Εργατικός Αγώνας

Το νέο ασφαλιστικό «κρεματόριο» για τους αναπήρους

Καταργούνται ακόμα και οι τελευταίες ευνοϊκές διατάξεις.

Γράφει η Ελένη Μπαρμπαλιά

Φτωχοποίηση για εργαζόμενους, μικροελεύθερους επαγγελματίες, συνταξιούχους νέους και παλιούς σημαίνει το νέο ασφαλιστικό της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που όπως φαίνεται δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να αφανίσει ακόμα και τους συνταξιούχους αναπηρίας. Χωρίς υπερβολή η νέα ασφαλιστική μεταρρύθμιση Κατρούγκαλου, θα μπορούσε να προσομοιαστεί ως σύγχρονο κρεματόριο για τους εργαζόμενους και συνταξιούχους με αναπηρία δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, αφού με τις διατάξεις του κατακρεουργούνται ακόμη και στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα που έχουν κατακτήσει οι ίδιοι οι ανάπηροι μέσω μακροχρόνιων αγώνων τους.

Στο προχειρότατο αυτό νομοθέτημα των 170 σελίδων απουσιάζουν διατάξεις του προηγούμενου ασφαλιστικού συστήματος (ν.1902/90, 2084/92) με τις οποίες ο βαριά ανάπηρος που είχε συμπληρώσει 6000 ένσημα δικαιούνταν πλήρη σύνταξη σε μεγάλα ταμεία όπως το ΙΚΑ.

Το νομοσχέδιο αποτελείται από συρραφή διατάξεων των ασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων Λοβέρδου–Παπακωνσταντίνου (ν. 3863/2010, 3865/2010) καταδικάζοντας εργαζόμενους που δεν μπορούν να συνεχίσουν την εργασία τους λόγω επιδείνωσης της αναπηρίας τους ή χρόνιας πάθησής τους να ζήσουν με το πενιχρό ποσό ακόμα και των 160€!

Διατηρώντας τη φιλοσοφία του μνημονιακού ασφαλιστικού νόμου 3863/2010, το τωρινό προσχέδιο νόμου με το άρθρο 7 προβλέπει αναλογική μείωση της εθνικής σύνταξης βάσει του ποσοστού αναπηρίας. Έτσι για τους έχοντες ποσοστό αναπηρίας κάτω του 80% και έως 67% η εθνική σύνταξη χορηγείται σε ποσοστό 75%, ενώ για τους έχοντες ποσοστό αναπηρίας από 66,9% έως 50% το ποσό της εθνικής σύνταξης, που ανέρχεται στα 382€, χορηγείται σε ποσοστό 50%. Αυτό σημαίνει ότι οι έχοντες μερική αναπηρία θα κληθούν να καλύψουν τα τις βιοτικές τους ανάγκες (ενοίκιο, φως νερό, διατροφή) με το απίστευτο ποσό των 161€! Το μόνο που μένει να μας εξηγήσει ο κ. Κατρουγκάλος από «επιστημονικής» απόψεως είναι το κατά πόσο διαφέρουν οι βιοτικές ανάγκες των ατόμων με ποσοστό αναπηρίας 50% από τις βιοτικές ανάγκες των ατόμων ποσοστό αναπηρίας 80%.

Σε εξαθλίωση θα έλθουν άτομα των οποίων η αναπηρία εκδηλώνεται στη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, αφού το Κράτος δεν τους δίνει τη δυνατότητα να επιμορφωθούν και να επανενταχθούν σε νέες θέσεις εργασίας στις οποίες θα μπορούν να ασκήσουν τα εργασιακά τους καθήκοντα χωρίς να επιβαρύνουν την αναπηρία τους. Το Υπουργείο Εργασίας το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί στους εργαζόμενους που παρουσιάζουν προβλήματα υγείας είναι συντάξεις πείνας και εξαθλίωσης.

Το νέο νομοσχέδιο προχωράει ένα βήμα παραπέρα. Ασφαλιστικές διατάξεις του ν. 3699/2011 με τις οποίες γονείς, αδέλφια, κηδεμόνες και σύζυγοι αποκτούσαν υπό ορισμένες προϋποθέσεις το δικαίωμα συνταξιοδότησης γήρατος με τη συμπλήρωση 7.500 ενσήμων καταργούνται με το νέο ασφαλιστικό και τους πρόσφατους μνημονιακούς νόμους 4336/15 και 4337/15. Η Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει ξεπεράσει και τα πιο τρελά όνειρα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού καταργώντας οποιαδήποτε ευνοϊκή διάταξη νομοθετήθηκε την τελευταία δεκαετία υπό την πίεση των αγώνων του αναπηρικού κινήματος για το χτίσιμο πολιτικών βασισμένων στη νέα δικαιωματική προσέγγιση για την αναπηρία.

Η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών θα «γονατίσει» τους λίγους αναπήρους που διατηρούν μικρά εμπορικά καταστήματα στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν τη διαχρονική ανεργία που μαστίζει την κοινωνική ομάδα των αναπήρων και χρονίως πασχόντων. Αυτοί οι άνθρωποι παράλληλα με το αυξημένο χαράτσι των ασφαλιστικών εισφορών που φέρνει το νέο ασφαλιστικό καλούνται να καλύψουν το συνεχώς αυξανόμενο κόστος που απαιτείται για τις ανάγκες της αναπηρίας τους, αφού το δημόσιο σύστημα υγείας και πρόνοιας οδεύει προς κατάρρευση.

Ακόμα και για τους επιζώντες συζύγους με αναπηρία το παρόν ασφαλιστικό δεν λαμβάνει καμία πρόνοια, παρόλο που ακόμα και το ασφαλιστικό Λοβέρδου με τη διάταξη της παρ.1γ του άρθρου 9 προέβλεπε τη μεταφορά του θανόντος στον επιζώντα σύζυγο με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω.

Με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία ο νομοθέτης του νέου «ασφαλιστικού–κρεματορίου» των αναπήρων παραπέμπει την επανεξέταση των υφιστάμενων διατάξεων και τη θέσπιση νέων, ενιαίων κανόνων για όλους τους ασφαλισμένους σε επιτροπή που θα συσταθεί με απόφαση του Υπουργού Εργασίας (άρθρο 9). Οι ανάπηροι βεβαίως έχουν χορτάσει από συστάσεις επιτροπών που θα εξετάσουν τη λήψη μέτρων για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής τους. Ουκ ολίγες είναι οι Επιτροπές που είτε δεν συστήνονται ποτέ είτε οι γνωμοδοτήσεις τους κλείνονται στα σκονισμένα συρτάρια των υπουργείων.

Αυτό το ασφαλιστικό θα πρέπει να βρει απέναντι σύσσωμο το αναπηρικό κίνημα, το οποίο βλέπει στοιχειώδη δικαιώματά του να σφαγιάζονται με τον πιο ανελέητο τρόπο. Δυστυχώς γίνεται όλο και πιο φανερό ότι οι περίφημες συμβάσεις δικαιωμάτων που ψηφίζονται με ιαχές και ομοβροντίες από τους αστούς πολιτικούς δεν αποτελούν τίποτε άλλο από φύκια για μεταξωτές κορδέλες.            

 

Η Ελένη Μπαρμπαλιά είναι συνταξιούχος, Ιδρυτικό μέλος του «Κινήματος στην Πόλη» Ζωγράφου, μέλος του Συλλόγου Νέων Ελλήνων Διαβητικών και μέλος του Πανελληνίου Συνδέσμου Νεφροπαθών    

 

Αρχική Δημοσίευση : Εφημερίδα ΠΡΙΝ (24/1/2016)

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας