στα άλλα είπε και μια μεγάλη αλήθεια, ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κάνει ιδιωτικοποιήσεις, βάζει φόρους, φέρνει φτώχεια, ψεκάζει με χημικά τις διαδηλώσεις, αναγνώρισε ότι κάνει ότι έκαναν και οι δικές τους κυβερνήσεις, «έγινε σαν και εμάς». Αυτή είναι η απόλυτη αλήθεια. Ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε οριστικά στην πλευρά των μνημονίων, των αντιλαϊκών νόμων, της φτώχειας και της εξαθλίωσης του λαού, της καταστολής, έγινε αστικό μνημονιακό κόμμα, όσο και αν διαρρηγνύει τα ιμάτιά του και πλασάρει «παράλληλα προγράμματα» και φιλολαϊκές κορώνες.

Η συζήτηση αυτή και συνολικά η πολιτική αντιπαράθεση των εν λόγω κομμάτων υπογραμμίζει ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτε να περιμένουν ούτε από το ένα ούτε από το άλλο κόμμα, ούτε από αστικές κυβερνήσεις συνεργασίας. Τα κόμματα αυτά και οι κυβερνήσεις τους είναι ταγμένα στην υπεράσπιση των συμφερόντων των εχόντων και κατεχόντων.

Αυτή την αλήθεια ήδη πολλοί εργαζόμενοι την έχουν αντιληφθεί και θα την αντιληφθούν περισσότεροι, η μεγάλη πλειοψηφία. Το μεγάλο στοίχημα είναι αν θα συνεχίσουν όπως μέχρι τώρα στηρίζοντας τα κόμματα αυτά, χωρίς να πιστεύουν ότι κάτι ουσιαστικό θα κερδίσουν ή θα τους γυρίσουν την πλάτη και θα μπουν μαζικά στους αγώνες, στην πολιτική και συνδικαλιστική δράση εναντίον της λιτότητας και των μνημονίων, εναντίον των ελληνικών κυβερνήσεων και της Ε.Ε., που σε τελική ανάλυση διαμορφώνει τους όρους του παιχνιδιού και τις εξελίξεις.

Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η απόφαση αυτή που είναι δύσκολη, γίνεται ακόμη περισσότερο δύσκολη από τη στιγμή που στον ορίζοντα δεν φαίνεται φως, δεν υπάρχει η πολιτική πρόταση εκείνη για έξοδο από την κρίση υπέρ των εργαζομένων και συνολικά για εξελίξεις υπέρ των συμφερόντων του λαού και σε βάρος τον εκμεταλλευτών του και οι δυνάμεις που θα έπρεπε να επιφορτιστούν με αυτό το καθήκον είτε δεν μπορούν είτε αρνούνται να το αναλάβουν.

 

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας