Εργατικός Αγώνας

…περί συσσιτίων…

του ειδικού συνεργάτη μας Πέτρου Ιωαννίδη

Πριν λίγη ώρα διάβασα ένα άρθρο ενός από τους ικανότερους ανθρώπους της γενιάς της ανασυγκρότησης του ΚΚΕ μετά τις ανατροπές του 1989-1991, του κ. Νίκου Μπογιόπουλου. Αμέσως μετά θυμήθηκα μια φράση ενός ανθρώπου που αποτέλεσε την αφορμή για να «μυηθώ» στις ιδέες, τις αρχές και τα ιδανικά του Μαρξισμού. Μια φράση ενός ανθρώπου τον οποίο κάποτε εκτίμησα όσοι λίγοι. Αλλά αυτά συνέβησαν κάποτε, στο παρελθόν. Μιας και το παρόν του ιδίου ως υποκειμένου είναι επιεικώς αποκαρδιωτικό.

Πριν μερικούς μήνες και μετά από διάστημα μερικών ετών ξανασυνάντησα τον άνθρωπο αυτό. Μιλήσαμε για διάφορα, αναλύσαμε από μαθηματικής σκοπιάς τι είναι μεταβατικά φαινόμενα στα δυναμικά συστήματα και κατά πόσο η γνώση από τα τεχνικά συστήματα μπορεί να μεταφερθεί στα κοινωνικά συστήματα. Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι πάντα ανάμεσα σε δύο ποιοτικά διαφορετικές καταστάσεις μεσολαβεί ένα βραχύβιο (από άποψη χρόνου) μεταβατικό φαινόμενο (τουλάχιστον αυτό συμβαίνει για τα τεχνικά συστήματα). Όσον αφορά τα κοινωνικά συστήματα η έννοια του βραχύβιου χαρακτήρα της μετάβασης λόγου χάρη από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό μπορεί να διαρκέσει ακόμα και δεκαετίες. Άλλωστε ο κοινωνικός και ιστορικός χρόνος είναι εξαιρετικά σχετικός.

Κάποια στιγμή η κουβέντα έφτασε στο ΕΑΜ και τα συσσίτια που αυτό οργάνωνε και τότε «έπαθα την πλάκα μου». Ο άνθρωπος αυτός υποστήριξε ότι «Το ΕΑΜ έκλεβε για να κάνει συσσίτια». Γιατί στέκομαι στην φράση αυτή; Στέκομαι διότι ο άνθρωπος αυτός άνηκε στην κατηγορία των «ανθρώπων της γραμμής», είτε η «γραμμή λέει άσπρο» είτε η «γραμμή λέει μαύρο». Κι όταν μιλάω για την «γραμμή» αναφέρομαι στην «κομματική γραμμή».

Η γραμμή που όλα τα «σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει» δημιουργεί τέτοιου τύπου ανθρώπους. Ανθρώπους που είναι «φτασμένοι», «επαγγελματίες», «επιχειρηματίες» με ένα «όνομα» κι ένα «κύρος» στην κοινωνία.

Όταν τα «βάζεις» με την Ιστορία του τόπου και μια από τις λαμπρότερες σελίδες αυτού (αναφέρομαι στο ΕΑΜ και την δράση του), όταν τα «βάζεις» γενικά με σπουδαίες προσωπικότητες και μεγάλους στοχαστές τότε δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν είτε πράγματι «αξίζεις» είτε αποτελείς μια κακή παρένθεση. Στην περίπτωση του ανωτέρου κυρίου που εκστόμισε την φράση «Το ΕΑΜ έκλεβε για να κάνει συσσίτια», καθώς επίσης και της «καθοδηγητικής γραμμής» της οποίας αντανάκλαση αποτελεί ο κύριος μονάχα ως πολύ κακή παρένθεση μπορούν να εκληφθούν τα όσα λέει.

Και επειδή σήμερα δεν είμαι σε mood έμπνευσης, θα σταματήσω προς το παρόν εδώ. Μονάχα μια αφιέρωση θα κάνω στον κύριο και την «ηγετική ομάδα» με μια υποσημείωση παρμένη από το βίντεο που ακολουθεί: «…δεν προσφέρεται αυτό το άτομο, είναι φτιαχτό…». Δεν προσφέρονται οι κύριοι που γεννούν κυρίους σαν τον κύριο στον οποίο αναφέρομαι, είναι φτιαχτοί…

 

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας