Εργατικός Αγώνας

Καμπούλ: Νεκροί, τραυματίες, άτακτη φυγή. Αθήνα: Παρασημοφορήσεις

Του Βασίλη Καλαματιανού.

Όσα διαδραματίζονται στο αεροδρόμιο της Καμπούλ τόσο πριν όσο και μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις αυτοκτονίας από τον ISIS-K με πολυάριθμα θύματα, νεκρούς και τραυματίες (ανάμεσα τους και Αμερικανοί στρατιωτικοί), πυροδότησαν συζητήσεις, κρίσεις και επικρίσεις σ’ όλο τον κόσμο με επίκεντρο την πολιτική των ΗΠΑ.

Χαρακτηριστικά είναι η πανικόβλητη αποχώρηση των ΝΑΤΟϊκών, η κατάρρευση Μπάιντεν κατά τη διάρκεια διαγγέλματος, οι επικρίσεις στον Μπάιντεν και την κυβέρνησή του στις ΗΠΑ από τους Ρεπουμπλικάνους και στην Ευρώπη από τον Τύπο.

Έχουν πληγεί τόσο το κύρος των ΗΠΑ και του Μπάιντεν όσο και προσδοκίες συμμάχων των ΗΠΑ για συντονισμό και συνεννόηση με τον Μπάιντεν και την κυβέρνησή του.

Υπάρχουν προβλήματά που προκαλούν συζητήσεις και αναπτύσσονται απόψεις όπως:

  • Γιατί μετά από 20 χρόνια κατοχής του Αφγανιστάν από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τους συμμάχους τους παρέδωσαν την εξουσία σ΄ αυτούς που πολεμούσαν, τους Ταλιμπάν;
  • Πώς συμβαίνει μέρος της ηγεσίας των Ταλιμπάν να είναι πρώην κρατούμενοι των ΗΠΑ στο Γκουαντάναμο;
  • Πώς εξηγείται ότι στις ημέρες κορύφωσης της κρίσης ο αρχηγός της CIA Γουίλιαμ Μπερνς να πηγαίνει στην Καμπούλ και να συζητά (άγνωστο τι) με τον ηγέτη των Ταλιμπάν Αμπντούλ Γκανί Μπαραντάρ; Πώς εξηγούνται οι συζητήσεις του του Αμερικανού υποναύαρχου Πίτερ Μπέιλι, υπεύθυνου του αεροδρομίου, με τον Χαλίλ Χακάνι, υπεύθυνο ασφαλείας των Ταλιμπάν;
  • Πώς γίνεται οι επιθέσεις με drones σε στόχους του ISIS-K να έχουν άμεσα αποτελέσματα; Αν οι Αμερικανοί γνωρίζουν την ηγεσία και τα κρησφύγετα του ISIS-K, γιατί δεν τα βομβάρδιζαν το προηγούμενο διάστημα;

Αργά ή γρήγορα αυτά τα ερωτήματα θα απαντηθούν.

Ωστόσο, για τις αιτίες που οδήγησαν τις ΗΠΑ σε άτακτη φυγή μετά από 20 χρόνια κατοχής είναι χρήσιμο να δούμε τις εκτιμήσεις του Χένρι Κίσινγκερ, πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ και σύμβουλο εθνικής άμυνας των κυβερνήσεων Νίξον, όπως τις διαπίστωσε με άρθρο του στο Economist:

  • Οι ΗΠΑ απέτυχαν στην καταστολή του αντάρτικου λόγω ανικανότητας να καθορίσουν εφικτούς στόχους.
  • Οι στρατιωτικοί στόχοι ήταν απόλυτοι και ανέφικτοι και οι πολιτικοί στόχοι αφηρημένοι και άπιαστοι.
  • Δεν υπήρχε συνδυασμός στρατιωτικών και πολιτικών στόχων.
  • Ήταν ανέφικτος στόχος η μετατροπή του Αφγανιστάν σε σύγχρονη Δημοκρατία.
  • Εσφαλμένη ήταν η εσπευσμένη αποχώρηση χωρίς διαβούλευση με τους συμμάχους.

Κάνει και μια γενικότερη εκτίμηση  για την πολιτική των ΗΠΑ πέρα από το Αφγανιστάν. Αναφέρει:

  • Η αποτυχία σύνδεσης στρατιωτικών και πολιτικών στόχων ενέπλεξαν τις ΗΠΑ σε συρράξεις χωρίς καθορισμένο στόχο, καθορισμένο τερματικό σημείο και τις οδήγησαν σε τέλμα και εσωτερικές διενέξεις.

Είναι αυτονόητο ότι ο Κίσινγκερ, με το άρθρο του, απευθύνεται στις πολιτικές δυνάμεις, τους μηχανισμούς και τους παράγοντες που διαμορφώνουν την πολιτική των ΗΠΑ. Είναι όμως χρήσιμο και για κυβερνήσεις εκτός ΗΠΑ και κυρίως για τους λαούς. Η πολιτική των ΗΠΑ είναι επικίνδυνη για την παγκόσμια ειρήνη και για τους λαούς.

Ο Μπάιντεν δηλώνει καθαρά ότι στόχος των ΗΠΑ είναι η Κίνα και η Ρωσία, γι’ αυτό έδωσε την εντολή αποχώρησης από το Αφγανιστάν. Προετοιμάζοντας την πολιτική αυτή τον Ιούλη, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στην περιοχή του Ειρηνικού (Ιαπωνία, Ν. Κορέα, Αυστραλία), εφτά συνολικά χώρες, πραγματοποίησαν μεγάλη αεροναυτική άσκηση όπου για πρώτη φορά παρουσιάστηκαν τα υπερσύγχρονα αεροσκάφη F-22 Raptor.

Η απάντηση δόθηκε λίγο αργότερα με στρατιωτική άσκηση Κίνας-Ρωσίας στον Ειρηνικό όπου για πρώτη φορά υπήρξε κοινό επιτελείο και ενιαία διοίκηση. Την άσκηση παρακολούθησαν οι υπουργοί άμυνας  Σεργκέι Σοϊγκού και Γουέι Φένγκε. Η άσκηση πραγματοποιήθηκε κυρίως με κινεζικά αεροσκάφη J-20, J-10, J-16, μεταγωγικά V-20 και τεθωρακισμένα οχήματα μάχης.

Ενώ συνέβαιναν αυτά και οι εξελίξεις (πολιτικές, οικονομικές Covid-19, προσφυγικό) τρέχουν και είναι υπό διαμόρφωση, στη χώρα μας χαιρετίστηκε με κάθε επισημότητα η παρουσία του Αμερικανού γερουσιαστή και προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων Ρόμπερτ (Μπομπ) Μενέντεζ. Πήγε στο Πεντάγωνο, είχε συνάντηση με τον πρωθυπουργό, παρασημοφορήθηκε πολλαπλά και από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ ο Μενέντεζ παρουσιάζεται ως υποστηρικτής των ελληνικών θέσεων έναντι της Τουρκίας. Τίποτα πιο αναληθές. Ο Ρ. Μενέντεζ είναι γνήσιος υποστηρικτής και εκφραστής της αμερικανικής πολιτικής και των συμφερόντων των ΗΠΑ. Με άρθρα στον Εργατικό Αγώνα έχουν καταγραφεί οι θέσεις των ΗΠΑ και του Μενέντεζ για τα ζητήματα των ελληνοαμερικανικών και ελληνοτουρκικών θέσεων. Λόγω της εδώ παρουσίας του, θα αναφερθούμε επιγραμματικά:

Έχει καταθέσει στην αμερικανική Γερουσία δύο σχέδια νόμου:

1) Ενίσχυση της Συμμαχίας 3+1 (Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και ΗΠΑ) για τον αγωγό φυσικού αερίου κ.α.

2) Άμυνα και διακοινοβουλευτική σχέση Ελλάδας-ΗΠΑ (MDCA) η οποία θα προβλέπει χρονική παράταση της υπάρχουσας σε 5 χρόνια (πενταετή και μονοετή ανανέωση) και πρόσφατα αναβάθμιση των υπαρχουσών αμερικανικών βάσεων καθώς και δημιουργία νέων. Αναφέρονται η Λάρισα, η Καβάλα, η Σκύρος. Από ελληνικής πλευράς υποδεικνύονται 23 νέες τοποθεσίες για να διαλέξουν.

Αυτή η συμφωνία θα υπογραφεί εντός διμήνου, όπως δήλωσε ο Ρ. Μενέντεζ, ή τον Οκτώβρη, όπως ανακοινώθηκε από το ΥΠΕΞ.

Κλείνουμε με την απάντηση του Ρ. Μενέντεζ σε ερώτηση «υπήρξε κάποια συζήτηση αν η Ελλάδα θα λάβει κάποιο επιπλέον, μεταχειρισμένο ίσως, αλλά προηγμένο τεχνικά εξοπλισμό από τις ΗΠΑ ως μέρος αυτής της συμφωνίας; Το βλέπετε να συμβαίνει;». Η απάντηση: «Θα μπορούσε κάλλιστα να συμβεί. Εννοώ ότι αυτά είναι μερικά στοιχεία της τελικής διαπραγμάτευσης. Εμείς, οι ΗΠΑ, είμαστε υποψήφιοι για τις φρεγάτες που παίρνει η Ελλάδα».

Είδατε πόσο φιλέλληνας είναι; Δώστε του κι άλλα παράσημα.

Ο φιλοαμερικανισμός σήμερα είναι η μέγιστη εκδοχή του ραγιαδισμού.

Έξω οι αμερικανικές βάσεις του θανάτου!

Έλληνες αντισταθείτε!

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας