Εργατικός Αγώνας

Ποιος ο ρόλος του επαναστατικού υποκειμένου;

Αυτά που λέει ο Δ. Κουτσούμπας είναι η στρατηγική του ΚΚΕ η οποία προβάλλει στην θέση της ΤΑΚΤΙΚΗΣ, καλώντας το λαό να την εφαρμόσει,  αναιρώντας στην πράξη τον υποκειμενικό παράγοντα, το Κόμμα της Εργατικής Τάξης!!!.

Αφού κάνει διάφορες αναλύσεις για το τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αναλύοντας το αυτονόητο, δηλαδή το αστικό περιεχόμενο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, φτάνοντας στο “δια ταύτα” -δηλαδή στο ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ το ΚΚΕ-  αρχίζει  ….κάνοντας “παρατηρήσεις” στο λαό: «..το συμφέρον του λαού δεν είναι να παίζει το ρόλο του χειροκροτητή της κυβερνητικής πολιτικής, γιατί αυτό δε λειτουργεί υπέρ του λαού και της χώρας,…».

Μιλώντας σε 3ο ενικό «χρεώνει» την άσκηση της ΤΑΚΤΙΚΗΣ του επαναστατικού Υποκειμένου (του Κόμματος) στον λαό, ρίχνοντάς του την ευθύνη: «...να ασκήσει πίεση για να διεκδικήσει, να πάρει ανάσες, και ταυτόχρονα να δυναμώσει μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία αντεπίθεσης..».

Όλα αυτά θα τα κάνει ..ο λαός!!  

«Ο λαός με την παρέμβαση του και τους αγώνες του πρέπει να θέσει τις δικές του κόκκινες γραμμές και να μην εγκαταλείψει το στόχο της πραγματικής κατάργησης των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, της ανάκτησης των απωλειών…». 

Συμπέρασμα:

Εκτός από την ανάληψη της τακτικής, ο λαός πρέπει να αναλάβει και ..την Ιστορική αποστολή του επαναστατικού Υποκειμένου, να φέρει σε πέρας την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ του:

 «…να δυναμώσει μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία αντεπίθεσης για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, με το λαό να κάνει κουμάντο στην κοινωνία και στην οικονομία».

Τελικά αφού όλα “τα αφήνουμε στην θέληση του λαού” πλανάται το ερώτημα: το Κόμμα σε τι χρειάζεται; 

Δεν μένει παρά να μας πει, σε όσους είμαστε με το ΚΚΕ, που θα συνεδριάσει ο λαός για να αποφασίσει για να πάμε και εμείς εκεί..

Μη μείνουμε έξω από τις αποφάσεις του!!!

 

«..Η ηγεσία του ΚΚΕ μην μπορώντας να αντιληφτεί ότι η πολιτική της ήταν λαθεμένη και ότι η κρίσιμη αυτή κατάσταση ήταν αποτέλεσμα της αριστερής στα λόγια και οπορτουνιστικής στην πράξη πολιτικής της, αντί να προσπαθήσει να διορθώσει τα λάθη της και να χαράξει μια στρατηγική και τακτική που να ανταποκρίνεται στις αντικειμενικές συνθήκες της χώρας και στο επίπεδο του μαζικού λαϊκού κινήματος χωρίστηκε σε δυο αντιμαχόμενες ομάδες…».  (Δοκίμιο ιστορίας του ΚΚΕ Α’ τόμος σελ. 221-222)

Παναγιώτης Καμπούρης

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας