Εργατικός Αγώνας

ΚΚΕ: «στρίβειν δια της στρατηγικής»

Η αναγκαία προγραμματική πρόταση σήμερα

Από συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη realnews:

Ερώτηση:Αν μετά τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ λάβει την εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση και ο Αλ. Τσίπρας απευθυνθεί και στο ΚΚΕ, θα ανταποκριθείτε; Και αν ναι, τι όρους θα θέσετε;

 Απάντηση: Το ΚΚΕ θα δώσει το παρόν με όλες του τις δυνάμεις σε μια κυβέρνηση της εργατικής – λαϊκής εξουσίας, όπου ο λαός θα είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Στόχος θα είναι η ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και όχι η ανάκαμψη της κερδοφορίας των μονοπωλίων μέσα στο λάκκο των λεόντων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ που βάζουν σε κινδύνους το λαό μας, όλα αυτά δηλαδή που καθόλου δεν αμφισβητεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα θεωρεί μάλιστα αδιαμφισβήτητα, όπως δήλωσε ο πρόεδρος του προεκλογικά σε συνέντευξή του. Άλλωστε όρους συμμετοχής σε κυβέρνηση του ίδιου αντιλαϊκού ευρωμονόδρομου και του σάπιου και διεφθαρμένου συστήματος, θέτουν όσοι κινούνται στο ίδιο ρεύμα με αυτήν κι όχι όσοι βαδίζουν κόντρα σε αυτό το ρεύμα.

Τι ξέχασε να μας πει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ;

Αυτή είναι η επίσημη απάντηση από τα πλέον αρμόδια χείλη για το ζήτημα της συμμετοχής του ΚΚΕ στην επικείμενη «αριστερή» Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΚΚΕ απαντάει ΑΡΝΗΤΙΚΑ σε κυβερνητική κολεγιά με το ΣΥΡΙΖΑ και ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ, η απάντηση όμως αυτή ,πέρα από τη σωστή άρνηση, αναδεικνύει όλα τα αδιέξοδα της σημερινής του πολιτικής πρότασης.

Έχει πραγματικό πολιτικό ενδιαφέρον πως ο ΓΓ της ΚΕ απαντάει στο ερώτημα συμμετοχής του ΚΚΕ σε Κυβέρνηση αστικής διαχείρισης – ενσωμάτωσης με αφήγηση της συμμετοχής του ΚΚΕ σε κυβέρνηση εργατικής – λαϊκής εξουσίας. Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς «ε! και λοιπόν που το κακό;».

Ο ΓΓ της ΚΕ «ξέχασε» να μας πει πως αυτής της Κυβέρνησης θα προηγηθεί μια περίοδος κατά την οποία θα κλονιστεί και τελικά θα ανατραπεί η αστική πολιτική εξουσία, μια περίοδος που όταν θα ειδωθεί στο σύνολό της ο ελληνικός λαός θα έχει αναπτύξει ιστορική δραστηριότητα ανάλογη με αυτή που γκρέμισε τα ανατολικού τύπου φεουδαλικά δεσμά με την επανάσταση του 1821, μια περίοδος δραστηριότητας εντονότερης από αυτή του ΕΑΜ και της δεκαετίας του 40-49, αφού ο λαός θα έχει βγει νικητής.

Εκεί οδηγούν τα ιδεολογικά «τεχνάσματα» περί «άρνησης συμμετοχής σε οποιαδήποτε κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού», να αποσιωπάται στην καθημερινή πολιτική πράξη η επικείμενη ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ο χαρακτήρας της, οι κινητήριες δυνάμεις της, ο ρόλος που θα κληθεί να παίξει το κόμμα της πρωτοπόρας τάξης, τα ζητήματα τα οποία θα κινούν την ιστορία κτλ. Είναι η λογική συνεπαγωγή της εγκατάλειψης της τακτικής στο όνομα της στρατηγικής, στην τελική ακύρωση της ίδιας της στρατηγικής.

Ενώ ο ΓΓ της ΚΕ συγκροτεί την αντιπαράθεσή του στη γραμμή ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ στο σήμερα (ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ), ενώ θέτει την αντιπαράθεσή του στο έδαφος του ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ (ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ) για τα κορυφαία ζητήματα της Ε.Ε., του ΝΑΤΟ, της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, τοποθετεί την απάντηση για λογαριασμό του ΚΚΕ στο έδαφος της κυβέρνησης της εργατικής – λαϊκής εξουσίας, δηλαδή μετά την επανάσταση.

Αυτό είναι το πολιτικό «κενό» που δημιουργούν οι νεόκοπες θεωρητικές επεξεργασίες του ΚΚΕ, αυτό είναι το πολιτικό «κενό» που πλήρωσε το ΚΚΕ με την πτώση του στις διπλές εθνικές εκλογές του 2012 και την κατώτερη των περιστάσεων καταγραφή των φετινών ευρωεκλογών, αυτό είναι το πολιτικό «κενό» που κλονίζει τη σχέση του με την ελληνική κοινωνία και του δημιουργεί προβλήματα στην ουσιαστική επαφή με τις μάζες.

Το ΚΚΕ θα πρωτοστατήσει και θα δώσει το παρόν με όλες του τις δυνάμεις στην κυβέρνηση της εργατικής – λαϊκής εξουσίας αγαπητέ ΓΓ της ΚΕ μόνο αν καταφέρει με τη δράση του στο σήμερα να ανοίξει το δρόμο προς αυτή την κατεύθυνση, αν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων σε όλη τη συγκλονιστική πορεία προς την εργατική – λαϊκή εξουσία. ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΕΥΦΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΤΥΠΟΥ.

Είναι η πρώτη φορά που το ΚΚΕ αξιοποιεί με τη δράση του τη δυσκολία προσέγγισης  του ζητήματος Κυβέρνηση – Εξουσία για να στηρίξει την πολιτική του γραμμή. Ενώ το κόμμα θα έπρεπε να ωριμάζει με τη δράση του την πολιτική συνείδηση της εργατικής τάξης, έχουμε υπεκφυγές και ιδεολογικές ακροβασίες σε κορυφαία πολιτικά ζητήματα.

ΔΕΝ είναι τυχαίο πως σε ανάλογες απαντήσεις στελεχών του ΚΚΕ σε τηλεοπτικά πάνελ η επόμενη ερώτηση αφορούσε «αν το ΚΚΕ θέλει αυτοδυναμία»!!!! Τραβώντας στα άκρα της χυδαιότητας ενός δρόμου που οι σημερινές αποφάσεις έβαλαν το κόμμα. ΔΕΝ είναι τυχαίο πως τα ερωτήματα για κυβερνήσεις λαϊκών δυνάμεων που συγκρούονται με τον Ιμπεριαλισμό π.χ. Βενεζουέλα αντί να απευθύνονται προς το ΚΚΕ, το μόνο εκφραστή πολιτικών αναμέτρησης με τους Ιμπεριαλιστικούς Οργανισμούς, στράφηκαν προς το ΣΥΡΙΖΑ.

 

ΔΙΕΞΟΔΟΣ το Μεταβατικό Πρόγραμμα, μια γραμμή συσπείρωσης στο σήμερα που ανοίγει το δρόμο του αύριο.

Σήμερα υπάρχει η αναγκαία συσσωρευμένη πείρα ώστε εύκολα να συγκροτηθεί ως κείμενο ένα τέτοιο πρόγραμμα. Τα βασικά ζητήματα προφανώς αφορούν τη διαγραφή του Χρέους, την κατάργηση Μνημονίου – Δανειακών Συμβάσεων, ανατροπή όλων των μέτρων που τσάκισαν το λαϊκό εισόδημα, την ανατροπή κάθε αντιλαϊκής – λαομίσητης Κυβέρνησης,  έξοδος από τη μέγγενη ΕΥΡΩ – Ε.Ε., σύγκρουση με τους Ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και το ΝΑΤΟ, κοινωνικοποίηση των Τραπεζών – Μονοπωλίων, παραγωγική ανασυγκρότηση κ.α..

Είναι ένα σύνολο στόχων που μπορούν να συσπειρώσουν την τεράστια πλειοψηφία του ελληνικού λαού και να ανοίξουν (υπό προϋποθέσεις) το δρόμο για βαθύτερες – επαναστατικές αλλαγές στην ελληνική κοινωνία. Είναι ένα πρόγραμμα που εκφράζει αντικειμενικά την εργατική τάξη και τη φτωχή πλειοψηφία των μικροαστικών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου.

Φυσικά μέσα σε αυτό το πρόγραμμα ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΙΕΡΑΡΧΗΣΕΙΣ με καταλυτική την αποδοχή της θέσης για άμεση αποδέσμευση της χώρας από την Ε.Ε. και στην πράξη με τη στάση ΑΠΕΝΑΝΤΙ στην επικείμενη «αριστερή» Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΑΛΕΨΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ σε ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ;

Πρώτα και κύρια σε κοινωνικό επίπεδο όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και μαζικοί φορείς που δρουν στο κίνημα, στη γειτονιά, στο χώρου δουλειάς, ΠΑΝΤΟΥ. Προφανώς είναι στόχοι που αφορούν το οργανωμένο μαζικό κίνημα μαζί με τις όποιες πρωτοβουλίες – παρατάξεις – συλλόγους και όποιες άλλες μορφές οργάνωσης προκύψουν σε αυτό το δρόμο. Ένα σύγχρονο κοινωνικό κέντρο αγώνα απέναντι στην επελαύνουσα βαρβαρότητα των Μνημονίων και των πολιτικών τους εκφραστών.

Σε επίπεδο πολιτικών οργανώσεων ,παρά τις όποιες αποκλίσεις και αντιφάσεις, αναφορά σε μια τέτοια λογική έχουν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΣΧΕΔΙΟ Β’, άλλες εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις, κινήσειςσύλλογοιblog, χιλιάδες μεμονωμένοι αγωνιστές. Είναι οφθαλμοφανές «πως κάτι κινείται εκεί στην αριστερά» με τις ανασυνθέσεις να γίνονται γύρω από το ζήτημα αν έχει να προσβλέπει κανείς το οτιδήποτε ΘΕΤΙΚΟ για το λαό από μια «αριστερή» Κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ.

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ Η ΠΙΕΣΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ και της ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑΣ θα ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ (νομίζω) το υπόστρωμα ώστε αυτή αναγκαιότητα να πάρει σάρκα κ οστά οδηγώντας σε ένα πλατύ αγωνιστικό ΛΑΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.

Η παραπάνω διαδικασία αφορά φυσικά τους χιλιάδες ανθρώπους που στήριξαν εκλογικά το ΣΥΡΙΖΑ και ΟΧΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ που διατηρούν ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΜΑΖΙ του, μια οργανωτική σχέση κάποιας «αριστερής ψυχής» που ΔΕΝ λέει να βγει.

Η παραπάνω διαδικασία αφορά (προφανώς) τους χιλιάδες ανθρώπους που στηρίζουν το ΚΚΕ διατηρώντας τις επιφυλάξεις τους για την πολιτική του πρακτική. Αγωνιστές που ΔΕΝ μπορούν – θέλουν να δοκιμάσουν άλλες επιλογές (και ως ένα βαθμό δικαιολογημένα) αν ΔΕΝ δουν κάτι συγκροτημένο. Είναι λογικό να απελευθερωθούν δυνάμεις στο βαθμό που το ΚΚΕ συνεχίσει να «τραβάει» το σημερινό αδιέξοδο δρόμο.

Κλείνοντας

Το μόνο θετικό της περιόδου την οποία ζούμε είναι , πίσω από τα βάσανα που βιώνουμε όλοι μας, ότι έχει πυκνώσει ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ. Ας είμαστε αισιόδοξοι, αυτό που σε άλλες περιόδους θα χρειαζόταν καιρός για να υλοποιηθεί τώρα μπορεί να γίνει γρήγορα και απλά, σαν μια αναγκαιότητα που στο τέλος θα απορεί κανείς γιατί άργησε τόσο πολύ.

Τζώτζης Βασίλης

Ξάνθη 22/06/2014

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας