Εργατικός Αγώνας

Για τις επικίνδυνες εξελίξεις στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο

Ανακοίνωση της Κίνησης Κομμουνιστών-Εργατικός Αγώνας.

Το πρόσφατο επεισόδιο στην ανατολική Μεσόγειο με τη NAVTEX που εξήγγειλε η Τουρκία και την μετακίνηση προς το σημείο αυτό, 200 περίπου μίλια νότια και ανατολικά του Καστελόριζου, μεγάλου τμήματος του τουρκικού στόλου και το μεγαλύτερο του ελληνικού ήταν ένας κρίκος στην αλυσίδα των αντιπαραθέσεων Τουρκίας και Ελλάδας. Όπως όλα δείχνουν δεν πρόκειται να είναι το τελευταίο επεισόδιο. Το επόμενο διάστημα και κυρίως ως τις αμερικανικές εκλογές το Νοέμβρη όλα δείχνουν ότι η ένταση θα μεγαλώσει.

Η Τουρκία διεκδικεί ένα πιο ισχυρό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, της βόρειας Αφρικής, της Βαλκανικής και της Κεντρικής Ασίας, διεκδικεί την αναθεώρηση των συνθηκών, ιδιαίτερα της συνθήκης της Λωζάνης, που όρισε τα σύνορα των χωρών της περιοχής. Διεκδικεί να αναδειχθεί σε ηγέτη του μουσουλμανικού κόσμου και εν τέλει σε ισχυρή περιφερειακή δύναμη. Προφανώς δεν μπορεί να έχει ένα αυτόνομο και αυτοτελή ρόλο σ’ ολόκληρη αυτή την περιοχή αγνοώντας τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τα σχέδιά τους. Όμως, στα πλαίσια των ανακατατάξεων ισχύος και των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών για την περιοχή, κινείται πιο αυτόνομα από παλαιότερα, διαμορφώνει συμμαχικές σχέσεις με τη Ρωσία παρά τις νατοϊκές αντιδράσεις, φαίνεται να μη θέτει σε προτεραιότητα την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στρέφει το ενδιαφέρον της προς ανατολάς. Έχει στρατιωτική παρουσία σήμερα στο Κατάρ και τη Σομαλία, τώρα στη Λιβύη, ναυτική βάση στην Αλβανία, ενώ είναι δύναμη κατοχής στη Συρία και φυσικά στην Κύπρο. Οι επιδιώξεις αυτές συναντούν, όπως είναι φυσικό, την αντίδραση άλλων ισχυρών χωρών του μουσουλμανικού κόσμου (Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία), του Ισραήλ κι άλλων χωρών. Πρόκειται για μία επιθετική και επικίνδυνη πολιτική.

Θα ήταν λάθος όμως να θεωρηθεί ότι η Ελλάδα έχει απλώς το ρόλο του θύματος, παρότι δεν έχει την πρώτη ευθύνη στην όξυνση που επιχειρείται. Η ελληνική αστική τάξη, επιδιώκοντας να αντιδράσει στις εξελίξεις αυτές, ενσωματώνει τη χώρα ολοκληρωτικά στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και τα σχέδια. Θεωρεί ότι όσο πιο πειθαρχημένη γίνεται, όσο  περισσότερο υλοποιεί τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, όσο αυξάνονται οι νατοϊκές και αμερικανικές βάσεις στο ελληνικό έδαφος και αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για λογαριασμό τους, τόσο ευκολότερα θα ανταπεξέλθει στις όποιες δυσκολίες και θα διεκδικήσει με τη βοήθεια τους και η ίδια πιο αναβαθμισμένο ρόλο στις εξελίξεις στην περιοχή.

Η υλοποίηση αυτών των σχεδίων οδήγησε στη διαμόρφωση των τριμερών αξόνων με την Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο υπό την υψηλή εποπτεία των ΗΠΑ και τη συμφωνία ή τουλάχιστο την ανοχή του Βερολίνου και των Βρυξελλών. Στόχος ήταν η ανάσχεση και ο περιορισμός της Τουρκίας και η εξυπηρέτηση των σχεδίων του ευρωατλαντισμού, των πολυεθνικών της ενέργειας και μαζί των αστικών τάξεων των χωρών αυτών. Από γεωστρατηγική άποψη αυτό οδηγεί στην απόλυτη κυριαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών στην  Ανατολική Μεσόγειο.

 Η αστική τάξη της χώρας θεωρεί ότι, μέσω αυτής της πολιτικής, είναι δυνατός ένας επωφελής για αυτή συμβιβασμός και συνεκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών στον οποίον φυσικά τη μερίδα του λέοντος θα έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι πολυεθνικές της ενέργειας. Η πολιτική της πρόσδεσης στον ευρωατλαντισμό και της υποταγής στις επιδιώξεις του ιστορικά έχει αποδειχθεί καταστροφική για τη χώρα και το λαό, όχι όμως για την αστική τάξη, τις μπίζνες και την κυριαρχία της. Κάτι παρόμοιο ετοιμάζεται και στις μέρες μας.

Την Τουρκία, ως ισχυρή δύναμη σε κρίσιμη γεωγραφική περιοχή και σημαντικό σύμμαχο στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, δεν πρόκειται να την αφήσουν να οδηγηθεί σε ήττα, ούτε βέβαια εκτός των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Ακόμη περισσότερο που ορισμένες χώρες έχουν μεγάλα συμφέροντα στη χώρα αυτή.

Τα τεκταινόμενα στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο με όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία τους, τα συμφέροντα που διακυβεύονται και τους σοβαρούς κινδύνους εμπλοκής, δεν είναι προς το συμφέρον του ελληνικού λαού, του τουρκικού λαού και γενικότερα των λαών της περιοχής. Εκτός του σοβαρού κινδύνου στρατιωτικής εμπλοκής και των επιπτώσεων της, πυροδοτούν ένα νέο γύρο εξοπλισμών πολλών δισεκατομμυρίων που θα επιβαρύνουν χώρες με τεράστια οικονομικά προβλήματα και παράλληλα δηλητηριάζουν τις σχέσεις μεταξύ των λαών και των χωρών της περιοχής.

Το πολυδιαφημισμένο οικονομικό όφελος της χώρας από τις εξορύξεις δεν έχει καμία απολύτως βάση. Ο θησαυρός είναι άνθρακες. Στα κρατικά ταμεία θα εισρεύσουν, αν εισρεύσουν, μικρά ποσά που θα καταλήξουν στις τσέπες των δανειστών, ενώ για τον ελληνικό λαό δεν θα περισσέψει τίποτε. Το πολύ μεγάλο όφελος θα πάει στις πολυεθνικές της ενέργειας.

Αντίθετα οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι. Καταρχήν η μόνιμη και αναβαθμισμένη παρουσία των ευρωατλαντικών δυνάμεων, η όξυνση των αντιθέσεων και ο κίνδυνος στρατιωτικής εμπλοκής θα είναι μόνιμο πρόβλημα. Ολόκληρη η περιοχή είναι ιδιαίτερα σεισμογενής και ένας ισχυρός σεισμός μπορεί να  σημάνει καταστροφή για το περιβάλλον και τους ανθρώπους. Επίσης, η ένταση των εξορύξεων υδρογονανθράκων θα οδηγήσει στην αναβολή για δεκαετίες της αναγκαίας διαφοροποίησης των πηγών ενέργειας προς όφελος  των φιλικών προς το περιβάλλον.

Στη σημερινή ελληνική κυβέρνηση, όπως και σε όλες τις προηγούμενες, δεν μπορεί να υπάρχει καμία εμπιστοσύνη ότι θα διαχειριστεί τις εξελίξεις προς όφελος του λαού. Η κυβέρνηση προωθεί υπάκουα όλες τις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστών προς όφελος των στενών ιδιοτελών συμφερόντων της κυρίαρχης τάξης. Βάση για εθνική ενότητα δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ. Ακόμη περισσότερο τώρα που η κυβέρνηση Μητσοτάκη συμπεριφέρεται με εντελώς αντιδραστικό τρόπο στο εσωτερικό της χώρας, τόσο αντιδραστικό όσο και αντιδραστική είναι η συμπόρευσή της με τον  ευρωατλαντισμό.

 Οι κομμουνιστές θα υπερασπίσουν τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Αυτό όμως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση εθνική ενότητα.

Η εργατική τάξη και ο λαός αγωνίζονται και διεκδικούν ζωή με δικαιώματα, απορρίπτουν τη λιτότητα και τον αυταρχισμό, διεκδικούν δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, αγωνίζονται για την ανεξαρτησία της χώρας χωρίς προστάτες και επικυρίαρχους, αγωνίζονται για την ειρηνική συμβίωση με όλους τους λαούς της περιοχής.

Εντός του ιμπεριαλιστικού πλαισίου δεν υπάρχει δίκαιη αντιμετώπιση των διαφορών και των προβλημάτων που αναφύονται μεταξύ των χωρών.

Διεκδικούμε:

  • Την έξοδο από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και την κατάργηση όλων των συμφωνιών που διαμορφώνουν το νομικό πλαίσιο της εξάρτησης της χώρας.
  • Τη λύση των όποιων διαφόρων μπορούν να τη δώσουν μόνο οι λαοί με σεβασμό στα κυριαρχικά δικαιώματα κάθε χώρας, με σεβασμό στην ιστορία και τον πολιτισμό της.
  • Διεκδικούμε την κατάργηση των αξόνων Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου κάτω από την εποπτεία των Αμερικανών.
  • Καμία επαναχάραξη  συνόρων.
  • Απορρίπτουμε τις απειλές του καθεστώτος Ερντογάν και προωθούμε τη φιλία και την αλληλεγγύη με τον τουρκικό λαό.

                                                         

       Ιούλιος 2020

                                                               

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας