Εργατικός Αγώνας

Η κρίση στο σύστημα διαπλοκής και τα καθήκοντα των κομμουνιστών

Ανακοίνωση της Κίνησης Κομμουνιστών-Εργατικός Αγώνας

Το τελευταίο διάστημα, δίπλα στην οικονομική και προσφυγική κρίση που πνίγουν τη χώρα -καθώς οι δανειστές και εταίροι δεν της έχουν αφήσει κανένα περιθώριο ν’ ανασάνει- ξεδιπλώνεται κι ένας πόλεμος ανάμεσα στην κυβέρνηση και σε κέντρα εξουσίας που για δεκαετίες είχαν τον έλεγχο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που διαθέτουν.

Με αφορμή τις αδειοδοτήσεις των τηλεοπτικών καναλιών αλλά και την δικαστική δίωξη σε βάρος του ιδιοκτήτη του ΔΟΛ Στ. Ψυχάρη, πρωταγωνιστές αυτού του πολέμου εμφανίζονται προς το παρόν το Συγκρότημα Λαμπράκη και το Μέγαρο Μαξίμου.

Η σύγκρουση αυτή φαίνεται πως θα έχει συνέχεια καθώς δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμη προς πια πλευρά θα γείρουν οριστικά οι άλλες πολιτικές δυνάμεις αλλά και τα υπόλοιπα επιχειρηματικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στο χώρο των ΜΜΕ. Ένας συμβιβασμός μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών -αλλά κι εκείνων που ακόμη βρίσκονται στο παρασκήνιο- επί του παρόντος δεν μπορεί να αποκλειστεί. Οι λεονταρισμοί ένθεν κακείθεν δεν πρέπει να παρασύρουν κανέναν καθώς η τωρινή «σχέση μίσους», όπως παραδέχονται και οι δύο πλευρές, ξεκίνησε ως «προσπάθεια αγάπης».

Δείχνοντας τα δόντια του, ο ΔΟΛ, μέσω του ΒΗΜΑΤΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, προχώρησε σε αποκαλύψεις μυθιστορηματικού τύπου, που όμως φαίνεται πως είναι πέρα για πέρα αληθινές. Ο πρωθυπουργός και το κόμμα του, από το 2014, είχαν ανοίξει διαύλους επικοινωνίας με τον Στ. Ψυχάρη με μοναδικό στόχο την στήριξη του Συγκροτήματος στον ΣΥΡΙΖΑ. Από τη δική του μεριά ο μεγαλοεκδότης για να παράσχει αυτή τη στήριξη επιδίωκε- αφού είχε μπει σε συζητήσεις- να του χαριστούν τα δάνεια και να του δοθεί ο πλήρης έλεγχος στο MEGACHANNEL. Το δημοσίευμα στο ΒΗΜΑ, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ο ηγέτης, ο εκδότης και… η γάτα των Ιμαλαΐων»-, όπως και οι ανακοινώσεις που ακολούθησαν από το Μέγαρο Μαξίμου και την εφημερίδα, δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες.

Είναι εντελώς παραπλανητική η επιχειρηματολογία της μίας και της άλλης πλευράς. Καμία σημασία δεν έχει «ποιος πρότεινε τί και σε ποιον;», «ποιος έκανε το πρώτο βήμα;». Τα αντικειμενικά στοιχεία, που δεν αμφισβητούνται από καμία πλευρά, οδηγούν στις εξής διαπιστώσεις:

1. Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Στ. Ψυχάρης μέσα στο 2014 -και μέχρι το καλοκαίρι του ιδίου έτους- είχαν συναντηθεί μυστικά και κατ’ επανάληψη.

2. Αντικείμενο αυτών των συναντήσεων και των συζητήσεων μεταξύ τους ήταν η στήριξη του ΔΟΛ στον ΣΥΡΙΖΑ με αντάλλαγμα την διαγραφή των δανείων του Συγκροτήματος και τον έλεγχο του Μεγάλου Καναλιού από τον μεγαλοεκδότη.

3. Κάποια συμφωνία πρέπει να υπήρξε καθώς ο ΔΟΛ προεκλογικά -και τον Γενάρη του 2015 και τον Σεπτέμβρη του ιδίου έτους αλλά και μετά- έδωσε στήριξη στον πρωθυπουργό και στο κόμμα του. «Πού χάλασε και για ποιο λόγο;» αυτή η συμφωνία δεν ενδιαφέρει κανέναν. Ενδιαφέρον έχει η μπόχα που αναδύεται και από τις δυο πλευρές, όχι μόνο στην ηθική αλλά κυρίως στην πολιτική της διάσταση.

4. Πρόκειται για ένα αλισβερίσι που θύμα του, ευθύς εξαρχής, είχε τον ελληνικό λαό με στόχο:

– Την εξαπάτησή του, μέσω της προπαγάνδας του συγκροτήματος, για να αποδειχτεί και να εγκρίνει με την ψήφο του την πολιτική των μνημονίων την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ επικύρωσε με την κυβερνητική πρακτική του.

– Τον οικονομικό του στραγγαλισμό καθώς μαζί με τα βάρη του μνημονίου θα έπρεπε να φορτωθεί και το οικονομικό κόστος της διαγραφής των δανείων του ΔΟΛ που υπολογίζονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ καθώς μόνο τα προσωπικά δάνεια του Στ. Ψυχάρη ξεπερνούν τα 50 εκατομμύρια. Το κόστος αυτό θα ήταν ακόμη πιο δυσβάστακτο καθώς διαγραφή χρεών μόνο για έναν μεγαλοεκδότη δεν θα μπορούσε να γίνει και συνεπώς το οποιοδήποτε μέτρο λαμβανόταν για τον ιδιοκτήτη του συγκροτήματος θα συμπαρέσυρε και τα δάνεια όλων των επιχειρηματιών -που δραστηριοποιούνται ακόμη ή δραστηριοποιούνταν στο παρελθόν- στα ΜΜΕ.

Μετά το δημοσίευμα στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, το Μέγαρο Μαξίμου, το βράδυ του Σαββάτου, εξέδωσε ανακοίνωση που επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές και απειλεί τον ΔΟΛ και το αφεντικό του ότι δεν θα τους χαριστεί καθώς όπως λέει «η δικαιοσύνη ενεργεί απερίσπαστη και τα Τηλεοπτικά Μέσα θα αδειοδοτηθούν για πρώτη φορά με ανοιχτό και αδιάβλητο διεθνή διαγωνισμό».

Η απάντηση από την εφημερίδα -δηλαδή από τον ΔΟΛ και τον Στ. Ψυχάρη- ήρθε την Κυριακή 28/2/2016, τα χαράματα, με μία ευθεία απειλή: «το Μέγαρο Μαξίμου λησμονεί το νόμο της δημοσιογραφίας περί χρυσών εφεδρειών. Θα έχουν την ευκαιρία να τον πληροφορηθούν». Που σημαίνει πως ο ΔΟΛ και το αφεντικό του έχουν περισσότερα χαρτιά στο συρτάρι από αυτά που ανέσυραν σε βάρος της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού για το μεταξύ τους αλισβερίσι. Χαρτιά, τα οποία, μεταξύ άλλων, μάλλον περιλαμβάνουν και προϊόντα υποκλοπών των μεταξύ τους συναντήσεων.

Η Κίνηση Κομμουνιστών- Εργατικός Αγώνας εκτιμά πως το όλο ζήτημα είναι άκρως σοβαρό με επικίνδυνες διαστάσεις για τα λαϊκά συμφέροντα. Η διαπλοκή ανάμεσα στην πολιτική και οικονομική εξουσία, που αποδεικνύεται περίτρανα από τα προαναφερόμενα -και η οποία δεν προέκυψε τώρα- ξεζούμισε τις προηγούμενες δεκαετίες τον ελληνικό λαό με αντιλαϊκές πολιτικές τις οποίες οι κυβερνήσεις νομοθετούσαν και εφάρμοζαν ενώ τα καθεστωτικά ΜΜΕ καθαγίαζαν ως αναγκαίες στην συνείδηση των λαϊκών μαζών, τις οποίες εγκλώβιζαν στα κόμματα εξουσίας.

Οι εκβιασμοί που εκδηλώνονται ανοικτά αυτές τις μέρες και ώρες -μπροστά στους οποίους ωχριά το κύκλωμα των εκβιαστών, μέσω Τύπου, με το οποίο ασχολείται εσχάτως η Δικαιοσύνη- αποκαλύπτουν την ύπαρξη κέντρων εξουσίας που λειτουργούν με όρους μαφίας αλλά ταυτόχρονα είναι η κορυφή του παγόβουνου μιας διαχρονικής σχέσης «αγάπης και μίσους» ανάμεσα στα κόμματα εξουσίας και συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα τα οποία δεν περιορίζονται στο χώρο των ΜΜΕ. Επεκτείνονται σ’ αυτόν τον χώρο απ’ όλους τους χώρους και τους κλάδους της οικονομίας.

Αυτό το απόστημα πρέπει να σπάσει. Τα πάντα πρέπει να έρθουν στο φως και οι υπεύθυνοι να δώσουν λόγο για τις πράξεις τους. Η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να φέρει σε πέρας αυτή την αποστολή γιατί είναι μέρος του προβλήματος -ως εταίρος στο αλισβερίσι- και όχι η λύση του. Την υπόθεση αυτή πρέπει να την πάρει στις πλάτες του ο λαός με όσες δυνάμεις διαθέτει και με όσες οργανώσει δεν είναι διαβρωμένες και συμβιβασμένες στο σύστημα εξουσίας.

Οι κομμουνιστές και η αγωνιζόμενη και μη συμβιβασμένη Αριστερά οφείλουν να πρωτοστατήσουν σ’ αυτό τον αγώνα. Και οφείλουν να το κάνουν όχι με γενικόλογους αντικαπιταλιστικούς αφορισμούς αλλά πολύ συγκεκριμένα. Αναλύοντας και αναδεικνύοντας την πραγματικότητα έτσι ακριβώς όπως έχει. Με διευθύνσεις και ονόματα. Ο καπιταλισμός, στην εκάστοτε χρονική και ιστορική στιγμή εκφράζεται από συγκεκριμένους ανθρώπους και συγκεκριμένα συμφέροντα τόσο στην οικονομία όσο και στην πολιτική. Η γενικόλογες αντικαπιταλιστικές κορώνες -«αυτός είναι ο καπιταλισμός και η λύση βρίσκεται στον Σοσιαλισμό»- συνιστούν το άλλοθι της έμπρακτης υποστήριξης στο σύστημα, στην εκάστοτε χρονική συγκυρία. Η αοριστία είναι ντουφεκιά στον αέρα κι όχι στο στόχο.

Η κρίση στο σύστημα διαπλοκής που εκδηλώνεται ως κρίση στις σχέσεις Κυβέρνησης-ΔΟΛ μπορεί να οδηγήσει σε πολιτικές ανακατατάξεις και σε αλλαγές στο συσχετισμό δυνάμεων προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων αρκεί οι κομμουνιστές και οι δυνάμεις της αγωνιζόμενης και μη συμβιβασμένης Αριστεράς να αξιοποιήσουν την δυνατότητα που τους δίνεται. Προς αυτή την κατεύθυνση η Κίνηση Κιμμουνιστών-Εργατικός Αγώνας θα κάνει ό,τι μπορεί.

 

                                                                           Αθήνα 28-2-2016

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας