Εργατικός Αγώνας

Δάση, βιότοποι, αιγιαλοί στο «σφυρί» για τις μπίζνες του κεφαλαίου

του Νίκου Πέρπερα

Ήταν Κυριακή 18 Νοέμβρη του 2007 όταν ο υπογράφων σε ένα αποκαλυπτικό του δημοσίευμα στο «Ριζοσπάστη» με τίτλο «ΠΡΑΣΙΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ – Νέες μπίζνες με το περιβάλλον», έφερνε στο φως τους μύχιους πόθους του μεγάλου κεφαλαίου για τη δημιουργία νέων πεδίων κερδοσκοπίας με αντικείμενο το περιβάλλον και πρόσχημα τα ωραία λόγια περί δήθεν «πράσινης ανάπτυξης» και «πράσινης οικονομίας».

Στο δημοσίευμα αυτό αποκαλύπταμε ότι οι στόχοι των ντόπιων και ξένων εκπροσώπων του κεφαλαίου περιλαμβανόταν σε άρθρο στο τεύχος της τριμηνιαίας έκδοσης του «Οικονομικού Δελτίου» της ALPHA BANK (Οκτώβριος 2007, τεύχος 103), με τον τίτλο «Προστασία του Περιβάλλοντος: Για να συνεχιστεί η ανάπτυξη μακροπρόθεσμα» και δεν ήταν άλλοι από: Την παράδοση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας του περιβάλλοντος στην αγορά, δηλαδή στο μεγάλο κεφάλαιο, για ακόμη πιο άγρια εκμετάλλευση στο όνομα της …προστασίας του. Και για να γίνει αυτό ο αρθρογράφος πρότεινε ότι πρέπει να επιταχυνθούν η αναθεώρηση του άρθρου 24 και η κατοχύρωση των άλλων νομοθετημάτων, ώστε δάση, βιότοποι, εθνικοί δρυμοί, αιγιαλός και παραλίες της χώρας μας, να οδηγηθούν ανεμπόδιστα στην εμπορευματοποίηση και να διευκολυνθούν οι ιδιωτικές επενδύσεις. Έλεγε μάλιστα χαρακτηριστικά ότι είναι απαράδεκτο να υπάρχει η κατοχυρωμένη δημόσια ζώνη των 50 μέτρων στα χιλιάδες μίλια του αιγιαλού της χώρας όπου δεν μπορούν να αναπτυχθούν επιχειρηματικές και οικιστικές δραστηριότητες, πλην των εξαιρέσεων που επέτρεπε ο νόμος του 2001 του ΠΑΣΟΚ!

Μήπως σας θυμίζουν όλα αυτά κάτι; Μήπως όλα αυτά – που δεν απηχούσαν βέβαια μόνο τις απόψεις των ιδιοκτητών της συγκεκριμένης τράπεζας, ούτε κατ’ ανάγκη του τραπεζικού κεφαλαίου, αλλά τα συμφέροντα του συνόλου των εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου – έχουν πλέον αρχίσει να γίνονται πράξη; Να εφαρμόζονται με το ξεπούλημα της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, όπου περιλαμβάνονται δάση, βιότοποι και αιγιαλοί και με μια σειρά νομοθετικά ανοσιουργήματα, που αίρουν κάθε προστασία των ευαίσθητων οικοσυστημάτων της χώρας, προκειμένου να αναπτυχθούν πολυποίκιλες επιχειρηματικές δραστηριότητες, ενώ μετατρέπουν ακόμη και αυτό το αστικό Σύνταγμα σε κουρελόχαρτο;

Λειτουργούν ως μαριονέτες

Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, τόσο μεμονωμένα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, όσο και οι συγκυβερνήσεις τους, μαζί και με το ΛΑΟΣ ή τη ΔΗΜΑΡ, λειτούργησαν ως μαριονέτες και πειθήνια όργανα των εντολών των επιχειρηματιών και σε αυτόν τον τομέα. Μετά το 2011 επικαλούμενοι την τρόικα και τους τοκογλύφους δανειστές. Ωστόσο, όλα ξεκίνησαν και πριν την άφιξη των τροϊκανών, αποδεικνύοντας πως η πολιτική τους είναι προδιαγεγραμμένη και ταγμένη να εξυπηρετεί τις ορέξεις των μονοπωλίων, ανεξαρτήτως μνημονίων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ:

  • Με το νόμο 3818/2010, που ψηφίστηκε δήθεν για προστασία των δασών της Αττικής, ο ορισμός του δάσους μετατρέπεται σε «λάστιχο», επιτρέποντας την αλλαγή χρήσης σε δάση και δασικές εκτάσεις.
  • Με το νόμο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), παραχωρούνται στους επιχειρηματίες δάση και δασικές εκτάσεις, προστατευόμενες περιοχές, εθνικά πάρκα και δρυμοί, παράκτιες περιοχές, ακόμη και η χρήση αιγιαλών, προκειμένου να εγκαταστήσουν (κατά παρέκκλιση ακόμη και της υπάρχουσας ψευδεπίγραφης διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης) ιδιωτικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, ανάμεσά τους και μονάδες καύσης σύμμεικτων απορριμμάτων!
  • Με το νόμο για τη συγκρότηση του «Πράσινου Ταμείου», η διαχείριση του δασικού πλούτου φεύγει από τη Δασική Υπηρεσία και γίνεται από ιδιώτες. Αφαιρείται ουσιαστικά η αρμοδιότητα κατάρτισης των δασικών χαρτών από τη Δασική Υπηρεσία και παραδίδεται σε εργολάβους με μεσάζοντα την εταιρεία «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ».

Ξεσάλωμα ξεπουλήματος

 Ύστερα βέβαια από την έλευση των μνημονίων το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης ξεσάλωσε. Ήδη έχουν καταγραφεί αρκετά στα πεπραγμένα του, αφού:

  • Εντάσσει το ένα μετά το άλλο σημαντικά ακίνητα του Δημοσίου στο ΤΑΙΠΕΔ, προκειμένου να τα βγάλει «στο σφυρί», μετατρέποντάς τα σε κερδοσκοπικά «φιλέτα» για κάποιους ξένους και ημεδαπούς μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Και στην κυριολεξία η κυβέρνηση δεν ορρωδεί προ ουδενός προκειμένου να φέρει σε πέρας το μεγάλο αυτό ξεπούλημα και να φτιάξει όλο και νέους νόμους που θα διευκολύνουν τα κερδοσκοπικά σχέδιά τους. Εκτός από τα 6.500 στρέμματα του Ελληνικού, έφτασε στο σημείο να ξεπουλά την περίφημη παραλία του Σίμου στην Ελαφόνησο, αίροντας την αρχαιολογική προστασία, αλλά και την Ακροναυπλία και τις Θερμοπύλες, βγάζοντας παράλληλα «στο σφυρί» και την ιστορία της χώρας.

Και βέβαια δεν σταματάει εδώ, αφού:

  • Με τον εφαρμοστικό νόμο του «μεσοπρόθεσμου», παρέχεται η δυνατότητα σε διάφορους επενδυτές να εγκαταστήσουν τουριστικές, βιομηχανικές και άλλες εγκαταστάσεις όπου γουστάρουν (ακόμη και σε δημόσιες δασικές εκτάσεις) και μάλιστα με διαδικασίες fasttrack.
  • Με το χωροταξικό και πολεοδομικό νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα, υιοθετείται η κατηγορία «Εγκαταστάσεις Αστικών Υποδομών Κοινής Ωφέλειας», επιτρέποντας να εγκατασταθούν μέσα σε ελεύθερους χώρους, ακόμη και στο ιστό της πόλης μια σειρά από οχλούσες δραστηριότητες, όπως χώροι επεξεργασίας, αποθήκευσης και διάθεσης στερεών αποβλήτων, επεξεργασίας, αποθήκευσης, καύσης, στερεών τοξικών αποβλήτων και       μονάδες εγκαταστάσεις επεξεργασίας και καύσης απορριμμάτων ή και εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Δηλαδή επιτρέπουν να γίνουν μέσα στις πόλεις ακόμη και εργοστάσια καύσης απορριμμάτων! Επίσης θεσπίζει τα Ειδικά Χωρικά Σχέδια. Με το νέο αυτό «εργαλείο» επιχειρείται να καταστεί οποιαδήποτε περιοχή της χώρας επιλέξουν οι επιχειρηματίες κατάλληλη για τη δημιουργία οργανωμένων υποδοχέων δραστηριοτήτων είτε για την πραγματοποίηση προγραμμάτων και παρεμβάσεων μεγάλης κλίμακας ή στρατηγικής σημασίας, όπως Τουριστικά Χωριά, Επιχειρηματικά Πάρκα, Εμπορευματικά Κέντρα κ.ά. Και όλα αυτά τα σχέδια μπορούν να ακυρώνουν κάθε προηγούμενο Τοπικό Χωρικό Σχέδιο, προκειμένου όχι να έλθει η …ανάπτυξη, όπως ισχυρίζονται οι νομοθέτες, αλλά για να διευκολυνθεί το ξεπούλημα της δημόσιας ακίνητης περιουσίας και να εξασφαλιστούν τα συμφέροντα των κάθε λογής επενδυτών, που θα πέσουν ως επιδρομείς να τη διεκδικήσουν.

 Μπουρλότο στα δάση…

 Και βέβαια οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης, με πρόσχημα τα προαπαιτούμενα για την επόμενη δόση των δανεικών έχει στη φαρέτρα της μια σειρά από άλλα νομοθετήματα που παραδίνουν δάση, αιγιαλούς και άλλες προστατευόμενες περιοχές στη διάθεση του κεφαλαίου και των κερδοσκόπων «επενδυτών». Ειδικότερα:

  • Με ένα νομοσχέδιο – σκούπα με το ψευδεπίγραφο τίτλο «Περιβαλλοντική Αναβάθμιση και Ιδιωτική Πολεοδόμηση – Βιώσιμη Ανάπτυξη Οικισμών – Ρυθμίσεις Δασικής Νομοθεσίας», το οποίο ήδη κατατέθηκε στη Βουλή επιχειρεί να βάλει μπουρλότο στα δάση. Με το νομοσχέδιο αυτό η κυβέρνηση, μεταξύ των άλλων: Διευκολύνει την διαδικασία αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων. Επιχειρεί τη νομιμοποίηση οικισμών που έχουν διαμορφωθεί μέσα σε δάση και άλλες προστατευόμενες περιοχές. Παρέχει τη δυνατότητα εγκατάστασης εντός των δασών ακόμη και εν δυνάμει εξαιρετικά ρυπογόνων δραστηριοτήτων. Υποβαθμίζει τη σημασία της αναδάσωσης μετά από πυρκαγιά, καθώς η υφιστάμενη συνταγματική υποχρέωση παραμένει μόνο για περιοχές που κρίθηκαν αναδασωτέες κατόπιν πυρκαγιάς και ανεγέρθηκαν κτίσματα μετά το 2007. Επιτρέπει το ελεύθερο εκτέλεσης έργων σε δασικές περιοχές που κάηκαν, καθώς δασικές περιοχές για τις οποίες υπήρχε έγκριση επέμβασης πριν καούν, δεν θα χαρακτηρίζονται πλέον αναδασωτέες ώστε να είναι δυνατή η άνευ περιορισμού αξιοποίησή τους από διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα. Απελευθερώνει από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας τα κληροτεμάχια που αποκτήθηκαν μετά το 1975, εάν δεν καλύπτονται από δασική βλάστηση την περίοδο δημοσίευσης του νόμου, και τα οποία δεν είναι δυνατόν να οικοδομηθούν, με αποτέλεσμα -πλην των άλλων- να προσφέρεται  το χρονικό περιθώριο αυθαίρετου καθαρισμού τους από κάθε είδος δασικής βλάστησης ή ίσως και εμπρησμού τους! Οπλίζει, δηλαδή το χέρι των εμπρηστών. Μεταβάλει το υπάρχον καθεστώτος προστασίας και οικιστικού ελέγχου προκειμένου να ευνοήσει την ανάπτυξη σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων και εντός δασικών και άλλων εκτάσεων, με την κατασκευή των ανάλογων υποδομών και σειράς συναφών χρήσεων. Εναρμονίζει την δασική νομοθεσία προς την υφιστάμενη τουριστική (και όχι αντιστρόφως όπως θα ήταν λογικό), καθώς εκτός από ξενοδοχεία και γήπεδα γκολφ, που ήδη προβλέπονται, εντάσσονται στις επιτρεπτές επεμβάσεις οι ολοκληρωμένοι υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων και οι εγκαταστάσεις αξιοποίησης ιαματικών πόρων. Διευρύνει, ανεξέλεγκτα, τις επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση, στις δασικές και τις δημόσιες χορτολιβαδικές εκτάσεις. Καθιερώνει το μοντέλο της ταχείας και άμεσης fast track πολεοδόμησης περιοχών, τόσο γύρω από τα μεγάλα αστικά κέντρα, όσο και γύρω από τους μικρούς και εγκαταλελειμμένους οικισμούς της χώρας που διαθέτουν ιδιαίτερα ευαίσθητα οικολογικά, αρχιτεκτονικά και πολιτιστικά στοιχεία. Περιορίζει, χαριστικά, τις οικονομικές υποχρεώσεις των εξορυκτικών εταιρειών, καθώς η καταβολή ανταλλάγματος θα υπολογίζεται πλέον ΜΟΝΟ ως προς την επέμβαση στην επιφάνεια του εδάφους και όχι στην αναλογία της εκμεταλλεύσιμης επιφάνειας, αφήνοντας ασύδοτη την εκμετάλλευση του υπόγειου ορυκτού πλούτου, χωρίς καταβολή αντίστοιχου τιμήματος προς το ελληνικό δημόσιο, πριμοδοτώντας έτσι τους μεγάλους και χρυσοφόρους μεταλλευτικούς ομίλους.

 …Και δικαίωση των καταπατητών

Με δύο ακόμη νομοσχέδια που έχει ήδη έτοιμα το υπουργείο Οικονομικών προβλέπεται η ρύθμιση της δυνατότητας εξαγοράς και απόκτησης νόμιμων τίτλων ιδιοκτησίας από ιδιώτες κατεχομένων ακινήτων του Δημοσίου και μάλιστα με …δόσεις και εκπτώσεις. Ουσιαστικά, δηλαδή, προβλέπει τη …δικαίωση των καταπατητών! Ειδικότερα προβλέπεται ξαγορά ακινήτων του δημοσίου που κατέχονται αυθαίρετα από ιδιώτες υπό την προϋπόθεση ότι τα έχουν στην κατοχή τους για 20 χρόνια τουλάχιστον. Θα μπορούν να εξαγοράζονται από τους ίδιους τους καταπατητές ακίνητα με έκταση μέχρι 5 στρέμματα σε οικισμούς 2.000 κατοίκων όταν πρόκειται για αστικά ακίνητα. Επίσης να εξαγοράζονται ακίνητα με ενιαία έκταση έως 10 στρέμματα και έως 20 στρέμματα συνολικά που δεν είναι ενιαία, όταν πρόκειται για αγροτικά ακίνητα.

Ως τίμημα εξαγοράς ορίζεται η αντικειμενική αξία του ακινήτου, η οποία θα προσαυξάνεται 20% αν μέσα στο ακίνητο υπάρχει και κτίσμα. Το ποσό αυτό θα καταβάλλεται είτε εφάπαξ με έκπτωση 5%, είτε σε διμηνιαίες δόσεις 800 ευρώ κατά ελάχιστο η κάθε μία. Δηλαδή πρόκειται για εξαγορά με δόσεις και εκπτώσεις!

Με το δεύτερο νομοσχέδιο προβλέπεται διαδικασία συμβιβαστικής επίλυσης – εξπρές, ιδιοκτησιακών διαφορών μεταξύ ιδιωτών και ελληνικού Δημοσίου. Απαραίτητη προϋπόθεση να έχει ασκηθεί αγωγή εναντίον του ελληνικού Δημοσίου, χωρίς να έχει εκδοθεί πρωτόδικη απόφαση.

Πρόκειται για διεκδικούμενες και αμφισβητούμενες εκτάσεις για τις οποίες ο ιδιώτης έχει συνεχόμενους τίτλους που ανάγονται από το 1926 και πριν. Δηλαδή μιλάμε κυρίως για τίτλους και «συμβόλαια» που ανάγονται στην τουρκοκρατία, όπως τα λεγόμενα «χοτζέτια»! Οι εκτάσεις αυτές θα πρέπει να έχουν εμβαδόν τουλάχιστον 50 στρέμματα όταν πρόκειται για ακίνητα εκτός σχεδίου πόλης και 20 στρέμματα, όταν πρόκειται για ακίνητα εντός σχεδίου πόλης.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, η δικαστική διαφορά τερματίζεται είτε με την αυτούσια διανομή του επίδικου ακινήτου, κατά 50% μεταξύ των διαδίκων, είτε με την καταβολή σε χρήμα της εμπορικής αξίας του 50% του ακινήτου από τον ιδιώτη στο δημόσιο.

Αιγιαλοί και παραλίες στους επιχειρηματίες

Και βέβαια ήδη η κυβέρνηση έχει έτοιμο και περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία για να καταθέσει στη Βουλή, το περιβόητο νομοσχέδιο «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας». Ένα νομοσχέδιο καταστροφικό για το περιβάλλον, αλλά και για το δικαίωμά μας σε ελεύθερες και φυσικές παραλίες, που ακυρώνει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού.

Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο το οποίο καταφανέστατα έχει συνταχθεί κατά παράβαση του άρθρου 24 του Συντάγματος και μιας σειράς διεθνών συμβάσεων που έχει υπογράψει η χώρα μας, το οποίο έχουν καταγγείλει σύσσωμες οι οικολογικές οργανώσεις, οι επιστημονικοί φορείς, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά πολλοί εκπρόσωποι διεθνών οργανώσεων. Έχει μάλιστα δημιουργηθεί το δίκτυο ΑΚΤΕΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ, από πάνω από 100 φορείς, που έχει μαζέψει πάνω από 150.000 υπογραφές κατά του νομοσχεδίου.

Με το νομοσχέδιο αυτό:

  • Καθορίζεται υποχρεωτική ζώνη προστατευμένης παραλίας πλάτους 10 μέτρων, αντί 50 μέτρων που προβλέπεται σήμερα, έτσι ώστε να μπορούν να χτίζονται ξενοδοχεία μεγαθήρια και πολυκατοικίες, κατά τα ισπανικά πρότυπα, πάνω στο κύμα (θυμηθείτε τι έγραφε και το άρθρο που προαναφέραμε της ALPHA BANK)…
  • Επιτρέπει την επιχωμάτωση των παραλιών από ξενοδοχειακά συγκροτήματα.
  • Νομιμοποιεί επιχειρηματικής χρήσης αυθαίρετα και καταπατήσεις έναντι τιμήματος και δίχως ουσιαστική εκτίμηση περιβαλλοντικής επίπτωσης.
  • Επιτρέπει την ολοκληρωτική κατάληψη παραλιών από επιχειρηματικές εκμεταλλεύσεις.
  • Καταργεί στην πράξη τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού και θέτει στη διακριτική ευχέρεια του ιδιοκτήτη του ακινήτου να «αφήσει σε κοινή χρήση το τμήμα του ακινήτου που καταλαμβάνεται από τη ζώνη παραλίας».
  • Αφήνει εκτός προστασίας την παρόχθια ζώνη πολλών και μεγάλων λιμνών, τις οποίες χαρακτηρίζει ως «μικρές».
  • Καθιστά προαιρετική τη χάραξη παραλίας, υποβαθμίζοντας έτσι σοβαρά την οριοθέτηση της ζώνης προστασίας και τη διαπίστωση παρανομιών και καταπατήσεων.

Η κυβέρνηση, λοιπόν, εργάζεται άοκνα για να δώσει γην και ύδωρ στο μεγάλο κεφάλαιο. Οι παραλίες χαρίζονται σε ιδιώτες, τα δάση θυσιάζονται στο όνομα των επιχειρηματικών συμφερόντων, οι προστατευόμενες περιοχές Natura βγαίνουν στο σφυρί, ο ορυκτός πλούτος λεηλατείται ανεξέλεγκτα.

Και εμείς αναρωτιόμαστε: Θα μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά η κυβέρνηση – η οποιαδήποτε κυβέρνηση – αν δεν είχε μπροστά της ένα τέτοιο ΚΚΕ, όπως το κατάντησε η σημερινή ηγεσία του; Ένα αγοραφοβικό ΚΚΕ που αρκείται να ρίχνει πυροβολισμούς στον αέρα; Που αρνείται να μπει μπροστά για τη δημιουργία ενός αριστερού αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου που θα παλέψει, σε πρώτη φάση, για να προστατεύσει, εκτός των άλλων, τα δημόσια αγαθά του δάσους και του αιγιαλού, του νερού και της ενέργειας και για να ανακτήσει ο εργαζόμενος λαός τις κατακτήσεις που του αφαίρεσε η καταιγίδα των μνημονίων στην προοπτική της κατάργησης του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος; Δεν το πιστεύουμε…

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας